Paul Cézanne

Ourige: Biquipédia, la anciclopédia lhibre.
Esta páigina ó cacho fui traduzida outomaticamente i percisa de ser rebista por un falante natibo de mirandés. Se sabes bien mirandés ajuda la Biquipédia rebendo este artigo. Apuis de la rebison apaga esta marca. Oubrigado!
Paul Cézanne
Nacimiento 19 de janeiro de 1839
Muorte 19 de janeiro de 1839 (-68 anhos)
Nacionalidade Francés
Acupaçon Pintor
Mobimiento lhiterairo Ampressionismo. Pós-ampressionismo. Arte Moderna.

Paul Cézanne (Aix-en-Provence, 19 de janeiro de 183922 de outubro de 1906) fui un pintor pós-ampressionista francés, cujo trabalho forneciu las bases de la trasiçon de las cuncepçones de l fazer artístico de l seclo XIX pa l'arte radicalmente inobadora de l seclo XX. Cézanne puode ser cunsidrado cumo la puonte antre l ampressionismo de l final de l seclo XIX i l cubismo de l'ampeço de l seclo XX. La frase atribuída la Matisse i la Picasso, de que Cézanne "ye l pai de todos nós", debe ser liebada an cunta.

Passado ua fase enicial dedicada als temas dramáticos i grandiloquentes própios de la scuola romántica, Paul Cézanne criou un stilo própio, anfluenciado por Delacroix. Antroduziu nas sues obras distorçones formales i altaraçones de perspetiba an benefício de la cumposiçon ó para ressaltar l belume i peso de ls oubjetos. Cuncebiu la quelor dun modo sin precedentes, defenindo defrentes belumes que fúrun eissenciales para sues cumposiçones únicas.

Cézanne nun se subordinaba a las leis de la perspetiba. I si, las modificaba. La sue cuncepçon de la cumposiçon era arquitetónica; segundo las sues própias palabras, l sou própio stilo cunsistia an ber la natureza segundo las sues formas fundamentales: la esfera, l celindro i l cone. Cézanne preocupaba-se mais cula cataçon destas formas de l que cula repersentaçon de l'ambiente atmosférico. Nun ye defícel ber nesta atitude ua reaçon de caráter anteletual contra l gozo puramente quelorido de l ampressionismo.

Subre el, Renoir screbiu, rebatendo l crítico d'arte Castagnary: You me anfureço al pensar qu'el [Castagnary] nun antendiu que Ua Moderna Olympia, de Cézanne, era ua obra prima clássica, mais próssima de Giorgione que de Claude Monet, i que delantre del staba un pintor yá fura de l Ampressionismo.[1]

Cézanne cultibaba subretodo la paisaige i la repersentaçon de naturezas muortas, mas tamien pintou figuras houmanas an grupo i retratos. Antes d'ampeçar las sues paisaiges studaba-las i analisaba ls sous balores plásticos, reduzindo-las depuis a defrentes belumes i prainos que traçaba a la base de pinceladas paralelas. Arbles, casas i demales eilemientos de la paisaige subordinan-se a l'ounidade de cumposiçon. Las sues paisaiges son sutilmente geométricas. Cézanne pintou subretodo la sue Probença natal (L Golfo de Marselha i las célebres bersones sucessibas de L Monte de Sainte-Bitoire).

Nas sues numerosas naturezas muortas, tipicamente cumpuostas por maçanas, liebaba a cabo ua sploraçon formal saustiba que ye a tierra fecunda d'adonde surgirá l cubismo poucos anhos mais tarde. Antre las repersentaçones de grupos houmanos, son mui apreciadas las sues cinco bersones de Ls Jogadores de Cartas. La Mulhier cun Cafeteira, pula sue strutura monumental i serena, marca l grande momiento classicista de Cézanne.

