Ounion Ouropeia

La Ounion Ouropeia, antigamente chamada de Quemunidade Eiquenómica Ouropeia (CEI; ye ua ourganizaçon anternacional custituída atualmente por 28 stados nembros. Fui stabelecida cun este nome pul Tratado de la Ounion Ouropeia (normalmente coincido cumo Tratado de Maastricht) an 1992, mas muitos aspetos desta ounion yá eisistian zde la década de 50. La Ounion ten sedes an Bruxelas, Luxemburgo i Strasburgo.

La Ounion Ouropeia ten muitos ramos, sendo las mais amportantes l mercado único ouropeu (ua ounion aduaneira), ua moneda única (l ouro, adotado por 18 de ls 28 stados nembros) i políticas agrícola, de pescas, comercial i de transportes quemuns. La Ounion Ouropeia zambolbe tamien bárias ampeçatibas para la cordenaçon de las atibidades judiciales i de defesa de ls Stados Nembros.

L Tratado de Paris, assinado an 1951, stabelecendo la Quemunidade Ouropeia de l Carbon i de l Aço, i ls Tratados de Roma, assinados an 1957, anstituindo la Quemunidade Eiconómica Ouropeia i la Quemunidade Ouropeia de la Einergie Atómica ó Ouraton, fúrun assinados por seis nembros fundadores: Almanha, Bélgica, Fráncia, Eitália, Lhuxemburgo i Países Baixos. Depuis desto, la UI lebou la cabo seis alhargamientos sucessibos: an 1973, Dinamarca, Eirlanda i Reino Ounido; an 1981, Grécia; an 1986, Pertual i Spanha; an 1995, Áustria, Finlándia i Suécia; la 1 de Maio de 2004, República Xeca, Chipre, Slobáquia, Slobénia, Stónia, Hungrie, Letónia, Lituánia, Malta i Polónia; la 1 de Janeiro de 2007, Bulgária i Roménia; la 1 de Julio de 2013, Croácia.

An 1972 i 1994, la Nuruega assinou tamien tratados d'adeson la la Ounion Ouropeia. Mas, nas dues oucasiones, atrabeç de refrendos, la populaçon nurueguesa nun aceitou l'adeson de l sou paíç. A la populaçon helbética fui tamien perposta l'adeson de l paíç la la Ounion, mas nun fui aceite atrabeç de refrendo popular an 2001.

La Croácia, Turquia i Macedónia son candidatos la l'adeson la la UI. Las negociaçones cun estes países ampeçórun-se oufecialmente an Outubre de 2005 mas inda nun hai ua data d'adeson definida - l porcesso puode stender-se por bários anhos, subretido ne l que toca a la Turquia, contra la qual hai fuorte ouposiçon de la Fráncia i de la Áustria.

Stória

L seclo XX fui tragicamente marcado pula chubida i apuis pula decida de las eideologies totalitárias. Yá ne l terceiro milénio, l'ounion beluntária de ls pobos ouropeus cuntina a ser l único grande sforço coletibo anspirado por un eideal que cunsiste an ultrapassar ls cunflitos de l passado i an purparar l feturo cunjuntamente. Afirma-se atualmente cumo la única respuosta credible face als riscos i a las ouportunidades criados pulaglobalizaçon crecente de l'eiconomie mundial.

Cumo qualquiera stória, la de la Ounion Ouropeia tubo ls sous sfergantes fuortes i las sues datas simbólicas. Siete deilhes merécen ser lembradas, yá que cuntribuíran para la custruçon de la Ouropa atual i son eigualmente eissenciales para l feturo de l cuntinente ouropeu.

9 de Maio de 1950: renace la Ouropa

Na Primabera de 1950, la Ouropa ancontra-se la la beira de l'abismo. La Guerra Frie faç pesar l'amenaça dun cunflito antre las partes Leste i Oeste de l cuntinente. Cinco anhos apuis de la fin de la Segunda Guerra Mundial, ls antigos einemigos stan loinge de la recunciliaçon.

Cumo eibitar repetir ls erros de l passado i criar cundiçones para ua paç duradoura antre einemigos tan recentes? L porblema fulcral stá na relaçon antre la Fráncia i la Almana. Ye perciso criar ua relaçon fuorte antre estes dous países i reunir an sou redror todos ls países ouropeus d'ourientaçon liberal de la Ouropa a fin de custruir a la par ua quemunidade cun un çtino quemun. Mas quando i cumo começare? Jean Monnet, cun ua speriéncia única anquanto negociador i custrutor de la paç, propone al Menistro de ls Negócios Strangeiros francés, Robert Schuman, i al Chanceler alman Konrad Adenauer criar un antresse quemun antre ls sous países: la geston, debaixo de l cuntrolo dua outoridade andependiente, de l mercado de l carbon i de l aço. La porposta ye formulada oufecialmente an 9 de Maio de 1950 pulaFráncia i ferborosamente acolhida pulaAlemania, Eitália, Países Baixos, Bélgica i Luxemburgo.

