Taoísmo

Ourige: Biquipédia, la anciclopédia lhibre.

La palabra TaoísmoDaoísmo) ye giralmente ampregada para traduzir dous tenermos chineses çtintos, "Daojiao" (道教) (py Dàojiào, W-G Tao-chiao), que se refre als "ansinamentos ó a la religion de l Dao", i "Daojia", que se refre a la (道家) "scuola de l Tao (ó Dao)", a ua lhinha de pensamiento de la filosofie chinesa.

Assi, l termo Taoísmo ten más dun sentido ne l oucidente, puode referir-se la:

L Tao de l Taoísmo[eiditar | eiditar código-fuonte]

L eideograma TaoDao) (道) puode ser traduzido cumo "camino", mas assume un significado más abstrato para la religion i para la filosofie chinesa.

Traduzido lhiteralmente, quier dezir "l ansinamento de l Tao". Ne l cuntesto taoísta, 'Tao' puode ser antendido cumo un camino ne l spácio-tiempo - la orde na qual las cousas acunten.

Cumo termo çcritibo, puode se referir al mundo rial na stória - alguas bezes nomeado cumo l "grande Tao" - ó, antecipadamente, cumo ua orde que debe se manifestar - la orde moral de Cunfúcio ó Lhao Tsé ó Cristo, etc.

Un tema ne l pensamiento chinés primitibo ye Tian-dao ó camino de la naturaleza (tamien traduzido cumo "cielo", i a las bezes "Dius"). Corresponde aprossimadamente a la orde de las cousas de acordo cula lhei natural.

Tanto l "camino de la naturaleza" quanto l "grande camino" anspiran l afastamento stereotípico taoísta de las doutrinas morales i normatibas. Assi, pensado cumo l porcesso pul qual cada cousa se torna l que eilha ye (la "Mai de todas las cousas") parece defícel eimaginar que tenemos que scolher antre qualesquier balores de sou cunteúdo normatibo - portanto puode ser bisto cumo un príncípio eficiente de "bazio" que sustenta cunfiablemiente l funcionamento de l ouniberso.

Ls testos arriba, son ua traduçon drento de l pensamiento i postura oucidental, pus la base de l TAO ye que ua beç tentado splicar ó anterpretar l TAO deixa de ser TAO. Ó seia l TAO ye l ouniberso "criador" que todo cuntén, nun puode ser pensado ó eidealizado pula criatura, pus cumo se ansina na Matemática: la parte i l to (la parte stá ne l to mas la parte nun ye l to).

Taoísmo i Cunfucionismo[eiditar | eiditar código-fuonte]

L taoísmo ye ua tradiçon que dialogando cun sou tradicional cuntreste, l cunfucionismo, modelou la bida chinesa por más de 2000 anhos.

L taoísmo anfatiza la spontaneidade ó lhiberdade de la manipulaçon sócio-cultural pulas anstituiçones, lhenguaige i práticas culturales. Manifesta l anarquismo - defendendo eissencialmente la eideia de que nun percisamos de nanhue ourientaçon centralizada. Spécies naturales seguen caminos apropiados a eilhas, i ls seres houmanos son ua spécie natural. Seguimos todos por porcessos de aquisiçon de defrentes normas i ourientaçones de la sociadade, i inda assi podemos bibir an paç se nun percuramos unificar todas estas formas naturales de ser.

Cumo l cunceito cunfucionista de goberno cunsiste an fazer todos seguiren l mesmo moral tao, l taoísmo repersenta de muitas maneiras la antítese de l cunceito cunfucionista refrente a deberes morales, coeson social i respunsabilidades gobernamentales, mesmo que l pensamiento de Cunfúcio anclua balores taoístas i l amberso tamien ocorra, cumo se puode ouserbar lhendo ls Analetos de Cunfúcio.

Ouriges de l Taoísmo[eiditar | eiditar código-fuonte]

Tradicionalmente, l Taoísmo ye atribuído la trés fuontes percipales:

  • L más antigo, l mítico "Amperador Amarielho";
  • l más famoso, l lhibro de aforismos místicos, l Dao De Jing (Tao Te Ching), supostamente scrito por Lao Zi (Lhao Tse), que, segundo la tradiçon, fui un cuntemporáneo más bielho de Cunfúcio;
  • i l terceiro, ls trabalhos de l filósofo Zhuang Zi (Chuang Tse).
  • Outros lhibros ampliórun l Taoísmo, cumo l True Classic of Perfet Amtiness, de Lie Zi; i la cumpilaçon Huainanzi.
  • Para alhá destes, l antigo I Ching, L Lhibro De las Mutaçones, ye tenido cumo ua fuonte stra de l taoísmo, assi cumo práticas de dibinaçon de la China antiga.

