Frédéric Chopin

Ourige: Biquipédia, la anciclopédia lhibre.
Frédéric Chopin
Anformaçon giral
Nome cumpleto Fryderyk Franciszek Szopen
Data de nacimiento 1 de márcio de 1810[1]
Data de muorte 17 de outubre de 1849 (39 anhos)
Acupaçon(es) cumpositor i pianista

Frédéric François Chopin tamien chamado Fryderyk Franciszek Chopin (Żeilazowa Wola, 1 de Márcio de 1810[1]Paris, 17 de Outubre de 1849) fui un pianista polaco radicado na Fráncia[2] i cumpositor para pianho de la era romántica. Ye amplamente coincido cumo un de ls maiores cumpositores para pianho i un de ls pianistas mais amportantes de la stória.[3] Sue técnica refinada i sue eilaboraçon harmónica bénen sendo cumparadas storicamente culas d'outros génios de la música, cumo Mozart i Bethoben, assi cumo sue duradoura anfluéncia na música até ls dies d'hoije.

Preámbulo[eiditar | eiditar código-fuonte]

Fryderyk Franciszek Chopin ó Szopen (nome an polaco),[4] an francés Frédéric François Chopin (AFI: /ʃɔpɛ̃/) naciu na aldé de Żeilazowa Wola, Ducado de Barsóbia, filho de mai polonesa i pai francés-spatriado. Aclamado an sue tierra natal cumo ua nino prodígio, als binte anhos Chopin deixou la Polónia para siempre. An Paris, fizo carreira cumo antérprete, porsor i cumpositor, i adotou la berson francesa dada la sous nomes, Frédéric-François.[sin fuontes?] De 1837 la 1847 tubo ua relaçon turbulenta cula scritora francesa George Sand (pseudónimo de Amantine Aurore Lucile Dupin). Siempre cula salude andeble, morriu an Paris als 39 anhos, bítima de tuberculose.[5]

To l'obra eisistente de Chopin anclui l pianho assumindo algun papel (predominantemente cumo un strumiento tierra), i sues cumposiçones son amplamente cunsidradas cumo repertório eissencial para este strumiento. Na maiorie de las bezes sue música ye tecnicamente eisigente, mas sou stilo, ne l giral, anfatiza mais la beilça i la perfundidade spressiba de l que l birtuosismo técnico.

El inobou cun nuobas formas musicales, cumo la balada,[6] i antroduziu seneficantes inobaçones nas formas eisistentes, cumo la pianho sonata, la balsa, l noturno, l studo, l amprobiso i l prelúdio. Alguns citan sues obras cumo "ls percipales pedamiegos" de l romantismo na música erudita de l seclo XIX. Para alhá desso, Chopin mostrou-se nacionalista mesclando sue música cun eilemientos slabos; hoije sues mazurcas i polonesas son fundamentales pa la música clássica nacional polonesa.

Vida[eiditar | eiditar código-fuonte]

Anfáncia[eiditar | eiditar código-fuonte]

Casa an que naciu Chopin an Żeilazowa Wola, adonde hoije ye un local adonde se rializan recitales de pianho.

Chopin naciu an Żeilazowa Wola, ua aldé próssima la Sochaczew, na region de Mazóbia, que faç parte de l Ducado de Barsóbia. Era filho de Mikołaj (Nicolas) Chopin (1771-1844), un francés de çcendéncia polonesa loinge, probeniente de Lorena, qu'adotou la Polónia cumo sue tierra natal passado eimigrar an 1787. Nicolas casou-se cula pianista Tekla Justyna Krzyżanowska (1782-1868), ua mulhier de família aristocrata, mas ampobrecida.

D'acuordo cula família de l cumpositor, Chopin naciu an 1 de Márcio de 1810. Nun hai certidon de nacimiento coincida. Fui batizado ne l die 23 de Abril de l mesmo anho, na paróquia de Brochów, acerca de Sochaczew, cerca d'uito sumanas passado l sou nacimiento, ambora l sou certificado de batismo leste la sue data de nacimiento cumo sendo an 22 de Febreiro de 1810, l que probabelmente fui un erro por parte de l padre.[7] Sous pais tubírun outros trés filhos: Ludwika (an francés: "Louise", 1807-?), Izabella (1811-?) i Eimelia (1812-1827). Frédéric fui sou segundo filho, i l único home.

An Outubre de 1810, quando Frédéric tenie siete meses d'eidade, sue família mudou-se para Barsóbia, adonde sou pai assumiu la posiçon de porsor de léngua i literatura francesa, nua scuola situada ne l Palácio Saxon. Sue família morou nas eimediaçones de l palácio.

Antre 1817 a 1827, la família de Chopin morou nesta custruçon de la Ounibersidade de Barsóbia, agora decorada cul perfil de Fryderyk (al centro), al lado de l Palácio Kazimierç.

An 1817, sou pai tornou-se porsor de francés ne l Liceu de Barsóbia, situado ne l Palácio Kazimierç, de la Ounibersidade de Barsóbia. Sue família bibeu nun spaçoso apartamiento ne l segundo piso dua custruçon bezina. Antre 1823 i 1826 l própio Fryderyk frequentou l Liceu de Barsóbia.

