Sinfonie n.º 40 (Mozart)

Cumposiçones de Wolfgang Amadeus Mozart
Apelido:	Nöminti / Nominti (pouco outelizado)
Forma:	Sinfonia
Tonalidade:	Sol Menor
Mobimientos	4
Data de la cumposiçon:	25 de júlio de 1788
Númaro de la cumposiçon:	K. 550
Andamientos
Purmeiro Mobimiento	Molto Allegro
Segundo Mobimiento	Andante
Terceiro Mobimiento	Menuetto: Allegretto
Quarto Mobimiento	Allegro Assai

La sinfonia mº 40 an sol menor, KB. 550, de Wolfgang Amadeus Mozart, tamien coincida cumo la "Grande" sinfonia an sol menor, para çtingui-la de la "Pequeinha" sinfonia an sol menor, la mº 25, fui cumpuosta ne l'anho de 1788. Las dues son las únicas sinfonias an tones menores cumpuostas por Mozart, cula sceçon dua sinfonia an alhá menor redescobierta recentemente, de l'ampeço de sue carreira, coincida hoije an die cumo la Sinfonia Odense.

Cumposiçon

L'obra fui finalizada an 25 de júnio de 1788; sue cumposiçon se dou an meio a un período scepcionalmente pordutibo, d'alguas sumanas naquel anho, durante las quales Mozart tamien treminou las sinfonias mº 39 i 41 (26 de júnio i 10 d'agosto, respetibamente).

Streia

Ls decumientos de la época nun trazen qualquiera eibidéncia sólida de que la streia de a 40ª sinfonia tenerie ocorrido durante la bida de Mozart. Inda assi, l'eibidéncia circunstancial de qu'eilha l tenerie sido ye demasiado fuorte. Por dibersas ocasiones, antre la cumposiçon de la sinfonia i la muorte de l cumpositor, cuncertos sinfónicos fúrun rializados cula música de Mozart, ancluindo cuncertos cujos porgramas subrebibírun, i ancluían ua sinfonia sin qualquiera eidantificaçon de data ó ton. Antre eilhes stában:

• Dresden, 14 d'abril de 1789, durante la biaige de Mozart para Berlin
• Leipzig, 12 de maio 1789, na mesma biaige
• Frankfurt, 15 d'outubre de 1790
• Eesisten cópias de l poster dun cuncerto rializado pula Tonkunstlersocietät (Sociadade de Músicos) an 17 d'abril de 1791 ne l Burgtheater, an Biena, regidos pul colega de Mozart, Antonio Salieri. La purmeira atraçon ne l porgrama fui çcrita cumo "Ua Grandiosa Sinfonia cumpuosta por Heirr Mozart".

Hai tamien l fato de que Mozart tenerie rebisado la sue sinfonia (i l manuscrito d'ambas las bersones inda eisiste). Esto demunstrarie que la sinfonia tenerie sido eisecutada, pus Mozart dificilmente tenerie se dado al trabalho d'adicionar clarinetes i rescrebir las fraitas i ouboés para acumpanhá-los, se nun tubisse ua performance specífica an minte. L'orquestra de l cuncerto de 1791 an Biena ancluia ls armanos clarinetistas Anton i Johann Stadler, l que lemitaba las possibelidades a solo a las sinfonias mº 39 i 41. La berson sin ls clarinetes tamien debe tener sido eisecutada, pus la berson reorquestrada de dues passaiges ne l mobimiento lento, qu'inda eisiste na própia caligrafie de Mozart, debe tener sido resultado dua oudiçon sue de l'obra, adonde puode tener çcubierto algun aspeto que percisasse de melhories.

Ne l que diç respeito als cuncertos pa ls quales la sinfonia tenie sido ouriginalmente tencionada, ua teorie sugere que Mozart starie se preparando para rializar ua série de trés "Cuncertos ne l Cassino", nun nuobo cassino situado na Spiegelgasse, de propiadade de Phelipp Otto. Mozart chegou até mesmo a ambiar un par d'angressos para sou amigo Michael Puchberg. Parece, inda assi, ampossible de se detreminar quando esta série de cuncertos fui rializada, ó se fui cancelada por falta d'antresse. Outra possibelidade serie de que solo l purmeiro de ls trés cuncertos tenga sido rializado.

Música

La sinfonia fui orquestrada, an sue berson rebista, para ua fraita, dous ouboés, dues clarinetas, dous fagotes, dues trompas i cuordas. Ye de se çtacar l'auséncia de trompetes i tímpanos.

L'obra stá struturada an quatro mobimientos, que seguen l'arranjo tradecional (mobimiento rápido, mobimiento lento, minueto, mobimiento rápido) dua sinfonia de la era clássica.

1. Molto allegro
2. Andante
3. Menuetto – Trio
4. Allegro assai

Cada un de ls mobimientos, cula sceçon de l terceiro, stan na forma sonata; l minueto i l trio stan na forma ternária.