Bida i obra[eiditar | eiditar código-fuonte]

Purmeiros anhos i la família[eiditar | eiditar código-fuonte]

La família Cézanne bieno de la pequeinha cidade de Cesana, ne l Piemonte, i fui assumido que l sou nome ye d'ourige eitaliana. Paul Cézanne naciu ne l die 19 de janeiro de 1839 an Aix-en-Probence, Probença, ne l Sul de la Fráncia. Ne l die 22 de febreiro, Paul fui batizado, tenendo sue abó i sou tio cumo padrinos. L pai, Louis-Auguste Cézanne (28 de júlio de 179823 d'outubre de 1886), fui l co-fundador dua firma bancaira que prosperou durante la bida de l'artista, l que le permitiu grande sigurança financeira, que la maiorie de ls artistas de la época nun tenie, i le dou ua grande hardança. Sue mai, Anne-Eilisabeth Honorine Aubert (24 de setembre de 181425 d'outubre de 1897), era bíbida i romántica, mas se oufendia facilmente i anfluenciou decesibamente la bison de mundo de Paul. El tamien tenie dues armanas mais moços, Marie, cun quien el frequentaba la scuola purmária todos ls dies, i Rose. Als dieç anhos, Paul antrou na Scuola San José, an Aix, adonde studou zeinho, nas aulas de Joseph Gilbert, un monge spanhol. An 1852, Cézanne angressou ne l Coleijo Bourbon (atual Coleijo Mignet), adonde conheciu i se tornou amigo de Émile Zola, que staba nua classe menos abançada. Alhá permaneciu Cézanne por seis anhos. Antre 1859 i 1861, oubedecendo als zeios de l pai, Cézanne angressou na scuola de Dreito de la Ounibersidade de Aix, anquanto recebie sues liçones de zeinho. Anque de las oubjeçones de l sou pai, passou a perseguir l sou zambolbimiento artístico i deixou Aix para ir la Paris, an 1861, ancorajado por Zola, que yá bebia na capital nessa época. Afinal l pai se reconceliou cul i apoiou la sue scolha de carreira. Mais tarde, Cézanne recebirá 400.000 francos (£218.363,62) de sou pai, l que le librarie de qualquiera ansegurança financeira.

Cézanne, l'artista[eiditar | eiditar código-fuonte]

An Paris, Cézanne conheciu l ampressionista Camille Pissarro. Einicialmente, l'amisade feita an meados de ls anhos 1860 era la dun mestre i mentor - Pissarro eisercendo ua anfluéncia formatiba subre l moço artista. Al longo de la década seguinte, las scursones para pintar an Loubeciennes i an Pontoise liebórun a un trabalho colaboratibo antre eiguales.

Ne ls purmeiros trabalhos, Cézanne se preocupaba cula figura na paisaige. Nesse período ancluen-se bárias pinturas de grupos de figuras grandes i pesadas na paisaige, pintadas a partir de l'eimaginaçon. Mais tarde, el passa la se antressar mais an trabalhar a partir de l'ouserbaçon direta, i, als poucos, zambolbiu un stilo de pintura mais lebe i areijada, qu'eirie anfluenciar eimensamente ls ampressionistas. Nun oustante, ne ls trabalhos de maturidade de Cézanne, percebe-se l zambolbimiento dun stilo solidificado, quaije arquitetural de pintura.

Durante to la sue bida, sforçou-se para zambolber ua ouserbaçon outéntica de l mundo atrabeç de l método mais acurado possible para repersentá-lo an pintura. Ourdenaba struturalmente todo l que percebisse an formas i prainos de quelor simples. La sue afirmaçon “You quiero fazer de l'ampressionismo algo sólido i duradouro, cumo l'arte de ls museus”,[2] i sue declarada antençon de recriar Nicolas Poussin acentuou sou zeio d'ounir l'ouserbaçon de la natureza a la permanéncia de la cumposiçon clássica.[3]

Fenómenos óticos[eiditar | eiditar código-fuonte]

Cézanne tenie antresse na simplificaçon de las formas naturales an sous eissenciales geométricos; el querie “tratar la natureza pul celindro, pula sfera, pul cone” (un tronco dua arble puode ser cunsidrado un celindro, i ua cabeça houmana cumo ua sfera, por eisemplo). Para alhá desso, l'atençon cuncentrada cula qual el registraba sues ouserbaçones de la natureza resultou nua perfunda sploraçon de la bison binocular, l que resultou an dues percepçones bisuales simultáneas ligeiramente defrentes, i ne ls probidencia ua percepçon de perfundidade i un coincimiento cumplexo de las relaçones spaciales. Nós bemos dues bistas defrentes a la par; Cézanne ampregaba este aspeto de la percepçon bisual a las sues pinturas an graus bariados. L'ouserbaçon deste fato, junto cul zeio de Cézanne an caturar la berdade de sue própia percepçon, muitas bezes l lebou a modelar las linhas básicas de las formas para tentar eisibir las bistas çtintamente defrentes de l sou uolho dreito pa l'uolho squerdo. Assi, l'obra de Cézanne oumenta i trasforma ls antigos eideales de la perspetiba, an particular de la perspetiba de punto único.