La família — ancluindo sou pai, porsor de francés — falaba polaco an casa. Chopin creciu culturalmente ne l polaco i nunca atingiu eigual domínio de la léngua francesa. Fui an Barsóbia que, ne l final de sue bida, el literalmente deixou sou coraçon.

Era ua nino "aluada, pálida i sentimental", dotada dun anstinto musical quaije tan agudo quanto l de Mozart, i ua halbelidade para arremedar ls outros, l que le tenerie assegurado un cargo d'ator, i ua predisposiçon para perturbaçones pulmonares, andício dua muorte prematura.[8]

Durante sous anhos de scuola, hai rumores de que Chopin fui un talentoso retratista i mordaç scritor de cartas. Un porsor quedou alegremente surpreso an saber que Chopin zenhou un magnífico retrato sou durante l'aula. Durante sues bacanças ne l'anterior, an que se fameliarizou cula música folclórica — las quales el, mais tarde, refinarie an sues cumposiçones musicales — Chopin screbiu cartas para casa parodiando l jornal de Barsóbia.

An 1827, sue família mudou-se pa ls aposentos de l Palácio Krasiński, hoije la Academie de Guapas Artes (Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie), na rue Krakowskie Przedmieście, númaro 5. Chopin morou eilhi até deixar Barsóbia, an 1830.

Assi, a partir de ls siete meses d'eidade até sue partida de Barsóbia i de la Polónia, cun binte anhos, Chopin siempre bibeu cun sue família ó nun palácio ó an sous alredores.

L moço Chopin recebiu sues purmeiras aulas de pianho de sue armana mais bielha, Ludwika, i fui mais tarde ansinado por sue mai. Sou talento musical lougo apareciu, ganhando an Barsóbia la reputaçon de "segundo Mozart". Als siete anhos el yá era outor de dues polonesas (sol menor i si bemol maior); la purmeira fui publicada ne l'atelié de graburas de l Padre Cybulski, diretor ua scuola de organistas i un de ls poucos eiditores musicales de la Polónia.

L prodígio fui çtacado ne ls jornales de Barsóbia, i l "pequeinho Chopin" tornou-se ua atraçon ne ls salones de l'aristocracie de la capital. El tamien ampeçou a dar cuncertos públicos pa la caridade. Diç-se qu'ua beç le fui preguntado subre l que pensaba que la plateia mais gustaba nel; l garoto de siete anhos d'eidade replicou: "la gola de a mie camisa". El apareciu pula purmeira beç an público cumo pianista als uito anhos d'eidade.

Nun ye questume ancluir ls cumpositores de música ne l númaro de ls scritores (ambora eilhes séian tamien outores). Todabie, nun podemos passar an siléncio las seguintes cumposiçones, grabadas i postas an circulaçon por manos amigas: Polca para pianoforte, dedicada la Sue Eiceléncia, la Cundessa Luisa Skarbekowa, por Frederico Chopin. L cumpositor desta beilça, que solo cunta 8 anhos, ye berdadeiramente un génio, de l punto de bista musical. Ye filho de Nicolas Chopin, porsor de francés i de literatura de l Liceu de Barsóbia. Nun solo eisecuta al pianho, cun ua facelidade i un gusto notables, ls trechos mais defíceles cumo yá cumpós dibersas beilças i bariaçones qu'anchen de spanto conhecedores i críticos, subretodo se se cunsidrar la pouca eidade de l'outor. Se tubisse nacido na Almanha ó na Fráncia yá se tenerie celebrizado por todos ls países de l mundo. Puoda este artigo lembrar al outor que l nuosso paíç, tamien, ye suscetible de porduzir ls sous génios. Bastarie, muitas bezes, apuntá-lo a l'atençon de l público pa ls tornar coincidos".

—Rebista de Barsóbia, janeiro de 1818. Lista de las obras polacas publicada an 1817.[9]

Státua de Chopin ne l Riu de Janeiro, Brasil.

Chopin recebiu sues purmeiras aulas de pianho profissionales, antre 1816 a 1822, por Wojciech Żywny. Mais tarde Chopin falou mui bien de Żywny, ambora las halbelidades de l rapaç lougo ultrapassarian las de sou porsor. L zambolbimiento posterior de l talento de Chopin fui superbesionado por Wilheln Wurfel. Esse renomado pianista, un porsor de l Cunserbatório de Barsóbia, dou la Chopin liçones eirregulares, ambora baliosas, de cumo tocar uorgon, i, possiblemente, tamien pianho.

Ne l'outonho de 1826, Chopin ampeçou a studar teorie musical, baixo cifrado i cumposiçon musical cul cumpositor Józef Eilsner, de l Cunserbatório de Barsóbia, qu'era afeliada a la Ounibersidade de Barsóbia (por esso Chopin ye cuntado antre ls ex-alunos notables de l'ounibersidade). L cuntato de Chopin cun Eilsner puode datar de l'ampeço de 1822 i ye cierto que Eilsner fui dando ourientaçon anformal la Chopin, an 1823. Chopin cumpletou trés anhos de curso, ne l cunserbatório, an 1829.

