Inácio de Loyola

Ourige: Biquipédia, la anciclopédia lhibre.
Santo Inácio de Loyola

Santo Inácio de Loyola ó Loiola (31 de maio de 149131 de júlio de 1556) fui l fundador de la Cumpanha de Jasus, coincida cumo ls jesuítas, ua orde relegiosa católica romana, que tubo grande amportança na Reforma Católica.

Biografie[eiditar | eiditar código-fuonte]

Nacido possiblemente la 24 de Dezembre de 1491, recebiu l nome de Íñeigo Lhópeç na lhocalidade de Lhoiola (an castelhano Lhoyola), ne l atual munecípio de Azpeitie, a cerca de binte quilómetros la sudoiste de San Sabastian ne l Paíç Basco.

Ampeço fui l más nuobo de treze armanos i armanas. Sou pai faleciu quando tenie solo siete anhos de eidade. An 1506, tornou-se pajen dun familiar, Juan Belázqueç de Cuellar, tesoureiro (cuntador mayor) de l reino de Castielha. Cumo cortesano, lhebou bida lhebiana.

An 1517, Ampeço tornou-se militar. Grabemente ferido na batailha de Pamplona (20 de Maio de 1521), passou meses ambálido, ne l castielho de sou pai, sin nada para fazer, lheu la Bíblia, i quedou ancantado.

t:Inácio de Loyola