Bronze

Ourige: Biquipédia, la anciclopédia lhibre.
Cacho dua scultura an bronze de Marcus Aurelius.

Bronze - (de l persa biring, cobre) ye l nome que se dá a todo un cunjunto de lhigas metálicas que ten cumo base l cobre i l stanho i porporçones bariables de outros eilemientos cumo zinco, alumínio, antimónio, níquel, fósfaro, chumbo antre outros cul oubjetibo de oubtener caratelísticas superiores a las de l cobre. L stanho ten la caratelística de oumentar la resisténcia macánica i la dureza de l cobre.

L porcesso de fabricaçon cunsiste an misturar un mineral de cobre (calcopirita, malaquita ó outro) cul stanho (cassiterita) nun alto-forno alimentado cun carbono (carbon begetal). L anidrido carbónico reduç ls minerales a metales, l cobre i stanho fúnden-se i lhígan-se a la percentaige de stanho de 2 a 11%.

Stória[eiditar | eiditar código-fuonte]

De bronze fúrun las purmeiras armas i ferramientas metálicas, tamien outelizado pa la porduçon de státuas. Material que, polido, chega al amarielho ouro, ye l mais ousado ne l campo de la scultura. La sue grande popularidade debe-se a la sue einorme resisténcia strutural, a la nó corroson atmosférica, a la facelidade de fundiçon i ua capacidade de acabamiento que premite eicelente polimiento ó l uso de bárias quelores i tipos.

L bronze ten caratelísticas acústicas i de geraçon de óndias sinusoidales bastante puras i apersentando un timbre bien çtinto, tornando-se assi un metal eicelente pa la fabricaçon de strumientos musicales de percusson cumo ye l causo de l campanas i sinetas ó cachos de strumientos de sopro, adonde l sonido ye oureginado, cumo son ls bocales para saxofones, trompetes i trombones, antre outros.