L tratado qu'anstitui la purmeira Quemunidade Ouropeia, la Quemunidade Ouropeia de l Carbon i de l Laçl (CECLa), fui assinado an Abril de 1951, abrindo las puortas la la Ouropa de las rializaçones cuncretas. Seguir-se-ian outras rializaçones, até se chegar la la Ounion Ouropeia atual, que yá abrange l Leste de l cuntinente - region de la qual stebe demasiado tiempo separada, cul colapso de l socialismo i de la COMECON.

Ne l'anho de 1954, debido al sucesso cunseguido pula criaçon de la CECLa, ls seis cumponentes desta anstituiçon decidírun criar ua ourganizaçon que zelarie pula defesa i porteçon de la Ouropa (Quemunidade Ouropeia de Defesa; CED). Antretanto, apesar de todos ls sfuorços dedicados na custruçon deste uorgano, acunteciu l sou fracasso. La grande amportáncia deste eibento adbeio eisatamente de sou fracasso, beç que, a partir d'anton, ls Stados passórun a adotar reglas mais modestas ne l'ato d'acercar ls Stados ouropeus.

25 de Márcio de 1957: la Quemunidade Eiconómica Ouropeia

L plano Schuman tenie dado ourige a ua quemunidade specializada an dous domínios decisibos, mas lemitados: l carbon i l aço. Sob la presson de la Guerra Frie, fúrun tomadas einiciatibas ne ls domínios de la defesa i de l'ounion política, mas l'oupenion pública nun staba inda purparada para las aceitar. Ls seis stados-nembros de la CECA scolhírun antoce ua nuoba ária d'antegraçon ne l domínio eiquenómico: la criaçon dun mercado único.

L Tratado de Roma de 25 de Márcio de 1957, qu'anstitui la Quemunidade Eiconómica Ouropeia (CEI), cria anstruçones i mecanismos de tomada de decison que premiten dar spresson tanto als antresses nacionales cumo a ua bison quemunitária. La Quemunidade Ouropeia custitui zde ende l'eixo percipal al redror de l qual se bai ourganizar la custruçon ouropeia.

De 1958 la 1970, la fin de ls dreitos aduaneiros ten repercussones spetaculares: l comércio intra quemunitário ye multeplicado por seis, al passo que las trocas comerciales de la CEI cul resto de l mundo son multeplicadas por trés. Ne l mesmo período, l perduto nacional bruto médio de la CEI oumenta 70%. Seguindo l padron de ls grandes mercados cuntinentales, cumo l de ls Stados Ounidos de la América, ls agentes eiquenómicos ouropeus sáben tirar porbeito de la dinamizaçon de l'abiertura de las frunteiras. Ls cunsumidores habitúan-se a que les seia perpuosta ua bariadade cada beç maior de perdutos amportados. La dimenson ouropeia torna-se ua rialidade. An 1986, l'assinatura de l Ato Único Ouropeu premitira abolir las outras restriçones, d'orde regulamentar i fiscal, qu'atrasában inda la criaçon dun mercado anterno (ó mercado único) genuíno, totalmente ounificado.

20 de Júlio de 1963: Iaundé, ls primórdios dun papel anternacional

Cun ls sous çtinos a ouníren-se ne l cuntinente, ls Stados fundadores de la Quemunidade Ouropeia assínan culas sues antigas quelónias africanas, an 1963, ua cumbençon que garante l'estas redadeiras ciertas bantaiges comerciales i ajudas financeiras. La Cumbençon de Lomé, que se seguiu a la Cumbençon de Iaundé, aplica-se atualmente la setenta países de la África, de las Caraíbas i de l Pacífico, tornando la Ounion Ouropeia la maior fuonte d'ajuda pública al zambolbimiento. La coperaçon stendiu-se eigualmente, d'outras formas, a la maior parte de ls países de la Ásia i de la América Latina.

An 28 de Nobembre de 1995, ls quinze países de la Ounion Ouropeia i duoze países de l sul de l Mediterráneo stabelécen ua parcerie pa cunduzir a la criaçon dua zona de comércio libre, cumbinada cun acordos de coperaçon ne ls domínios social, cultural i houmano.

Ne l seclo XXI assistiu-se a l'afirmaçon de la Ouropa cumo poténcia de paç, zde que la Ounion promoba la stabilidade i l zambolbimiento ne ls grandes grupos regionales que l'ambolben. Graças al papel que zampenha nas trocas comerciales mundiales i al sou peso eiconómico, la Ounion ye yá un parceiro respeitado nas grandes anstáncias anternacionales, cumo la Ourganizaçon Mundial de Comércio ó la ONU.