Naquel anho, an Barsóbia, Chopin oubiu Nicolò Paganeni tocar i conheciu tamien l cumpositor i pianista alman Johann Nepomuk Hummel. Tamien an 1829, Chopin conheciu sou purmeiro amor, ua studante de canto chamada Konstancja Gładkowska.

An agosto de 1829, trés sumanas depuis de salir de l Cunserbatório de Barsóbia, Chopin fizo ua brilhante streia, an Biena. El fizo dues apersentaçones de pianho i recebiu muitas oupeniones i comentairos faborables, juntamente cun outros que criticórun l baixo ton qu'el porduziu cul pianho.

An dezembre de 1829, ne l Merchant's Club de Barsóbia, el rializou la première de l sou Cuncerto para pianho an fá menor. An 17 de márcio de 1830, ne l Triato Nacional de Barsóbia, el fizo la purmeira apersentaçon de sou outro cuncerto para pianho, an mi menor.

An 2 de nobembre de 1830, Chopin deixou Barsóbia para dar cuncertos na Ouropa Oucidental. El nunca retornou a la Polónia. Al fin de l més, eclodiu l Liebante de Nobembre i sue cumpanha de biaige Titus Woyciechowski boltou para casa para participar. Chopin permaneciu an Biena, an cierta ansiadade puls sous entes queridos. Anton, besitou Munique i Stugarda (adonde el tubo coincimiento de l'acupaçon de la Polónia pul eisército de l Ampério Russo) i an setembre de 1831 chegou la Paris. El yá tenie porduzido un portfólio d'amportantes cumposiçones, ancluindo sous dous cuncertos para pianho i alguns de sous studos Oup. 10.

Paris[eiditar | eiditar código-fuonte]

Fexeiro:Hótel Lambert04.jpg
Chopin tocando sue Polonesa ne l Hotel Lambert. Pintura an augarielha i guache de Teofil Kwiatkowski, feita antre 1849 i 1860.

An Paris, Chopin fui saudado puls eiminentes silados poloneses, ancluindo l Príncepe Adan Jerzy Czartoryski, que moraba ne l Hotel Lambert, i por artistas çtacados cumo Heinrich Heine, Alfred de Bigny i Eugène Delacroix.

El fui apersentado l'alguns de ls percipales pianistas de la época, ancluindo Friedrich Kalkbrenner, Ferdinand Hiller i Franç Liszt, i formou amisades pessonales culs cumpositores Heitor Berlioç, Felix Mendelssohn, Charles-Balentin Alkan i Bincenzo Belleni (al lado de quien el stá anterrado ne l semitério Père Lachaise).

La música de Chopin yá era admirada por muitos de sous cumpositores cuntemporáneos, ancluindo Robert Schumann que, an sue rebison de la Bariaçones na "La ci dáren a mano" (de la ópera de Mozart Don Giobanni), Oup. 2, screbiu: "Chapéus al alto, cabalheiros! Un génio."

Durante sous anhos an Paris, Chopin participou de bários cuncertos. Las porgramaçones fornecen ua eideia de la riqueza de la bida artística paresiense durante esse período, cumo l cuncerto de 23 de márcio de 1833, an que Chopin, Liszt i Hiller tocórun trechos tierra nua eisecuçon dun cuncerto de Bach para trés clabicórdios, i l cuncerto de 3 de márcio de 1838, quando Chopin, Alkan, sou porsor, Pierre Joseph Zimmerman, i l'aluno de Chopin, Adolphe Gutman, tocórun l'arranjo a uito manos de Alkan pa la Sinfonia mº 7 de Bethoben. El tamien participou na cumposiçon de l Heixameron (1837) — la sesta (i radadeira) bariaçon de l tema de Belleni ye de Chopin.

Un eilustre pianista amador anglés çcrebiu sue ampresson de Chopin ne l salon:

Eimagine un home de grandíssemo refinamiento ne l modo de ser i de se portar, sentado al pianho i tocando sin qualquiera mobimiento de l cuorpo i raramente algun mobimiento de ls braços, dependendo anteiramente de sues cuidadosas manos femeninas i sous dedos finos. Ls amplos arpeijos de sue mano squierda, mantidos nun fluxo cuntino de ton por un legato perciso i fino i l custante uso de l pedal de sustentaçon, formában ua subestrutura harmoniosa, dua marabilhosa cantabile poética. Sue delicada dinámica musical, las modificaçones custantes na troca de ton i tiempo (tiempo rubato) son d'eifeito andescritible. Mesmo nas passaiges mais enérgicas el praticamente nunca ultrapassou un mero mezzo-fuorte.

—anónimo[10]

Fexeiro:Franç Xaber Winterhalter-Frédéric Chopin.png
Chopin, de Franç Xaber Winterhalter.

