Alcossebre

Ourige: Biquipédia, la anciclopédia lhibre.
Alcossebre
Alcocéber
Alcocebre
Brason d'armas
(Brason d'armas)
Lhocalizaçon.
Lhocalizaçon d'Alcosssebre na Spanha i na Quemunidade Balenciana.
Cordenadas 40° 15' 7" N 0° 17' 6" E
Paíç Spanha
Quemunidade outónoma Quemunidade Balenciana
Porbíncia Castelló
munecípio Alcalà de Xivert
Populaçon total (2008) 2 151 hab.
Altitude 15 m
Código de l INE 12
Sítio eiletrónico alcossebre.org

Alcossebre (an balenciano, sue lhéngua oufecial), Alcocéber ó Alcocebre (an castelhano) ye ua lhocalidade que, juntamente cun Capicorb i Las Fuentes, pertence al munecípio de Alcalà de Xivert, na porbíncia de Castelló, Quemunidade Balenciana na Spanha.

Ye ua pequeinha bila lhitoránea lhocalizada na Costa del Azahar, fazendo frunteira al norte cula ária municipal de Peníscola i al sul cula de Torreblanca. Cumpuosta por dieç quilómetros de cuosta an cinco praias de grande stenson, tamien ye cunsidrada cumo ua de las poucas cidades que nun fui totalmente ourbanizada (cumo la maiorie de las cidades costeiras).

Para alhá de la zona costeira, Alcossebre ten defrentes puntos de bista de las muntanhas pertencentes a la paisaige natural de la Serra d'Irta. Al lhongo de sous dieç quilómetros de lhitoral hai cinco praias percipales: Las Fuentes, Carregador, Romana, del Moro i Manyetes (ó Tropicana), que ten la bandeira azul cumo un senhal de culidade. Tamien se ancontran trés angras: Trés praias, que ye un cunjunto de trés angras apartadas por formaçones rochosas, cujo lheito ye rochoso, l'angra Cala del Moro, que ye apartada de la praia cul mesmo nome dua pequeinha duna i l'angra Cala Blanca ancontrada acerca de l farol.

La praia Manyetes ó Tropicana ye de grande refréncia an termos de fauna i flora, cun plantas andémicas. La praia de Las Fuentes ye ua de las mais bejitadas i ten 360 metros cumprimiento i 32 d'anchura de ária. Carateriza-se por alguas fuontes qu'eimerge de l'arena i de l'auga de ls rius que se ouriginan de la Serra d'Irta. Las ilhas Columbretes stan fura de la cuosta de Castellón, cuja ourige ye bulcánica.

Toponímia[eiditar | eiditar código-fuonte]

Joan Coromines i Vigneaux faç deribar tanto las formas castelhanas Alcocéber i Alcocebre quanto la forma balenciana Alcossebre de l árabe Al-quṣaiba, diminutibo de القصبة (trascrito cumo al-qaṣbah) "fuorte" (d'adonde deriba la palabra "alcáçoba"). Este pequeinho fuorte permitirie bigiar las ancursones de possibles enimigos por mar, yá que Alcossebre se acha acerca de Capicorb (de l lhatin caput curvum, esto ye, "cabo curbo"), saliéncia natural subre l mar que permite oumentar l raio de bigiláncia.[1] Cumo nun eisiste ua forma mirandesa para este chamadeiro, ye preferible ousar la forma balenciana Alcossebre por ser la forma oufecial de la lhocalidade.[2]

Stória[eiditar | eiditar código-fuonte]

Ne ls alredores hai bárias jazidas arqueológicas, cumo la de l Tossalet. An 1260, depuis de la cunquista crestiana, ls Templários cuncedírun ua carta de poboamiento. La medida nun tubo sucesso, de modo que cuncedírun outra carta de poboamiento an 1320, mediante la qual la populaçon quedaba sob la jurisdiçon de l Castielho de Xivert. L'antegraçon de Alcossebre al munecípio de Alcalà de Xivert acunteciu ne l'anho 1583. La prossimidade de l mar facelitou ls ataques de piratas berberes al lhongo de ls seclos XVI i XVII; a fin d'eibitar estes ataques, custruíran-se bárias atalaias cumo a torre de Ebri (mui derruída) i a torre de Capricorb (an mui bun stado).

Eiquenomie[eiditar | eiditar código-fuonte]

L'eiquenomie baseia-se na atebidade agrária i na pesca ne ls pesqueiros de l Fang (delantre de la cuosta de l Parque natural de l Prat de Cabanes-Torreblanca). Altualmente l'atebidade pesqueira comercial zapareciu i l turismo ye l motor eiquenómico de la lhocalidade. Acerca de la strada qu'une esta lhocalidade i Alcalà de Xivert habie un apeadeiro de la bie-férrea antre Baléncia i Barcelona, que se fechou ne ls anhos 90.

Lhigaçones sternas[eiditar | eiditar código-fuonte]

L Commons ten ua catadorie cun eimaiges i outros fexeiros subre Alcossebre
  1. Actes de la VIII Jornada d Onomàstica Vinaròs 2014 (em valenciano).
  2. Subre a toponímia oufecial, beija l https://www.boe.es/diario_boe/txt.php?id=BOE-A-1997-8186 BOE de l 16 d'abril de 1997, páigina 12043].