Estoicismo

Ourige: Biquipédia, la anciclopédia lhibre.
Esta páigina ó cacho fui traduzida outomaticamente i percisa de ser rebista por un falante natibo de mirandés. Se sabes bien mirandés ajuda la Biquipédia rebendo este artigo. Apuis de la rebison apaga esta marca. Oubrigado!

Estoicismo (eis bocabulo grec Στοά, "stoa", "colonnada/columnada") ye scola filosófica que ye fundada per Zeno Citieus de Cipre circa 300 aEC. Scola ten recipido este nomine para que primes anseniadores d'Atenas doziun antra stoa (colonnada) an agora.

Dotrina[eiditar | eiditar código-fuonte]

Per anhos, bistas de estóicos mutaban gradualmente; se discernen stoa antique, medie, nuoba. Totebia aliqua preceptos ténen remanido; nos puoden les appellar eilementos de dotrina.

Toto que ye, ye descendido cun l foco. Ille foco tamien ye appellado eitere. Omnas materias son aspiradas per logos: tunc an uniberso se puoden trobar toto raçon dibin, causa i probidéncia de tote las cosas i de homines. Homine puode ser la parte de toto i peter bono sume, que ye biber biatamente, cun anima i raçon. Para se sequen bono sume, se ténen de sedar la anima. Si se facen, se aceptaran ataraxia, apatia, autarcia, alora se puoden biber biatamente. Quemunidade de homines ye d'importáncia maxima. Qualcunes nunquam ténen rializado salute quemun si non omnes quemunmente facerian oubra; d'esta cosa apud romanos stoa era quasi scola republican.

Estóicos famosos[eiditar | eiditar código-fuonte]

Tempore Nomine Quando bibe
Stoa antique Zeno Citieus 333-264 aEC
Cleanthes 331-232/1 aEC
Aristo Chius tertie seculo aEC
Chrysippus Soleus 276-204 aEC
Zeno Tarsensis
Diogenes Babylonius 240-150 aEC
Antipater Tarsensis ?-137 aEC
Stoa medie Panaetius Rhodius 180-ca. 110 aEC
Posidonius Apameus 135-51 aEC
Stoa nuoba Lucius Annaeus Seneca 1-65
Gaius Musonius Rufus 30-80
Epictetus 50-ca. 138
Marcus Aurelius 121-180

Lhigaçones sternas[eiditar | eiditar código-fuonte]