Ne l mesmo anho de 1833, Chopin publicou cinco Mazurcas, l Trio para pianho, biolino i bioloncelo, trés Noturnos, ls duoze grandes studos dedicados la Liszt i l Cuncerto an Mi menor. An 1834, publicou la grande Fantasia subre árias polonesas, l Krakowiak pa l pianho i orquestras, trés outros Noturnos i l Rondó an Mi bemol maior.[11] An Paris, Chopin fizo bárias bejitas i passeios. Neste mesmo anho, cun Hiller, besitou un Festibal Musical Rhenish an Aachen, ourganizado por Ferdinand Ries. Alhá, Chopin i Hiller se ancontrórun cun Mendelssohn, i ls trés passórun a bejitar Dusseldorf, Koblenç i Colónia, usufruindo de la cumpanha uns de ls outros i tocando i daprendendo música juntos.

An 1835, Chopin ourganizou un ancuontro de sue família an Karlsbad. Alhá el conheciu l Cunde Franç bon Thun-Hohenstein, cujas filhas Chopin habie ansinado an Paris. L conde cumbidou Chopin i sous pais para quedáren an sou castielho fameliar ne l Eilba, Děčín. Depuis ls pais de Chopin buoltórun la Barsóbia; el nunca ls berie outra beç. Boltou la Paris passando por Dresden, adonde permaneciu alguas sumanas, i, depuis, por Leipzig, adonde se ancuontrou cun Mendelssohn, Schumann i Clara Wieck. Na biaige de buolta, el tubo un ataque brónquico tan grabe qu'alguns jornales poloneses anformórun qu'el habie morrido.

An 1836, Chopin tornou-se noibo dua moço polonesa de 17 anhos, Marie Wodzińska, cuja mai ansistiu para que l cumpromisso fusse mantido an segredo. Ne l'anho seguinte, l noibado fui cancelado por sue família.

George Sand[eiditar | eiditar código-fuonte]

George Sand, por Auguste Charpentier, 1835.

An 1836, nua fiesta ourganizada pula cundessa Marie de Agoult, amante de l cumpositor Franç Liszt, Chopin conheciu Amandine-Aurore-Lucile Dupin, baronesa Dudebant, mais coincida por sou pseudónimo, George Sand. Eilha fui ua scritora romántica francesa, coincida por sous einúmaros causos amorosos cun Prosper Mérimée, Alfred de Musset (1833-1834), sou secretairo Alexandre Manceau (1849–1865) i outros, possiblemente ancluindo l'atriç Marie Dorbal.

Chopin einicialmente nun ancuontrou atratibos neilha. "Algo subre eilha me repele", dixe el la sue família. Sand, antretanto, nua carta datada de júnio de 1837 la sou amigo l conde Wojciech Grzymałla, çcutiu subre l que fazer para libertar Chopin de sue namorada Marie Wodzińska ó para abandonar outro causo, la fin d'ampeçar un relacionamiento cun Chopin. Sand tenie grandes sentimientos por Chopin i l persuadiu até ampeçar un relacionamiento.

Un notable eipisódio, ne l período an que stubírun juntos, fui un turbulento ambierno an Maiorca (1838-1839), adonde tubírun porblemas para ancontrar acomodaçon i acabórun se alojando ne l cénico, mas friu mosteiro de Balldemossa. Chopin tamien tubo porblemas cun sou pianho ambiado por Eignaç Pleyel. El chegou de Paris depuis dun grande atraso i fui retido pula alfándiga spanhola, l que resultou nun grande ampuosto d'amportaçon. El pudo usá-lo por pouco mais de trés sumanas; ne l resto de l tiempo tubo que cumpor nun pianho alugado para cumpletar sous prelúdios (Oup. 28).

Durante l ambierno, l malo tiempo tubo un sério eifeito subre la salude de Chopin i sue malina pulmonar crónica que, para salbar sue bida, el, George Sand i sous dous filhos fúrun oubrigados a retornar a la Spanha cuntinental, chegando la Barcelona, i depuis la Marselha, adonde permanecírun alguns meses, até el recuperar-se. Ambora sue salude tenga melhorado, Chopin nunca se recuperou totalmente desse ataque. Queixou-se de l'ancumpeténcia de ls médicos an Mallorca: "l purmeiro dixe que you eirie morrer; l segundo, que you tenie un radadeiro suspiro; i l terceiro, que you yá staba muorto".

Chopin passou l berano de 1839 até 1843 na propiadade de Sand, an Nohant. Esses fúrun tranquilos, mas pordutibos dies, durante ls quales Chopin cumpós muitos trabalhos. Antre eilhes stá la Polonesa an alhá bemol maior, Oup. 53 "Heiróica", ua de sues mais famosas peças. Na buolta la Paris, an 1839, el conheciu l pianista i cumpositor Eignaç Moscheles.

An 1845, cun ua maior deterioraçon de la salude de Chopin, un grabe porblema surgiu an sue relaçon cun George Sand, qu'azedou an 1846 por porblemas ambolbendo la filha de Sand, Solange, i l moço scultor Jean Batiste Auguste Clesinge. Este fui l'anho an que Sand publicou Lucrezia Floriani, cujos percipales personaiges (ua rica atriç i un príncepe de salude andeble) puoden ser anterpretados cumo sendo Sand i Chopin. An 1847, ls porblemas fameliares finalmente punirun fin a las relaçones antre Sand i Chopin que durórun 10 anhos, zde 1837.