Eesibiçones i temas[eiditar | eiditar código-fuonte]

Las pinturas de Cézanne fúrun eisibidas na purmeira mostra de l Salon ç Refusés (ó l Salon de ls Recusados) an 1863, eisibindo obras que nun fúrun aceitas pul jurado de l'oufecial Salon de Paris. L Salon rejeitou las obras de Cézanne por to l período de 1864 a 1869. Cézanne cuntinou a tentar apersentar sues obras al Salon até 1882. Naquel anho, por anterbençon de l sou colega i artista Antoine Guillemet, Cézanne eisibiu l Retrato de Louis-Auguste Cézanne, pai de l'artista, lendo ‘L’Eibénement’, la sue purmeira i radadeira obra aceita ne l Salon.

Antes de 1895, Cézanne apersentou sues obras dues bezes cun outros ampressionistas - na purmeira mostra ampressionista de 1874 i na terceira, de 1877. Ne ls anhos seguintes, alguas pinturas sues fúrun eisibidas an bários locales, até que, an 1895, l marchand paresiense Ambroise Bollard dou al artista la sue purmeira mostra andebidual. Mesmo cul crecente reconhecimiento público i l sucesso financeiro, Cézanne outou por trabalhar an eisolamiento, usualmente ne l Sul de la Fráncia, an sue amada Probença, bien loinge de Paris. El se cuncentraba an alguns temas i era bastante ancomun qu'artistas de l final de l seclo XIX fússen eigualmente proficientes an bários géneros: naturezas muortas, retratos, paisaiges i studos de banhistas. Neste radadeiro, Cézanne fui oubrigado a zenhar a partir de sue eimaginaçon, pus habie poucos modelos znudos çponibles. Assi cumo las paisaiges, ls sous retratos éran zenhados a partir de l qu'el tenie fameliaridade, i, por esso, nun solo sue mulhier i sou filho, mas tamien ls passantes locales, ls ninos i sou ampresairo artístico serbian cumo modelos. Las sues pinturas de natureza muorta son decoratibas, pintadas cun superfices gruossas i prainas, mas inda lembran las de Courbet.

Embora as imagens religiosas aparecessem menos frequentemente nas últimas obras de Cézanne, ele permaneceu devoto do catolicismo romano, e dizia: “Quando eu preciso julgar uma arte, levo minhas pinturas e as deixo próximas a um objeto feito por Deus, como uma árvore ou uma flor. Se os dois lados combatem, elas não são arte.”.

A morte de Cézanne[eiditar | eiditar código-fuonte]

Um dia, Cézanne trabalhava em campo aberto quando foi surpreendido por uma tempestade. Só foi para casa após trabalhar duas horas na chuva. No caminho caiu, foi socorrido por um motorista que passava e o ajudou a ir para casa. Cézanne recuperou a consciência após ser tratado. No dia seguinte, pretendia continuar o seu trabalho, mas estava muito fraco e acabou por desfalecer. Foi colocado numa cama, de onde nunca mais se levantou. Morreu alguns dias após o acidente, em 22 de outubro de 1906, de pneumonia. Foi enterrado num antigo cemitério de sua amada cidade natal, Aix-en-Provence.[4]

Percipales períodos de ls trabalhos de Cézanne[eiditar | eiditar código-fuonte]

Bários períodos fúrun defenidos na bida i na obra de Cézanne. Cézanne criou cientos de pinturas, alguas de las quales alcançórun altos précios ne l mercado d'arte, ne ls radadeiros anhos. An 10 de maio de 1999, l quadro Rideau, Cruchon Eit Cumpotier fui bendido por $60.5 milhones - l quarto maior précio yá pago por ua pintura até aquel anho. An maio de 2006, l quadro fui cunsidrado cumo la pintura de natureza muorta mais cara yá bendida an leilon.

L período negro, an Paris, 1861-1870[eiditar | eiditar código-fuonte]

An 1863, Napoleon III criou por decreto l Salon de ls Recusados, adonde las pinturas que fúrun rejeitadas para mostra ne l Salon de la Academie de Guapas Artes éran eisibidas. Antre ls artistas propiatairos de las obras rejeitadas, stában ls moços ampressionistas, cunsidrados rebolucionairos. Cézanne fui anfluenciado pul stilo de ls ampressionistas, mas la sue deficuldade de relacionamiento social – el parecie rude, tímido, a las bezes furioso i dado a la depresson – resultórun nun período caratelizado pulas quelores scuras i l grande uso de l negro. Las obras desse período difíren mui de sous rascunhos i augarielhas de ls tiempos de la Scuola Special de Zeinho de Aix-en-Probence (1859) ó de sous trabalhos susequentes. Antre las obras de l período negro, stan pinturas cumo L Assassino (cerca de 1867-1868).