Als poucos, la Ounion apoia-se ne l sou potencial eiquenómico para zambolber la sue anfluéncia política i afirmar-se cun ua sola boç. L Tratado de la Ounion Ouropeia, de 1992, pon l'oubjetibo i las modalidades dua Política Sterna i de Sigurança Quemun (PESC), qu'anclui, a prazo, la definiçon dua política de defesa quemun. Mas ls ouropeus inda ambian sfuorços para harmonizar la sue diplomacie i la sue política de sigurança. Ye esse l précio, que pressupon ua buntade política rial de ls Stados-nembros, para que la Ounion puoda defender ls sous antresses i cuntribuir para la criaçon dun mundo de paç i de justícia.

1 de Janeiro de 1973: purmeiro alargamiento de la Quemunidade Ouropeia

La Ounion Ouropeia ancontra-se abierta a todos ls países ouropeus que l'eilha pretenden aderir i que respeiten ls cumpromissos assumidos ne ls Tratados de la fundaçon i suscriben ls mesmos oubjetibos fundamentales. Eisísten dues cundiçones que detremínan l'aceitaçon dua candidatura la l'adeson: la localizaçon ne l cuntinente ouropeu i la prática de todos ls porcedimientos democráticos que caraterízan l Stado de dreito.

Assi, la Dinamarca, la Eirlanda i l Reino Ounido ajuntórun-se a la quemunidade an 1 de Janeiro de 1973. A estas adesones seguiu-se un alhargamiento al Sul de l cuntinente, durante ls anhos uitenta, cula Grécia, la Spanha i Pertual l'afirmáren-se cumo naciones democráticas. Las terceiras adesones, que tubo lugar an 1995, traduç la buntade de ls países de la Ouropa scandinaba i central de se juntáren a ua Ounion que ten benido a cunsulidar l sou mercado anterno i se afirma cumo l único pólo de stabilidade ne l cuntinente, apuis de l zagregamiento de l bloco sobiético.

Ourotower an Frankfurt, Almanha

De seis para nuobe, de duoze para quinze nembros, la Ouropa quemunitária bai ganhando anfluéncia i prestígio. Debe mantener un modo de decison eificaç, capaç de gerir l'antresse quemun an probeito de todos ls sous nembros, perserbando al mesmo tiempo las eidantidades i las specificidades nacionales i regionales que custítuen la sue riqueza. L maior zafio d'atualmente de ls ouropeus cunsiste an acolher ne ls próssimos anhos ls países de la Ouropa central, balcánica, mediterránica i báltica, qu'apersentórun la sue candidatura. Cumo ancuntrar ls recursos neçairos que les premitan atingir l nible eiquenómico i strutural de ls países de la UI ne l mais brebe prazo? Cumo adatar las anstituiçones para qu'estas poudan cuntinar a cumprir las sues missones an benefício dua Ounion de mais de 25 Stados-nembros? Estas son las missones stóricas qu spéran feturamente ls Stados de la Ounion.

7-10 de Júnio de 1979: purmeiras eileiçones diretas de l Parlamiento Ouropeu por sufrágio ounibersal

L Parlamiento Ouropeu zampenha un papel fundamental ne l'eiquilíbrio anstitucional de la Quemunidade: repersenta ls pobos de la Ouropa i carateliza la natureza democrática de l porjeto ouropeu. Zde la sue criaçon cun poderes de cuntrolo de l ramo eisecutibo, l Parlamiento Ouropeu ten eigualmente de poder legislatibo, na forma dun dreito de ser cunsultado subre ls percipales testos quemunitários, poder que se fui alhargando als poucos para se stransformar nun berdadeiro dreito de co-decison legislatiba. L parlamiento cumparte, para alhá desso, cul Cunseilho de la Ounion Ouropeia l poder ourçamental. Cumo son chamados ls deputados ouropeus? Até 1979, ls nembros de l Parlamiento Ouropeu éran nembros de ls parlamientos nacionales, que ls nomeában para ls repersentar an Strasburgo. A partir de 1979, passórun a ser eileitos por sufrágio ounibersal direto an cada un de ls países de la Ounion, por mandatos de cinco anhos. Ls cidadanos scólhen assi ls deputados, nó an delegaçones nacionales, mas an grupos parlamentares trasnacionales, repersentatibos de las grandes corrientes de pensamiento político eisistentes ne l cuntinente.