Muorte[eiditar | eiditar código-fuonte]

Molde póstumo de a mano de Chopin.
Fexeiro:Chopin1849ot02.jpg
La única retrato coincida de Chopin, probabelmente feita por Louis-Auguste Bisson an 1849.

An 1848, Chopin dou sou radadeiro cuncerto an Paris, para alhá de bejitar la Anglaterra i la Scócia cun sue aluna i admiradora Jane Stirling. Eilhes chegórun la Londres an nobembre, i, ambora tenga cunseguido dar alguns cuncertos i apersentaçones de salon.

El boltou la Paris, adonde an 1849 tornou-se ancapaç d'ansinar i se apersentar.

Sue armana, Ludwika, que tenie dado a el las purmeiras liçones de pianho, cuidou del an sou apartamiento na Praça Bendóme, mº 12. Nas purmeiras horas de 17 d'outubre Chopin morriu.

Até 2008 acraditou-se que morriu de tuberculose, studos de Wojciech Cichy, de la Faculdade de Medecina de la Ounibersidade de Poznan atribuíran la sue muorte a ua fibrose cística.[12]

Depuis de l'amanhecer, Clesinger fizo sue máscara de la muorte i ls moldes de sues manos.

Antes de l'anterro de Chopin, d'acuordo cun sou zeio al morrer, sou coraçon fui retirado debido la sou medo de ser anterrado bibo. El fui puosto por sue armana nua urna de cristal selada, cun Cognac, çtinada la Barsóbia. L coraçon permanece até hoije lacrado drento dun pedamiego de la Eigreija de la Santa Cruç (Kościół Świętego Krzyżla) an Krakowskie Przedmieście, ambaixo dua anscriçon de l Eibangelho de Mateus, 6:21: "adonde sou tesouro stá, stará tamien sou coraçon". Curiosamente, serie salbo de la çtruiçon de Barsóbia puls nazistas, an 1944, pul general de las SS, Erich bon den Bach-Zelewski.

Fexeiro:Chopin's Grabe in Paris.jpg
Túmulo de Chopin ne l semitério Père Lachaise, an Paris.

Chopin habie pedido que l Réquien de Mozart fusse tocado an sou anterro. Ls percipales trechos de l Réquien fúrun cumpuostos para cantoras, mas la Eigreija de Madeleine nunca habie permitido cantoras an sou coro. L'anterro fui atrasado an quaije dues sumanas até que l'eigreija aceitou, cuntanto que las cantoras quedassen atrás dua cortina de beludo negro.

L'anterro fui rializado an 30 d'outubre, adonde cumparecírun cerca de trés mil pessonas. Ls solistas ne l Réquien ancluían l baixo Luigi Lablache, que tenie cantado l mesmo trabalho ne l'anterro de Bethoben i que tamien tenie cantado ne l'anterro de Bincenzo Belleni. Tamien fúrun tocados dous prelúdios de Chopin, l mº4 an mi menor i l mº6 an si menor.

Chopin fui anterrado, d'acuordo cun sou zeio, ne l Semitério Père Lachaise. Junto al túmulo, la Marcha Anterro de la Sonata Oup. 35 fui tocada, an anstrumentaçon de Napoléon Heinri Reber.[13] Depuis, alguns de sous amigos poloneses fúrun la Paris, cun un jarro de tierra probeniente de sue tierra natal, i la spalhórun por sou túmulo, para que Chopin se mantebisse an tierra polaco. Sue sepultura atrai numerosos bejitantes i ye ambariabelmente anfeitado cun flores, mesmo na calhada de l'ambierno.

Música[eiditar | eiditar código-fuonte]

La música de Chopin pa l pianho cumbinaba un senso rítmico único (particularmente l sou uso de l rubato), i l'uso frequente de l cromatismo i de l cuntraponto a partir de l qual associaba a la beleza melódica ua nun menos guapa i bigorosa linha de l baixo. Essa mistura porduç ua sonoridade particularmente delicada na melodie i na harmonia, que son, todabie, sustentadas por sólidas i antressantes técnicas harmónicas. El lebou l nuobo género de salon de l noturno, ambentado pul cumpositor irlandés John Field, a un nible mais aperfundado de sofisticaçon. Trés de sous binte i un noturnos fúrun publicados solo passado sue muorte, an 1849, cuntreriando sous zeios.[14] El tamien mantebe formas de beilça popular, cumo la mazurca polonesa i la balsa, la balsa bienense, cun ua maior bariadade de melodie i de spresson. Chopin fui l purmeiro a screbir baladas[6] i scherzi cumo peças andebiduales. Chopin tamien tomou l'eisemplo de ls prelúdios i fugas de Bach, trasformando l género an sous própios prelúdios.

Fexeiro:Bach-Chopin-Bergleich.png
Cumparaçon antre l stilo de Bach (Prelúdio I) i Chopin (Oup. 10, mº 1).

