Saltar para o conteúdo

Trás ls Montes i Alto Douro

Ourige: Biquipédia, la anciclopédia lhibre.
(Ancaminamiento de Trás-los-Montes i Alto Douro)
Antiga porbíncia de Trás ls Montes i Alto Douro

Trás ls Montes i Alto Douro (an lhéngua pertuesa Trás-os-Montes e Alto Douro) ye ua antiga porbíncia pertuesa anstituída pula reforma admenistratiba de 1936 i stinta pula rebison custitucional de 1959. Fui tamien ua de las regiones admenistratibas de la perpuosta de regionalizaçon rejeitada an refrendo ne l anho 1998.

Chamada muita beç solo por Trás ls Montes, ye ua das regiones de Pertual cun maior númaro de eimigrantes i ua de las que mais sufre cul zpoboamiento. Inda assi, l sou eisolamiento secular fizo cun que se manténgan tradiçones culturales que márcan la eidantidade pertuesa.

Antre l purmeiro quarto de l seclo XIV i la debison de l paíç an çtritos (pula reforma admenistratiba de 18 de Júlio de 1835) eisistiu la porbíncia de Trás ls Montes, cun lhemites algo bariables al lhargo de ls tiempos, mas acupando solo território an la marge dreita (norte) de l riu Douro[1], esto ye, mais ó menos ls atuales çtritos de Bila Rial i Bergáncia.

La porbíncia, agora cul nome de Trás ls Montes i Alto Douro i anglobando alguns cunceilhos an la marge squierda de l Douro, fui reanstituída pula reforma administratiba de 1936, an cunformidade cula Custituiçon de 1933, de l Stado Nuobo. Mas, las porbíncias nunca túbiron qualquier atribuiçon prática, i zaparecírun de l cenário administratibo — inda que ne l bocabulairo de l die a die de ls pertueses — cula rebison custitucional de 1959[2], nun sendo recuperadas pula Constituiçon de 1976.

La perpuosta de regionalizaçon sujeita a refrendo an 1998 — tendo sido rejeitada — tenie prebisto la criaçon de la region de Trás ls Montes, an tudo eigual a la porbíncia de 1936, cun eiceçon de ancluir mais un cunceilho: Méda.

Cidades percipales

[eiditar | eiditar código-fuonte]

Bila Rial, Bergáncia, Chabes, Lhamego, Mirandela, Macedo de Cabalheiros , Miranda de l Douro, Peso de la Régua , Balpacos i Bila Noba de Foc Coa. .

Refréncias

  1. Nuno Valério (coord.), Estatísticas Históricas Portuguesas, vol. I, p. 28. INE, 2001
  2. Idem, p. 29