Filosofie Taoísta[eiditar | eiditar código-fuonte]

  • De l Camino surge un (aquel que stá cunciente), de cuja cuncéncia por sue beç surge l cunceito de dous (yin i yang), de l quales l númaro trés stá amplícito (cielo, tierra i houmanidade); produzindo finalmente por stenson a totalidade de l mundo cumo l conhecemos, las dieç mil cousas, atrabeç de la harmonia de las Wuxing. L Camino anquanto passa puls cinco eilemientos de l Wuxing ye tamien bisto cumo circular, agindo subre si mesmo atrabeç de la mudança para simular un ciclo de bida i muorte nas dieç mil cousas de l ouniberso fenoménico.
  • Aja de acordo cula naturaleza, i cun sutileza an lhugar de fuorça.
  • La perspetiba correta será ancontrada pula atebidade mental de la pessona, até chegar a ua fuonte más perfunda que guie sue anteraçon pessonal cul ouniberso (beija 'wu wei' ambaixo). L deseio oustrui la halbelidade pessonal de antender L Camino (beija tamien karma), moderar l deseio gera cuntentamento. Ls taoístas acraditan que quando un deseio ye sastifeito, outro, más ambicioso, brota para sustitui-lo. An eissencia, la maiorie de l taoístas sente que la bida debe ser apreciada cumo eilha ye, an lhugar forçá-la a ser l que nun ye. Eidealmente, nun se debe deseiar nada, "nin mesmo nun deseiar".
  • Ounidade: al perceber que todas las cousas (anclusibe nós mesmos) son anterdependentes i custantemente redefinidas pula mudança de las circunstáncias, passamos a ber todas las cousas cumo eilhas son, i a nós mesmos cumo solo ua parte de l momento persente. Esta cumprenson de la ounidade ne ls lheba a ua apreciaçon de l fatos de la bida i de l nuosso lhugar neilhes cumo simples momentos miraculosos que "solo son".
  • Dualismo, la ouposiçon i cumbinaçon de l dous percípios básicos Yin i Yang de l ouniberso, ye ua grande parte de la filosofie básica. Alguas de las associaçones quemuns cun Yang i Yin, respetibamente, son: masculino i feminino, luç i selombra, atibo i passibo, mobimento i quetude. Ls taoístas acraditan que nanhun de l dous ye más amportante ó melhor que l outro, na berdade, nanhun puode eisistir sin l outro, porque eilhes son aspetos eiquiparados de l to. San an redadeira análise ua çtinçon artificial baseada an nuossa percepçon de las dieç mil cousas, portanto ye solo nuossa percepçon deilhas que rialmente muda. Ber taiji.

Wu Wei[eiditar | eiditar código-fuonte]

Ber artigo percipal: Wu Wei

Mui de la eissencia de l Tao stá na arte de l wu wei (agir pul nó-agir). Inda assi, esto nun quier dezir "espere sentado que l mundo caia ne l sou colo". Essa filosofie çcribe ua prática de se rializar cousas atrabeç de la açon mínima. Pul studo de la naturaleza de la bida, tu puodes anfluenciar l mundo de l modo más fácele i menos çrutibo (usando la sutileza an beç de la fuorça). La prática de seguir la corrente an beç de ir contra eilha ye ua eilustraçon; ua pessona progride mui más nun por lhutar i se debatener contra la auga, mas permanecendo queta i deixando l trabalho nas manos de la correnteza.

L Wu Wei funciona a partir de l momento an que cunfiamos ne l "zeign" houmano, purfeitamente ajustado para nuosso lhugar na naturaleza. An outras palabras, cunfiando na nuossa naturaleza an beç de la nuossa racionalidade, nós podemos ancontrar cuntentamento sin ua bida de lhuita custante contra fuorças reales i eimaginárias.

  • Ua pessona puode aplicar essa técnica ne l atibismo social. An beç de apelar para que outros tomen atitudes relacionadas a ua causa, seia qual fur la sue amportança ó balidade, eilha pratica ua bida de acordo cul que acradita, "remando cuntr la maré". Al deixar sue fé se manifestar an sues açones, stá assumindo sue respunsabilidade pul mobimento social que acradita.

La religion Taoísta[eiditar | eiditar código-fuonte]

Ambora Lao Zi nunca tenga pregado nanhue religion ne l Tao Te King i se tenga siempre mantido ne l terreno filosófico i moral, cerca de mil anhos depuis de la sue muorte formou-se un cuorpo de doutrinas i de práticas relegiosas i culturales que custituíran la religion taoista. La religion taoista cunserba solo uns traços de la filosofie de Lao Zi cun ampréstimos de eideias i práticas culturales de l budismo, cula antroduçon de bários diuses, diusas i génios, i ua mistura cun alguas fés preisistentes, cumo la Teorie de l Cinco Eilemientos, la alquimia i l culto als ancestrales.

Tentatibas de alcançar maior longebidade éran un tema frequente na magie i alquimia taoístas, cun bários bruxedos i poçones, inda eisistentes, cun esse propósito.