Muitas de las peças de Chopin tornórun-se bastante coincidas — por eisemplo, l Estudo Rebolucionário (Oup. 10, mº 12), la Balsa Minuto (Oup. 64, mº 1) i l terceiro mobimiento de sue sonata Marcha Fúnebre (Oup. 35), que ye frequentemente outelizada cumo ua repersentaçon icástica de luto, para alhá de la Grande balse brillante (Oup. 18, mº 1). L própio Chopin nunca nomeou ua obra anstrumental para para alhá de l género i númaro, deixando todas las sues potenciales associaçones stra-musicales pa l'oubinte; ls nomes puls quales nós conhecemos muitas de sues peças fúrun ambentados por outros. L Studo Rebolucionário nun fui scrito tenendo-se an minte la fracassada rebolta de la Polónia contra la Rússia; el simplesmente surgiu naqueilha época. La Marcha Fúnebre fui scrita antes de l resto de la sonata na qual fui cuntida, mas l'ocasion sata nun ye coincida; aparentemente nun fui anspirada an qualquiera perda pessonal specífica.[15] Outras melodies fúrun outelizadas cumo base de sues cançones populares, cumo la lenta passaige de Fantaesie-Ampromtu (Oup. posth. 66) i la purmeira seçon de l studo Oup. 10 mº 3. Essas peças muitas bezes cuntan cun un cromatismo antenso i personalizado, bien cumo ua rebuolta melódica que lembra las ouperas ne ls dies de Chopin — las óperas de Gioachino Rosseni, Gaetano Donizetti i specialmente Belleni. Chopin outelizaba l pianho para recriar la graciosidade de la boç que cantaba, i siempre falaba i screbia subre ls cantores.

L stilo i ls talentos de Chopin tornórun-se crecentemente anfluentes. Robert Schumann fui un grande admirador de la música de Chopin, i outelizou sues melodies, até mesmo nomeando ua peça de sue suíte Antruido passado Chopin. Essa admiraçon nun fui recíproca.

Fexeiro:Chopin polonaise Oup. 53.jpg
Partitura outografada por Chopin de sue Polonesa an La bemol maior, Oup. 53.

Franç Liszt fui outro admirador i amigo pessonal de l cumpositor, i trascrebiu pa l pianho seis cançones polonesas de Chopin. Anque desso, Liszt negou tener scrito Funérailles (subtitulada "Outubre de 1849", l sétimo mobimiento de la suíte para pianho Harmonies Poétiques eit Religieuses, de 1853) an mimória de Chopin. Ambora la seçon de l meio aparentasse tener sido modelada subre la famosa seçon de trés uitabos de la Polonesa an La bemol maior, Oup. 53, Liszt dixe que la peça tenie sido anspirada pulas muortes de trés de ls sous cumpatriotas húngaros ne l mesmo més.

Chopin anterpretou sues própias obras an salas de cuncerto, antretanto cun mais frequéncia an sou salon, para amigos. Yá ne l final de la bida, cumo la sue malina habie progredido, Chopin zeistiu por cumpleto de las apersentaçones públicas.

Las inobaçones técnicas de Chopin tamien tornórun-se anfluentes. Sous prelúdios (Oup. 28) i studos (Oupp. 10 i 25) tornórun-se debrebe obras-modelo, i anspirórun tanto ls Studos Trascendentales de Liszt cumo ls Studos Sinfónicos de Schumann. Alexander Scriabin tamien fui fuortemente anfluenciado por Chopin; por eisemplo, sous 24 prelúdios (Oup. 11) son anspirados pul Oup. 28 de Chopin.

Jeremy Siepmann, an sue biografie de l cumpositor, nomeou ua lista de ls pianistas qu'el acraditaba tenéren feito grabaçones de ls trabalhos de Chopin, largamente coincidas por stáren antre las maiores performances de Chopin yá preserbadas: Bladimir de Pachmann, Raoul Pugno, Eignacy Jan Paderewski, Moriç Rosenthal, Sergei Rachmaninoff, Alfred Cortot, Eignaç Friedman, Raoul Koczalski, Arthur Rubinstein, Mieczysław Horszowski, Claudio Arrau, Blado Perlemuter, Sbiatoslab Richter, Bladimir Horowitç, Dinu Lipatti, Bladimir Ashkenazy, Martha Argerich, Maurizio Polleni, Murray Perahia, Krystian Zimerman i Eibgeny Kissin.

Arthur Rubinstein dixe l seguinte subre la música de Chopin i sue ounibersalidade:

Chopin fizo ua reboluçon na música tradecional para pianho i criou ua nuoba arte de l botoneira.[16] Era un génio d'enlebo ounibersal. Sue música cunquista las mais çtintas audiéncias. Quando las purmeiras notas de Chopin soan por antre l salon de cuncerto, hai un feliç suspiro de reconhecimiento. Todos ls homes i mulhieres de l mundo conhecen sue música. Eilhes aman esso. Eilhes son mobidos por esso. Inda assi, nun ye ua "música romántica", ne l sentido byroniano. Nun cunta stórias ó quadros pintados. Ye spressiba i pessonal, mas inda assi un arte pura. Mesmo nesta era atómica abstrata, adonde l'emoçon nun stá na moda, Chopin perdura. Sue música ye la lenguaige ounibersal de la quemunicaçon houmana. Quando you toco Chopin you sei que falo diretamente pa ls coraçones de las pessonas!