L'ambiçon de criar antre ls stados-nembros ua relaçon special, que les premita gerir ls sous antresses i ls sous defrendos segundo las mesmas reglas de dreito i ls mesmos porcedimientos d'arbitraige qu'únen ls cidadanos dun stado democrático, ye totalmente rebolucionária na prática de las relaçones anternacionales. "Nós nun coligamos stados, nós ounimos las pessonas", screbie Jean Monnet. Assi, las anstituiçones ouropeias, articulando i cunciliando permanentemente ls antresses de ls cidadanos anquanto tales, dében ser fuortes i eiquilibradas. La dialética subtil que funciona zde hai cerca de cinquenta anhos antre l Cunseilho de la Ounion Ouropeia, l Parlamiento Ouropeu, la Comisson Ouropeia i l Tribunal de Justícia de la Ounion Ouropeia, repersenta sin dúbeda ua aquisiçon fundamental de la custruçon ouropeia, sendo la chabe de l sou éisito.

17 de Febreiro de 1986: assinatura de l Ato Único Ouropeu

L'oubjetibo de l Tratado de Roma de criar un mercado quemun habie sido parcialmente rializado ne ls anhos sessenta, graças a la supresson de ls dreitos aduaneiros anternos i de las restriçones cantitatibas a las trocas comerciales. Mas ls outores de l tratado habian substimado to un cunjunto d'outros oubstaclos a las libardades comerciales que éran agora ua rialidade, por essa rezon ls meios para adotáren las 300 diretibas que tratában esses assuntos éran neçairas.

Al oubjetibo de l grande mercado anterno, l Ato Único liga streitamente outro d'amportáncia tan fundamental cumo l purmeiro: l de la coeson eiquenómica i social. La Ouropa cria assi políticas struturales an benefício de las regiones cun atrasos de zambolbimiento ó que téngan sido atingidas por mutaçones tecnológicas i andustriales. Pormobe tamien la coperaçon an matéria d'ambestigaçon i de zambolbimiento. Por redadeiro, toma an cunsideraçon la dimenson social de l mercado anterno: ne l sprito de ls gobernantes de la Ounion, l bun funcionamiento de l mercado anterno i ua cuncorréncia sana antre las ampresas son anseparable de l'oubjetibo custante que cunsiste na melhorie de las cundiçones de bida i de trabalho de ls cidadanos ouropeus.

1 de Nobembre de 1993: la Ounion Ouropeia

Al entrar an bigor, an 1 de Nobembre de 1993, l Tratado de la Ounion Ouropeia, assinado an 7 de Febreiro de 1992 an Maastricht, dá ua nuoba dimenson la la custruçon ouropeia. La Quemunidade Ouropeia (l Tratado de Maastricht sustituiu l nome Quemunidade Eiconómica Ouropeia), fundamentalmente eiquenómica nas sues aspiraçones i na sue teorie, passa star antegrada na Ounion Ouropeia baseada, an trés pilares.

L pilar quemunitário (la Quemunidade Ouropeia i la Quemunidade Ouropeia de la Einergie Atómica), regido pelos porcedimientos anstitucionales clássicos, faç anterbir la Comisson, l Parlamiento, l Cunseilho i l Tribunal de Justícia; gere eissencialmente l mercado anterno i las políticas quemunes.

Ls outros dous pilares ambólben ls Stados-nembros an domínios caratelizados até anton cumo sendo de la cumpeténcia solo nacional: la política sterna i de sigurança, por un lado, i ls assuntos anternos, cumo la política de eimigraçon i de asilo, la polícia i la justícia, por outro. Trata-se dun abanço amportante, na medida an que ls Stados-nembros cunsidéran que ye de l sou antresse coperar mais nestes domínios, cumo forma d'afirmar l'eidantidade ouropeia ne l mundo i d'assegurar ua melhor porteçon de ls sous cidadanos contra la creminalidade ourganizada i l tráfico de drogas.

Mas l que ls cidadanos recordórun de l Tratado de Maastricht será l mais cierto la decison que trouxe maior ampato prático a la sue bida quotidiana: la rializaçon de la Ounion Eiconómica i Monetária. Zde 1 de Janeiro de 1999, la UEM reúne todos ls países que cumpriran un determinado númaro de critérios eiconómicos çtinados a garantir la sue buona geston financeira i a assegurar la stabilidade fetura de la moneda única: l ouro.

Redadeira eitapa lógica de la rializaçon de l mercado anterno, l'antroduçon de la moneda única, pulas repercussones pessonales que traç para cada cidadano i pulas cunsequéncias eiquenómicas i sociales de que se rebiste. Puode-se mesmo cunsiderar que l'ouro será feturamente l simblo mais cuncreto de la Ounion Ouropeia. Esta moneda fuorte, capaç de cuncorrer culas grandes monedas de reserba anternacionales, custituirá l signo çtentibo de la nuossa pertença quemun a un cuntinente que se stá a ounir i a afirmar.

Tratados

L'atual Ounion Ouropeia fundamenta-se juridicamente an quatro tratados fundadores: L Tratado de la Ounion Ouropeia i ls trés tratados qu'anteriormente habian anstituído las trés defrentes Quemunidades.