Período ampressionista, an Probença i Paris, 1870-1878[eiditar | eiditar código-fuonte]

Passado l'ampeço de la guerra franco-prussiana, an júlio de 1870, Cézanne i Marie-Hortense Quedet deixórun Paris i fúrun para L’Staque, acerca de Marseille, adonde el passou a pintar predominantemente paisaiges. Cézanne fui cunsidrado cumo fugitibo de l serbício melitar an janeiro de 1871, mas la guerra treminou an febreiro i l casal retornou la Paris ne l berano de 1871. Passado l nacimiento de l purmeiro filho, Paul, an janeiro de 1872, an Paris, eilhes se mudórun para Aubers, an Bal D’Oise, nas prossimidades de la capital francesa.

Pissarro bibeu an Pontoise. Alhá i an Aubers, juntos, el i Cézanne pintában paisaiges. Mui tiempo depuis, Cézanne çcrebiu la si mesmo cumo un aluno de Pissarro, dezindo que Todos nós surgimos de Pissarro. Sob l'anfluéncia de Pissarro, Cézanne ampeçou a abandonar las quelores scuras i sues telas se tornórun mui mais luminosas.

Deixando Hortense na region de Marseille, Cézanne andou antre Paris i la Probença, eisibindo sues obras na purmeira (1874) i na terceira mostras ampressionistas (1877). An 1875, el chamou l'atençon de l colecionador Bitor Chocquet, cujas comissones probidenciában alíbio financeiro. Mas las pinturas que Cézanne eisibiu atraíran hilaridade, ultraje i sarcasmo. L rebisor Louis Leroy dixe, subre l retrato que Cézanne fizo de Chocquet: “Esta cabeça cun ua aparéncia peculiar, i esta coloraçon dua bota bielha puoden causar un choque (a ua mulhier prenha) i febre amarielha al fruito de sou bentre antes mesmo de sou angresso al mundo.”.

An márcio de 1878, l pai de Cézanne, Louis-Auguste, çcubriu l causo de l filho cun Hortense i amenaçou cortar-le l suporte financeiro, mas, an setembre, decidiu dar 400 francos para sue família. Cézanne cuntinou a migrar antre la region de Paris i Probença até que se custruísse un stúdio para el an sue casa, Jas de Bouffan, ne l'ampeço de ls anhos de 1880. L stúdio fui feito ne l'andar superior, cun dreito a ua jinela alargada, que permitie l'antrada de la luç benida de l Norte, mas anterrompendo la linha de l beiral. Cézanne stableciu sue residéncia an L’Staque. Alhá, el pintou cun Renoir, an 1882. Besitou Renoir i Monet an 1883.

Período maduro, an Probença, 1878-1890[eiditar | eiditar código-fuonte]

Ne l'ampeço de ls anhos 1880, la família Cézanne fixou residéncia na Probença. Esta mudança reflete ua andependéncia an relaçon als ampressionistas, cuncentrados an Paris, i ua preferéncia marcada pul Sul, l tierra natibo de Cézanne. L'armano de Hortense tenie ua casa drento cun bista pa l Monte de Santa Bitória, an L'Staque. Ua série de pinturas desta muntanha antre 1880 i 1883, i outras, de Gardanne, antre 1885 i 1888, custituen l chamado “período custrutibo”.

L'anho de 1886 fui un punto de trasformaçon pa la família. Cézanne se casou cun Hortense. Tamien naquel anho, l pai de Cézanne morre, deixando-le l stado cumprado an 1859; el tenie 47 anhos. An 1888, la família se mudou para Jas de Bouffan, ua casa i terreno sustanciales, l que permitiu un nuobo cunfuorto. Esta casa, cun un terreno menor, atualmente ye propiadade de la cidade i stá abierta al público restritamente.

Tamien naquel anho Cézanne rompeu sue amisade cun Émile Zola, passado Zola usá-lo, an grande parte, cumo base para cumpor l personaige, un artista sin sucesso i trágico afinal, Claude Lantier, ne l libro L'Œubre. Cézanne cunsidrou este ato cumo ua quebra de decoro, i l'amisade ampeçada na anfáncia staba eirreparabelmente danificada.