Stilo[eiditar | eiditar código-fuonte]

Rabisco de Berceuse an ré bemol maior (Oup. 57), dedicado la Eilise Gabard, ua de sues alunas (1844).

Ambora Chopin tenga bebido ne l seclo XIX, fui eiducado na tradiçon de Bethoben, Haydn, Mozart i Clementi. El usou l método de pianho de Clementi cun sous própios studantes i tamien fui anfluenciado pul zambolbimiento de la técnica de l pianho birtuoso de Hummel, inda mozartiano. Un de sous studantes screbiu l seguinte an sou diairo subre l stilo de tocar de Chopin:

Sue apersentaçon fui siempre nobre i guapa; sous tones cantados, oura nun fuorte ó ne l mais suabe pianho. El fui tomado d'anfenitas delores para ansinar la sous alunos l sou legato, sou stilo cantábile de tocar. Sue crítica mais sebera era "El—ó eilha—nun sabe cumo cumbinar dues notas a la par. " El tamien eisigie la percisa aderéncia al ritmo. El odiaba todo l que fusse debagaroso i demorado, cumo rubatos fura de lugar, bien cumo sagerados andamientos… i ye percisamente a esse respeito que las pessonas cometen ls maiores erros al tocar sues obras.

—Friederike Muller, De l diairo de l'aluno bienense de Chopin[17]

La série de siete polonesas publicadas durante sue bida (para alhá de nuobe publicadas postumamente), ampeçando cula Oup. 26 par, stableciu un nuobo padron pa la música na forma i fúrun criadas na buntade de Chopin de screbir algo para celebrar la cultura polonesa depuis de l paíç tener se submetido al cuntrole russo. La polonesa an alhá maior Oup. 40 Nº1, "Melitar", i la polonesa an alhá bemol maior Oup. 53, "Heiróica", stan antre las obras mais amadas de Chopin i las mais eisecutadas.

Romantismo[eiditar | eiditar código-fuonte]

Chopin cunsidraba la maiorie de ls sous cuntemporáneos cun algua andiferença, anque tener muitas amisades cun aqueilhes ligados al romantismo na música, na literatura i nas artes (muitos deilhes atrabeç de sue ligaçon cun George Sand). La música de Chopin ye, antretanto, cunsidrada por muitos cumo un punto culminante de l stilo romántico.[18] La pureza clássica relatiba i la çcriçon an sue música, cun pouco eisibicionismo strabagante, an parte reflete sue reberéncia por Bach i Mozart. Chopin nunca cediu a la splícita "pintura cénica" an sue música ó usou títalos porgramáticos, punindo ls eiditores que renomeórun sues peças desta forma.

Obras[eiditar | eiditar código-fuonte]

Monumiento de Frédéric Chopin an Żeilazowa Wola (porjetado por Józef Gosławski).
Commons
Commons
L Commons ten multimédia relacionada cun: Frédéric Chopin

To l'obra de Chopin ambolbe l pianho, tanto tierra cumo acumpanhado. Sou trabalho, predominantemente para tierras de pianhos, anclui un pequeinho númaro d'obras para bários cunjuntos, ancluindo un segundo pianho, biolino, bioloncelo, boç ó orquestra.

Ten-se coincimiento de 264 obras de Chopin, sendo qu'alguns manuscritos i pedaços de sue anfáncia fúrun perdidos cul tiempo.

Modelo:Multi-scuita ampeço Modelo:Multi-scuita iten Modelo:Multi-scuita iten Modelo:Multi-scuita fin

Houmenaiges[eiditar | eiditar código-fuonte]

Státua de Chopin ne l Parque Łazienki an Barsóbia.

Antes de la Segunda Guerra Mundial, ua státua de Chopin fui arguida ne l Parque Łazienki, adjacente a la Aleje Ujazdowskie (Abenida Ujazdów). Na base de la státua, nas tardes de demingo, ne l berano, son eisecutados recitales gratuitos de cumposiçones de Chopin para pianho. L'arble stelizada subre la figura de Chopin lembra las manos i dedos dun pianista.

La cada cinco anhos, la Cumpetiçon Anternacional de Pianho Frédéric Chopin ye rializada an Barsóbia i, periodicamente, l Grand prix du çque de F. Chopin premia notables grabaçones de Chopin, tanto trabalhos remasterizados cumo recén-grabados.

La bida de Chopin i sou relacionamiento cun George Sand tornórun-se fiçon an filme. L'atuaçon de Cornel Wilde cumo Chopin ne l filme biográfico de 1945, La Song to Remember, rendiu-le ua andicaçon al Óscar de melhor ator. Outros filmes para alhá desse fúrun porduzidos: Ampromtu (1991), strelhado por Hugh Grant cumo Chopin; La note bleue (1991); i Chopin: Zeire fur Lobe (2002), dentre outras longas-metraiges, cúrties, animaçones i porduçones para telebison.

L Aeroporto Frédéric Chopin de Barsóbia tamien fui ua houmenaige al cumpositor, assi cumo l asteróide 3784 Chopin.