• An Paris, la 18 de Abril de 1951, fui assinado l tratado qu'anstitui la Quemunidade Ouropeia de l Carbon i de l aço (normalmente chamado por CECA). L Tratado de Paris passou de balidade an 23 de Júlio de 2002, dado qu'habie sido assinado por un período de cinquenta anhos.
• An Roma, la 25 de Márcio de 1957, fui assinado l Tratado de Roma, qu'anstitui la Quemunidade Eiconómica Ouropeia (normalmente chamado por CEI);
• L tratado qu'anstitui la Quemunidade Ouropeia de la Einergie Atómica (normalmente chamado por Tratado Euraton).
• An Maastricht, la 7 de Febreiro de 1992, fui assinado l tratado qu'anstitui la Ounion Ouropeia (normalmente chamado por Tratado de Maastricht ó por Tratado de la Ounion Ouropeia - TUI).

L Tratado de la Ounion Ouropeia (TUI) criou ua nuoba antidade - la Ounion Ouropeia - que se atiradeira nas Quemunidades anteriormente eisistentes i que se manténen. Ne l ámbito de la Ounion, l TUI cuntén çposiçones relatibas la la Política Sterna i Sigurança Quemun (PESC), i la la coperaçon ne ls domínios de la Justiçl'i Assuntos Anternos (JAI). Para alhá desso, l TUI antroduziu alteraçones na redaçon de ls Tratados CECLA, CEEA i, specialmente, de l Tratado CEI. A anterior Quemunidade Eiconómica Ouropeia (CEI) passou a chamar-se Quemunidade Ouropeia (CI).

Fúrun assinados outros tratados que resultórun an alguas reformas ne ls tratados fundadores i que probocórun alteraçones a nible anstitucional.

• L Tratado de Fuson que stabelece un Cunseilho único i ua Comisson única fui assinado an Bruxelas a 8 de Abril de 1965.
• L Ato Único Ouropeu (AUI) fui assinado ne l Luxemburgo an 1986.
• L Tratado de Amsterdon, assinado an 2 de Outubre de 1997 prebia alteraçones als Tratados de la UI i CI.
• L Tratado de Nice fui assinado an 26 de Febreiro de 2001.
• L Tratado de Lisboua fui assinado an 13 de Dezembre de 2007.

Geografie

La geografie de la Ounion Ouropeia ye mui bariada, apersentando bárias árias climáticas, ancluindo las regiones ultraperiféricas; estas ancluen a maior parte de ls tipos de clima, zde l clima polar até al clima eiquatorial. La maior parte de la populaçon bibe an árias cun clima mediterránico, clima ameroso, clima ouceánico i clima cuntinental. Podemos dibedi-las an:

• Ua ária cun un misto de clima mediterránico i clima ameroso mediterránico ne ls países banhados pulmar Mediterráneo, cumo sul de Spanha, Grécia, Slobénia, Malta, sul de Fráncia i Chipre ó cun fuorte anfluéncia deste, cumo Pertual;
• Clima ouceánico, todos ls países cun costa para l ouceano Atlántico (fuora Pertual), na península Eibérica, la Galiza, las Astúrias i l Paíç Basco de Spanha i Fráncia, to la costa atlántica de Fráncia, Países Baixos, Bélgica, Dinamarca i costa atlántica de la Almanha, bien cumo las regiones ultraperiféricas de Pertual i Spanha, Açores, Madeira i Canárias;
• Clima ameroso marítimo, an países sin costa marítima ó países cun costa para l ouceano Atlántico, cumo l norte i l centro de Pertual, l centro de Spanha i de Fráncia;
• Clima ameroso cuntinental, países de l centro i sul de la Ouropa que nun ténen costa para l'ouceano Atlántico i que nó se ancóntran na ária de l leste ouropeu, cumo l Anterior Centro de Fráncia, l Luxemburgo, la Áustria l centro i l sudoeste de la Almanha;
• Clima cuntinental, todos ls países de l chamado leste ouropeu i de l centro de la Ouropa;
• Clima polar, l norte de la Finlándia i de la Suécia i an Ambiernos mui rigorosos estes países na sue totalidade cunjuntamente culs trés países bálticos la Stónia, Letónia i Lituánia.
• Clima eiquatorial, na Guiana Francesa, que prebalece an to la sue stenson, zde sou litoral, al norte (Ouceano Atlántico), até la frunteira meridional cul Brasil.
• Clima tropical, nas regiones francesas de Martinica i Guadalupe (nas Caraíbas) i Reunion (ne l Ouceano Índico, cerca de África)

Las percipales cadenas muntanhosas son: ls Alpes, ls Cárpatos, ls Balcanas i ls Pirenéus.

L maior praino de la Ounion Ouropeia ye la Grande Praino Ouropeu, qu'abrange todos ls stados-nembros de la Ouropa Central i ua parte de ls stados-nembros de la Ouropa Oucidental i de la Ouropa Central.