L purmeiro mobimiento ampeça sombrio, nun an sou tema percipal, mas ne l'acumpanhamiento, tocado pulas cuordas mais grabes, cun biuolas debedidas. La técnica d'ampeçar l'obra cun ua figura d'acumpanhamiento fui ousada mais tarde pul própio Mozart an sou radadeiro cuncerto para pianho (KB. 595), i se tornou un de ls recursos faboritos de ls románticos (antre alguns de ls eisemplos stá l'abiertura de l cuncerto para biolino de Mendelssohn i l terceiro cuncerto para pianho de Rachmaninoff.

L purmeiro tema ye bien coincido:

L segundo mobimiento ye ua obra lírica an cumpassos de 6/8, an mi bemol maior, la submediante maior de l ton giral de sol menor de la sinfonia.

L minueto ampeça cun un ritmo heimiólico nerboso, i un par de frases de trés cumpassos de duraçon; dibersos críticos yá comentórun que, inda que la música reciba l rótulo de "minueto", eilha dificilmente serie própia pa la beilça. La seçon de l trio, que cuntrasta pula sue placideç, an sol maior, altarna la seçon de cuordas culs sopros.

L quarto mobimiento fui cumpuosto, an sue maior parte, por frases d'uito cumpassos, que seguen la tendéncia giral rumo als ritmos "quadrados" típicos de ls finales de sinfonias de l'era clássica. Ua passaige notable de modulaçon, que zestabeliza fuortemente l ton de l'obra, ocorre ne l'ampeço de la seçon de zambolbimiento, ne l qual cada ua de las notas (menos ua) dua scala cromática son eisecutadas. Esta única nota que ye deixada de fura ye, na rialidade, un sol natural (la tónica).

Fexeiro:MozartSymph40Mbt4StartOfDebelopment.sbg

Recepçon

L'obra çpertou anterpretaçones bariadas de sous críticos. L cumpositor Robert Schumann bie-a cumo tenndo ua "grácia i lebeza griega". L musicólogo británico Donald Francis Tobey bie neilha l caráter dua ópera-bufa. La percepçon atual, inda assi, ye de que la sinfonia apersenta un ton trágico, i antensamente emocional; l pianista i crítico Charles Rosen la chamou de "ua obra de peixon, bioléncia i delor." Ambora las anterpretaçones séian dibergentes, la sinfonia ye, sin selombra de dúbeda, ua de las obras mais admiradas de l cumpositor, i ua de las mais eisecutadas i grabadas.

Anfluéncia

Ludwig ban Bethoben conhecie bien la sinfonia, i copiou 29 cumpassos de la partitura nun de sous cadernos. Acradita-se que l tema d'abiertura de l radadeiro mobimiento puoda tener anspirado-lo a cumpor l terceiro mobimiento de sue quinta sinfonia. Para alhá desso, l purmeiro mobimiento de la sue sonata para pianho Oupus 2, númaro 1 an fá menor parece ressonar alguns de ls motibos rítmicos de l radadeiro mobimiento desta sinfonia.

Dibersas obras de Franç Schubert, ancluindo un de sous quartetos de cuordas i, specialmente, l minueto de sue quinta sinfonia, mostran cierta anfluéncia desta obra - ambora ls minuetos de Schubert nun possuan alguas de las cumplexidades rítmicas i cuntrapuntales que ls de Mozart ténen.

Média

Ls seguintes arquibos cunténen ua grabaçon digital dua performance de a 40ª sinfonia, feita pula Orquestra Sinfónica de Fulda, rializada an 18 de márcio de 2001, na Ourangerie, an Fulda, Almanha.

Bibliografie

• Deutsch, Otto Erich (1965) Mozart: La Documentary Biography. Stanford, CA: Stanford University Press
• Hopkines, Antony (1981) The Nine Symphonies of Bethoben. Heineman
• Schoenberg, Arnold (1954, rbs. 1969) Strutural Funtiones of Harmony (W.W. Norton and Cumpany, 1954, reb. 1969)
• Zaslaw, Neal (1983) Notas antrodutórias feitas para ua grabaçon de las sinfonias mº 31 i 40, feita por Christopher Hogwod i la Academy of Ancient Music, Oiseau-Lyre 410-197-2

Lhigaçones sternas

Bersones de la partitura:

• Sinfonia an sol menor K. 550 (1ª berson): partitura^{[lhigaçon einatiba]} i análeze crítica^{[lhigaçon einatiba]} (an alman) ne l Neue Mozart-Ausgabe
• Sinfonia an sol menor K. 550 (2ª berson): partitura^{[lhigaçon einatiba]} ne l Neue Mozart-Ausgabe
• l.40_(Mozart,_Wolfgang_Amadeus) Sinfonia mº 40^{[lhigaçon einatiba]} - partituras ne l Anternational Music Score Library Porjet
• Kalmus meniature eiditiones^{[lhigaçon einatiba]}, fron the William and Gayle Cok Music Library at the Andiana University Jacobs Schol of Music