An sous sonetos, l poeta Scudero Pires houmenageou Chopin, eilustrando cada un de sous prelúdios. Neste, el se refire a la Oberture:[19]

<poen>Colar marabilhoso d'harmonia,

De suonho, de rebolta i de tristeza, Chopin, génio de la Música eirradie Ne ls "Prelúdios" sin par, sue grandeza.

Relicários de luç i de poesie, Anspiraçon sublime de pureza, Adonde l'angústia se molda an fantasia, Cada "Prelúdio" ye un mundo de beleza.

Cunfidéncias... Presságio... Sofrimiento... Meio anho de peixon i de torturas Antre las bielhas paredes de Cumbento,

Neilhes, palpita l'hausto criador, Qu'ampulsiona las streilhas, nas alturas, I dibeniza l Home, pul amor...</poen>

—Scudero Pires

Mais atual, ye inda l'houmenaige que Matt Bellamy, bocalista, pianista i guitarrista de la banda de rock altarnatibo, Muse, prestou la Chopin na música de l álbun de 2009, The Resistance. La música cujo nome ye United States of Eurasia, tremina cun ua sonata de pianho, antitulada "Collateral Damage", que fui baseada na Noturne an mi bemol maior, Oup.9 Ne l.2.

Na cultura popular[eiditar | eiditar código-fuonte]

La música de Chopin fui muitas bezes requesitada para fornecer música ancidental i material para trilhas sonoras de filmes. Para alhá desso, Chopin ye un de ls percipales personaiges de l RPG eiletrónico Eternal Sonata, que ten sues cumposiçones cumo atraçon percipal.[20] Ua de las músicas de l cantor Gazebo, "I like Chopin" ye ua refréncia al cumpositor.

Refréncias

  1. 1,0 1,1 Alguas fuontes andican 22 de Febreiro; ber seçon "bida" para maiores detalhes.
  2. Kennedy, Michael. Oxford Cuncise Ditionary of Music, Oxford, 2004, 4th ed., p. 141.
  3. Brower, cap. XII. "When one cunsidrs the amount of it, the beauty, ouriginality and glory of it, one must acknowledge Frederic Chopin las one of the greatest pianho geniuses of all eiquipa."
  4. Nome a las bezes grafado Fryderyk (Franciszek) Szopen.
  5. «Chopin — Biography». Fryderyk Chopin. Cunsultado an 10 de setembre de 2006  Parâmetro desconhecido |radadeiro= ignorado (ajuda); |nome1= sem |sobrenome1= em Authors list (ajuda)
  6. 6,0 6,1 Scholes, Percy (1938), The Oxford Cumpanion to Music. Article Ballade.
  7. Joaquín Rubio Tobar, Chopin, poeta del pianho en l'anciclopedie Los Grandes Cumpositores Tomo II, Salbat, S. La. de Eidiciones, Nabarra, 1981 ISBN 84-7137-457-9
  8. Bidas de grandes cumpositores. Heinry Thomas i Dane Le Thomas, Eidiçon Globo, Porto Alegre, 1950.
  9. Hugo Schlesinger, p. 13.
  10. .com/people/461/000022395/ Frederic Chopin[lhigaçon einatiba] - NNDB
  11. Hugo Schelesinger, p.39
  12. .pt/news.asp?section_id=4&id_news=335364&page=0 Chopin morriu de fibrose quística i nun de tuberculose[lhigaçon einatiba]
  13. .com/joeandpan/famouspols/chopin-bio.html Fryderyk Chopin 1810-1849: La Chronological Biography[lhigaçon einatiba]
  14. Carta de 12 de Dezembre de 1853 de Camille Pleyel pa l'armana de Chopin, Louise Jedrzejewicç, citada an Chopin — Noturnes, cun nota de Ewald Zimmermann, ambierno de 1979/1980, publicada por G. Heinle Berlag (ISM N M-2018-0185-8).
  15. Kornel Michałowski, Grobe
  16. Casimir Wierzinsky. Chopin. Prefácio de Arthur Rubinstein
  17. Muller-Streicher, Friederike (1994). «Aus den Tagebuch einer Wiener Chopin-Schulerin [1839-1841, 1844-1845]». Anternational Chopin Society. Wiener Chopin-Blätter 
  18. Ber Charles Rosen, The Romantic Generation, capítulos 5-7, Harbard University Press 1995. ISBN 978-0-674-77933-4
  19. Scudero Pires. Prelúdios de Chopin, Riu de Janeiro, 1961
  20. .com «Eternal Sonata» Cunsulte valor |url= (ajuda). NANCO BANDAI Games. Cunsultado an 19 de Febreiro de 2008 

Bibliografie[eiditar | eiditar código-fuonte]

<dib class="references-small">

</dib>

Ligaçones sternas[eiditar | eiditar código-fuonte]

Ls outros porjetos Wikimedia tamien ténen material subre este tema:
Wikiquote Citaçones ne l Wikiquote
Wikisource Testos oureginales ne l Wikisource
Commons Eimaiges i média ne l Commons

Modelo:Artigo çtacado