Política

L goberno de la Ounion Ouropeia ten sido siempre colocado antre l modelo de cunferéncia anter-gobernamental, an que ls stados manténgan todos ls sous prebilégios i un modelo supranacional an que ua parte de la soberanie de ls Stados ye delegada para la Ounion.

Ne l purmeiro causo, las decisones quemunitárias son, de fato, tratadas antre ls Stados i ténen de ser tomadas por unanimidade. Este modelo, cerca de l percípio d'ourganizaçones antergobernamentales clássicas, ye defendido pelos ourocéticos. Segundo eilhes, son ls xefes de Stado i de goberno que ténen legitimidade democrática para repersentar ls cidadanis. Eilhes afirman que las naciones ye que deberian cuntrolar las anstituiçones de la Ounion Ouropeia. L segundo causo ye l fato de l'atual ourofila. Eilhes salientan que las anstituiçones deberian repersentar ls cidadanos diretamente. Para eilhes, cul alhargamiento de la UI an 2004 i 2007, las modalidades de l percesso de tomada de decisones ne l ámbito de las anstituiçones debe ser adatable, la fin d'eibitar qualquier risco de paralisia.

La UI outeliza un modelo híbrido de goberno: l Cunseilho de Menistros ye l repersentante de ls Stados (decisones nun percísan ounanemidade, l boto de cada Stado ye definido atrabeç de l númaro d'habitantes de cada un) i al Parlamiento Ouropeu, que repersenta ls cidadanos. Este modelo ye ua chabe para la luta d'anfluéncias antre las trés anstituiçones ouropeias: l Parlamiento, la Comisson i l Cunseilho.

Al todo, son cinco anstituiçones:

• Parlamiento Ouropeu - ye l'assemblé parlamentar, eileita por sufrágio ounibersal direto pelos cidadanos de la Ounion Ouropeia.
• Cunseilho de la Ounion Ouropeia - anteriormente chamado Cunseilho de Menistros, ye l percipal uorgano legislatibo i de tomada de decison na UI. Repersenta ls Gobernos de ls Stados-nembros.
• Comisson Ouropeia - anstituiçon politicamente andependiente que repersenta i defende ls antresses de la Ounion cumo un to, la perpuosta de legislaçon, políticas i porgramas d'acion, i ye respunsable pula eisecuçon de las decisones de l Parlamiento i de la SES. Ye l'uorgano cun poder eisecutibo i d'einiciatiba.
• Tribunal de Justícia de la Ounion Ouropeia - garante la cunformidade cula legislaçon de la Ounion, ua beç que ls Stados-nembros stan sujeitos judicialmente l'el.
• Tribunal de Cuntas Ouropeu - cuntrola la legalidade i la regularidade de la geston de l'orçamiento de la UI.

Para alhá desso, la UI ten seis uorgones percipales: l Banco Central Ouropeu, l Comité Eiquenómico i Social, l Comité de las Regiones, l Banco Ouropeu de Ambestimiento, l Probedor de Justícia Ouropeu i la Ouropol.

Poder de decison

Ls decumientos perduzidos pula Comisson (basicamente ls "libros brancos") i ls tratados stabelecidos, ténen ciertos percípios. L'eilhes anteceden un grande númaro de decisones. Dous percípios ouriéntan la tomada de decisones na UI passado l Tratado de Maastricht: l percípio de la susidiariedade i l percípio de la porporcionalidade. Estes percípios son oubjeto de portocolos ne l Tratado de Amsterdon (1997).

La Comisson Ouropeia ten un monopólio de dreito d'ampeçatiba mediante la preparaçon de la maior parte de las matérias atinentes al purmeiro pilar de la UI (que premite als cidadanos participáren na formaçon de las deliberaçones de l Cunseilho i de l Parlamiento de la Ounion) i, cumpartidas culs Stados-nembros, l dreito subre ls outros dous pilares. L pursidente de la Comisson Ouropeia participa nas reouniones de l Cunseilho Ouropeu. Na final de las cimeiras, l Cunseilho Ouropeu rializa las sues cunclusones an relatórios para la Comisson Ouropeia.

Por sou lado, l Cunseilho Ouropeu dá a cada Stado-nembro, un númaro de botos que determinan l'adopçon de çposiçones legislatibas ó que nun bóten.

Assi, cumo la única anstituiçon eileita pelos cidadanos, l Parlamiento Ouropeu ten un grande peso: un mero uorgon cunsultibo, ne l'ampeço, cumprou un berdadeiro poder de co-decison, an paridade cul Cunseilho de Menistros an muitas questones. Assi, an 2004, l Parlamiento puode anfluenciar la nomeaçon na Comisson Ouropeia. La sue repersentatibidade, ne l'antanto, permanece minada por taxas d'abstençon nas eileiçones de deputados, giralmente mais eilebada de l que nas eileiçones nacionales.