Período final, Probença, 1890-1905[eiditar | eiditar código-fuonte]

L período idílico de Cézanne an Jas de Bouffan fui temporairo. Zde 1890 até la sue muorte, el fui cercado por eibentos porblemáticos, eibentualmente se eisolando cun sues pinturas i passando un longo tiempo cumo un recluso birtual. Sues pinturas passórun a ser mui coincidas i percuradas, i el era l'oubjeto de respeito na nuoba geraçon de pintores.

Ls porblemas ampeçórun cula crise de diabetes an 1890, zestabelizando la sue personalidade até l punto adonde las sues relaçones culs outros fúrun, outra beç, fuorçadas. El biajou pa la Suíça, cun Hortense i sou filho, talbeç nas speranças de restourar las sues relaçones. Cézanne, mas, retornou a la Probença para cuntinar sue bida; Hortense i Paul seguiran para Paris. Las necidades financeiras fazirun cun que Hortense retornasse para Probença, mas bibendo an cómodos apartados. Cézanne se mudou cun sue mai i cun sue armana. An 1891, el se boltou al catolicismo.

Cézanne altarnou antre pintar na region de Jas de Bouffan i na region de Paris, cumo antes. An 1895, el fizo ua bejita germinal para Bibémus Quarries i scalou l Monte Santa Bitória. La paisaige labiríntica de ls çpojos debe tener le anspirado, pus el alugou ua cabanha ne l local an 1897 i la pintou stensibamente. Acradita-se que las formas téngan anspirado l stilo ambrionairo de l cubismo. Tamien naquel anho, la sue mai morriu, un eibento chocante, mas que tamien fizo la reconceliaçon cula sue mulhier possible. El bendiu la ária bazie de Jas de Bouffan i alugou un local an Rue Boulegon, adonde el custruiu un stúdio.

Las sues relaçones, antretanto, cuntinában tempestuosas. El percisaba dun local para ser el mesmo. An 1901, el cumprou alguas tierras, para alhá de la Strada de Laubes, ua strada eisolada an Aix, i pediu qu'un stúdio fusse custruído alhá (l “atelié”, agora abierto al público). El se mudou para alhá an 1903. Anquanto esso, an 1902, el screbiu un testamiento que scluía la sue mulhier de l stado i deixaba todo para sou filho. La relaçon staba aparentemente quebrada outra beç; ye dezido qu'eilha queimou ls pertences de sue mai.

De 1903 até la fin de sue bida, el pintou an sou stúdio, trabalhando por un més an 1904 cun Émile Bernard, quien permaneciu an sue casa cumo un cumbidado. Passado la sue muorte, l local se tornou un monumiento, l Atelié Paul Cézanne.

Legado[eiditar | eiditar código-fuonte]

Passado la muorte de Cézanne an 1906, las sues pinturas fúrun eisibidas an Paris nua retrospetiba de grande porte, an setembre de 1907, ne l Salon D’Outomne. La mostra causou un grande ampato na direçon de la banguarda paresiense, tornando-lo un de ls artistas mais anfluentes de l seclo XIX i l respunsable pul adbento de l cubismo.

Las sploraçones de simplificaçon geométrica i de ls fenómenos óticos anspirórun Picasso, Vraque, Gris i outros, que passórun a spurmentar múltiplas bisones, mais cumplexas, dun mesmo oubjeto chegando, finalmente, a la fratura de la forma. Cézanne, assi, abriu ua de las mais rebolucionárias possibelidades de sploraçon artística ne l seclo XX, anfluenciando perfundamente l zambolbimiento de la arte moderna.

Galeria[eiditar | eiditar código-fuonte]


  1. RENOIR, Jean. Pierre-Auguste Renoir, mon père.
  2. Paul Cézanne. Letters, ed. John Rewald, 1984.
  3. L'admiraçon de Cezanne pula arte de Poussin ye bien coincida. Sues palabras la Joachin Gasquet ("Eimagine Poussin cumpletamente refeito: ye esso l que quiero dezir cun clássico"). Zbi Lachman chama l'atençon pa la perfunda díbeda de Cézanne para cun Poussin, particularmente na outelizaçon de l spácio pitórico por Poussin an "L rato de las sabinas.""Time, Space, and Illusion: Between Keats and Poussin", 2003.
  4. Modelo:Findagrave