Muitas bersones antigas de la Medecina Tradicional Chinesa fúrun anraizadas ne l pensamiento taoísta, i la medecina chinesa moderna bien cumo las artes marciales chinesas son inda de bárias formas baseadas an cunceitos taoístas, cumo l Tao, l Qi, i l balanço antre l yin i l yang (Ber Yin yang).

Cul tiempo, la absoluta lhiberdade de l seguidores de l taoísmo pareciu amenaçadora a la outoridade de alguns gobernantes, que ancentibórun l crecimento de seitas más cumprometidas cun las tradiçones cunfucionistas. Ua scuola taoísta fui formada al fin de la dinastie Han, por Zhang Daoling.

Muitas seitas eiboluíran atrabeç de l anhos, mas la maiorie traça sues ouriges la Zhan Daoling, i grande parte de l templos taoístas modernos pertence a ua ó outra dessas seitas.

Las scuolas taoístas ancorporan panteones anteiros de dibindades, ancluindo Lhao Zi, Zhang Daoling, l Amperador Amarielho, l Amperador Jade, Lei Gong (L Dius de l Trobon) i outros.

Las dues maiores scuolas taoístas de la atualidade son la Seita Zhengyi (eiboluída dua seita fundada por Zhang Daoling) i l Taoísmo Quanzhen (fundado por Wang Chongyang).

Anfluéncias ne l Budismo Zen[eiditar | eiditar código-fuonte]

L Budismo Chan, que se zambolbiu cumo un scuola çtinta na China mediebal, refletiu fuortes anfluéncias de la filosofie chinesa i, an particular, de l Taoísmo. Cul tiempo, l Chan acabou se stabelecendo na Coréia, adonde recebiu l nome Seon. Habie monges que chegában de outros países de la Ásia para studar l Chan, i la scuola fui se spalhando puls países bezinos. Ne l Bietname, recebiu l nome Thien, i, ne l Japon, quedou coincida cumo Zen. Atrabeç de la stória, essas scuolas crecírun de maneira andependiente, tenendo zambolbido eidantidades própias i caratelísticas bastante defrentes uas de las outras. Na China, eilemientos de l taoísmo se cumbinórun cun eilemientos de l Budismo i de l Cunfucionismo na forma de l Neo-Cunfucionismo.

Taoísmo fura de la China[eiditar | eiditar código-fuonte]

La filosofie taoísta ye praticada an bárias formas, an outros países para alhá de la China. Kouk Sun De l na Coréia ye ua dessas bariaçones.

La filosofie taoísta ancontrou muitos seguidores al redor de l mundo. Genghis Khan era simpático a la filosofie taoísta, i durante las purmeiras décadas de dominaçon mongol, l taoísmo biu un período de spanson, antre ls seclos XIII i XIB. Debido a esso, muitas scuolas taoístas tradicionales mantén centros de ansino an bários países al redor de l mundo.

Taoísmo ne l Brasil[eiditar | eiditar código-fuonte]

Ne l Brasil, eisisten bários galhos lhigados al Taoísmo, tanto l relegioso (Taochiao) quanto l filosófico (Taochia). Ua de las bertentes relegiosas más amportantes ye repersentada pula Sociadade Taoísta de l Brasil. La Sociadade Taoísta de l Brasil fui anstituída ne l Riu de Janeiro/RJ, an 15 de janeiro de 1991 cul oubjetibo de difundir l ansinamento de l Taoísmo an todas las sues formas de spresson - relegiosa, filosófica, científica i cultural - i cuntribuir para l aperfeiçoamento spritual de l frequentadores.

L camino taoísta propone la restauraçon de l stado pleno de bida i cuncéncia, chamado Tao. Para esso, outilizan-se bários meios, cumo las práticas que promoben la buona salude física i mental, l studo de clássicos scritos puls grandes mestres de l passado, ls métodos místicos para la restauraçon de la orde anterna i fundamentalmente, la meditaçon, cumo camino de outo-transformaçon i eilebaçon spritual.

La Sociadade Taoísta de l Brasil fui fundada por Wu Jyh Cherng (1958-2004), sacerdote taoísta Kao Kon Fa Shi (Alto Oufício, Mestre de la Lhei). Mestre Cherng screbiu dibersos lhibros subre artes taoístas i traduziu l Tao Te Ching, l lhibro de l Camino i de la Birtude, l Yi Jing (I-Ching), l lhibro de las Mutaçones i antre outros clássicos de l taoísmo.

An márcio de 2002 inaugurou la sede de San Paulo, un spácio adequado para la prática i studo de l Taoísmo, sues artes i sabedorie, i adonde se ten palhestras abiertas al público, rituales, meditaçon i dibersos cursos. Antre las atebidades de San Paulo, anfatiza-se las práticas de Meditaçon, Yi Jing (I Ching), Feng Shui, Astrologie Chinesa (Zi Wei Dou Shu), Tai Ji Quan (Tai Chi Chuan), i Qi Gong (Chi Kun), i l atendimento de acupuntura i massaige.