Política sterna i de segurança

Ber artigo percipal: Política Sterna i de Segurançla Quemun de la Ounion Ouropeia

La defesa i la segurançla son tradicionalmente questones de soberanie nacional. La política de la Ounion Ouropeia neste domínio fui stabelecido cumo l segundo de ls trés pilares de l Tratado de Maastricht (1992). La Política Sterna i de Segurança Quemun (PESC) fui alhargada pul Tratado de Amsterdon (1997) que define ls oubjetibos para la PESC. La política ye cordenada pul alto repersentante para la Política Sterna i de Segurançla Quemun, cargo atualmente acupado por Jabier Solana. Ambora la NATL seia la responsable pula defesa territorial de la Ouropa, la UI adotou missones de paç i houmanitárias. L eisército de la UI anclui ua fuorça ouropeia d'anterbençon rápida, cumprendendo 60.000 nembros.

La Comisson Ouropeia ten benido a ganhar ua maior repersentaçon an ourganismos cumo l G8, percipalmente atrabeç de l Comissário para las Relaçones Sternas, mas ls Stados-nembros stan repersentados na Ourganizaçon Mundial de l Comércio, atrabeç de l sou comissário.

L'eifeito de la política sterna de la Ounion tamien se sente atrabeç de l porcesso d'alhargamiento; atratibos para bários stados que téngan adquirido l'adeson ye un fator amportante que cuntribui para la reforma i stabilizaçon de ls países de l'antigo bloco quemunista na Ouropa. La Ounion ye tamien la maior de l mundo an dar ajuda houmanitária i l percipal cuntribuinte de las agéncias de la ONU ambolbidas na ajuda houmanitária i na coperaçon para l zambolbimiento.

Eiquenomie

L'eiquenomie de la Ounion Ouropeia ye baseada nun sistema capitalista liberal sendo un pouco maior de l que l'eiquenomie de ls Stados Ounidos de la América.

L percipal oubjetibo eiquenómico de la Ounion Ouropeia ye promober ua eiquenomie libre, cuncorrencial i sin barreiras comerciales tanto al nible de las mercadories, de ls capitales, cumo de ls sous cidadanos i nomeadamente de ls sous trabalhadores. Por essa rezon eisisten mecanismos qu'assegúran estas libardades, la Comisson Ouropeia cumo guardiana de ls tratados para que ls Tratados ne l ámbito de la cuncorréncia i de la libre circulaçon de mercadorias, capitales i trabalhadores séian respeitados, todos ls cidadanos, antidades coletibas i stados puoden recorrer destas decisones para l Tribunal de Justícia de la Ounion Ouropeia, i l Tribunal de Justícia de la Ounion Ouropeia percura para que causo la Comisson Ouropeia nun haba an defesa de ls Tratados para qu'este faga jurisprudéncia nesses assuntos.

Cultura i Eiducaçon

Para la cultura, la Comisson Ouropeia ten un comissário qu'agrupa l'eiducaçon, la formaçon, la cultura i la mocidade, mas nun l multilhéngua.

Ls programas eiducacionales ouropeus mais amportantes son l Comenius, nas scuolas, Leonardo da Vinci, para la formaçon profissional, l Erasmus, para l'ansino ounibersitário, i l Grundbig, para l'ansino d'adultos.

L programa eLearning promobe l'antegraçon afetaba de las Tecnologies de la Anformaçon i de la Quemunicaçon (TIC) ne ls sistemas d'eiducaçon i formaçon de la Ounion Ouropeia. La linha mais amportante deste programa ye l eTwinning, ua einiciatiba qu'oufrece a las anstituiçones scolares, un portal na Anternete cun ferramientas i apoio para facelitar la rializaçon de porjetos na geminaçon antre anstituiçones de países defrentes. La geminaçon de l'eTwinning premite que porssores de todas las çciplinas zambolban porjetos eiducatibos cunjuntos, cumpartir speriéncias i recursos pedagógicos i d'antroduzir ua dimenson ouropeia na sala d'aula. Ls alunos ténen l'ouportunidade de daprender culs sous pares d'outros países, la prática de lénguas strangeiras i l zambolbimiento de cumpeténcias relacionadas culas TIC.

An 1995, la Comisson Ouropeia publicou l Libro Branco subre l'eiducaçon i la formaçon. Ye mui splicado l'amportáncia de ls cidadanos ouropeus an recebíren formaçon al longo de la bida, que ye coincido cumo daprendizaige al longo de la bida. L'oubjetibo ye mantener la cumpetitibidade i la luita contra la scluson social.

La recolha destas eideias, an 2000, possebilitou la rializaçon de l Memorando subre Daprendizaige al Longo de la Bida, decumiento de trabalho de ls serbícios de la Comisson Ouropeia, que cumboca un debate ouropeu pa antender la daprendizaige al longo de la bida, tanto la nible andebidual cumo anstitucional. Na final de la nota, lebantou seis eideias-chabe para cunsiderar essa stratégia, para assi garantir l'acesso ounibersal la la daprendizaige cuntínua i para l'obtençon i renobaçon de las cumpeténcias de ls cidadanos, oumentar l'ambestimiento an recursos houmanos, criar métodos eficazes para la daprendizaige al longo de la bida, balorizando la daprendizaige nun formal i anformal, acunseilhar i anformar subre las ouportunidades de daprendizaige al longo de la bida i oufrecer essas ouportunidades.

Mesmo assi, eisisten grandes defrenças ne l plano cultural, social i moral antre ls países zambolbidos i potenciales de la Ounion an relaçon als menos zambolbidos, i mesmo alguns países ricos, ténen fracos padrones porfessionales i cuntraprodocentes an rialaçon als regimes de la Ounion Ouropeia.

La Ounion Ouropeia siempre fui coincida cumo ua de las mais prestigiadas zonas educatibas i ye famosa pelos sous porjetos i pulasue grande eiboluçon i speriéncia i, mesmo que tenga défices an alguas de las sues caraterísticas, dedica grande sforçl de coeson eiconómica i social para qu'estes puntos fracos séian abolidos, an special ne ls países que recentemente aderiran la la Ounion.

Ne ls redadeiros anhos, l chamado Porcesso de Bolonha, un acordo antergobernamental ouropeu, percura criar un Spácio Ouropeu de Ansino Superior, a fin de facelitar la mobilidade de ls studantes ne ls Stados-nembros de l'acordo.

Multilhénguismo

La Ounion Ouropeia ten, an todas las sues anstituiçones, 23 lénguas oufeciales i de trabalho. Mas, la Comisson Ouropeia, por eisemplo, l Coleijo de Comissários negoceia cun base an decumientos apersentados an anglés, francés i aleman.

Ls Stados-nembros stan a ser outelizados, para para alhá de las eidantificadas 23 lénguas, dezenas d'eidiomas, co-oufeciales solo an ua parte de l território ó nun oufeciales. Ua de las percipales políticas de la UE ye promober la daprendizaige de todos ls cidadanos de pul menos dues lénguas para alhá de la sue léngua materna. L'oubjetibo ye nun solo facelitar la quemunicaçon antre ls cidadanos, mas tamien ancentibar outras pessonas an direcçon a ua maior toleráncia i respeito pula dibersidade cultural i lenguística de la Ounion Ouropeia.

Bários programas de coperaçon promoben la daprendizaige de lénguas i la dibersidade lenguística atrabeç, por eisemplo, d'antercámbios scolares, zambolbimiento de nuobos métodos, ó bolsas de studo para porsores de lénguas. D'algua forma, l sou lema ye "Ounidos na dibersidade" (an latin: "In barietate cuncordie").

Meio ambiente

Einergie eólica an Saxónia-Anhalt.

Ls países de la Ounion Ouropeia, ne l sou cunjunto, custitúen la grande poténcia mundial ne l que diç respeito al zambolbimiento i aplicaçon d'einergies renobables. La promoçon de las einergies renobables ten un papel mui amportante, tanto an termos de reduzir la dependéncia sterna d'abastecimiento einergético de la UE, cumo nas aciones a séren tomadas an relaçon al cumbate de las alteraçones climáticas. Mas la Almanha ye l único nembro de la UE que stá ne l camino cierto para alcançar las metas stabelecidas ne l Portocolo de Quioto subre las alteraçones climáticas, que bai acabar an 2012.

L Cunseilho Ouropeu, an Márcio de 2007, aprobou un plano einergético qu'anclui oubrigatoriamente un corte de 20% de las sues eimissones de dióxido de carbono até 2020 i de cunsumir mais einergie renobables a repersentar 20% de l cunsumo total na UE (contra ls 7% an 2006). L'acordo, andiretamente, reconheciu l papel de l'einergie nuclear para reduzir las eimissones de gases cun eifeito de stufa, l que cumpete a cada Stado-nembro decidir se quier ó nun recorrer a essa tecnologie.

Por outro lado fui criado l cumpromisso d'alcançaire ua quota mínima de 10% de biocumbustibles ne l cunsumo total de gasolina i de gasólio ne ls transportes an 2020.

La fetura dibison de l sfuorço para atingir la percentaige de 20%, tenerá an cunta las specificidades einergéticas de cada Stado. Para alhá desso, la UE stá ampenhada an atingir até 30%, la reduçon de ls gases cun eifeito de stufa, an causo de cumpromisso anternacional qu'ambolba las dues outras poténcias, cumo la de ls nuobos países andustrializados.