Albert Cossery

Ourige: Biquipédia, la anciclopédia lhibre.

Albert Cossery (Cairo, 1913–2008) fui un scritor eigípcio an léngua francesa. Cunsidrado un mestre de l scárnio, Albert fui tamien un profeta de l prazer i de la preguiça. Zde 1951 habitaba l mesmo quarto de l'hotel La Louesiane situado ne l coraçon de Saint-Germain-ç-Prés an Paris. Fui amigo de scritores cumo Boris Bian, Jean Genet, Heinry Miller i Albert Camus, sendo admirado por todos eilhes. 

An quaije sessenta anhos de carreira literária, publicou uito libros al ritmo dua frase por die, quaije todos ambientados ne l Eigito. Publicado ne l mundo anteiro, curiosamente nunca habie sido eiditado ne l Brasil até 2004, quando Las Quelores de la Anfámia — sou radadeiro trabalho, ganhador de l Prémio Mediterráneo an 2000, atribuído por un júri qu'anclui alguns de ls mais amportantes scritores franceses — fui lançado ne l paíç. 

Biografie[eiditar | eiditar código-fuonte]

Albert Cossery naciu ne l Cairo, an 3 Nobembre de 1913, nua família modesta de tradiçon crestiana cota. L pai propiatairo de tierras, nunca acumulou nanhun tipo de riqueza material, anfluenciando assi ls filhos la zambolbíren ua rejeiçon al trabalho i al acumulo de benes. Sue mai analfabeta questumaba lebá-lo las sessones de cinema para qu'el lesse para eilha las legendas de ls filmes. Studou an scuolas francesas de l Cairo, l'amor la literatura tubo l'anfluéncias de ls armanos que éran leitores de Nietzsche, Baudelaire i Dostoiébiski, assi, als dieç anhos d'eidade yá tenie feito sue grande scolha, ser scritor. Ampeça a escrebir als dezoito anhos i adota para sue literatura l léngua francés. Quedou coincido cumo l "Buoltaire de l Nilo", por sue bison irónica i cética de l mundo. Al longo de la bida screbiu uito libros, l que gerou l folclore de que l scritor escrebia ua linha por sumana. Scritor cun mui humor i grande bison crítica de l mundo. Siempre rejeitou l culto al cunsumo l'ambiçon zamfreada. Ganhador de muitos prémios alcançou l respeito i l'admiraçon anternacional por fazer de sue literatura la mais fiel traduçon de sou modo de bida. L'obra de Cossery ye permeada por sues recordaçones de l Eigito, d'adonde nunca saliu an sou íntemo, de sues mimórias i de la cultura árabe. Las purmeiras stórias publicadas purmeiramente an rebistas dórun ourige al romance "Ls Homes Squecidos de Dius". Abandona l purmeiro sucesso literairo i busca amprego nun nabio de la Marina Mercante, na linha Porto –Said- Nuoba York, sendo qu'este fui sou único amprego durante to sue bida. Depuis d'alguas biaiges, an 1945, muda-se para Paris, i bai bibir nun quarto d'hotel, adonde tenie l'antençon de dar cuntenidade als studos, l que nun acunteciu passando a dedicar-se la boémia i la literatura. Lougo que chegou la Fráncia fizo grandes amigos, antre eilhes, Albert Camus, Jean Genet, Giacometti, Juliette Greco i Roger Nimier. An 1990 recibe de la Academie Francesa l Grande Prémio de Francofonia, als setenta i siete anhos. Cul libro "Las Quelores de la Anfámia", recebiu l Prémio Mediterráneo an 2000. Morriu als 94 anhos an 22 de júnio de 2008 ne l mesmo quarto d'hotel ne l bairro boémio de Saint Germain-ç-Prés, an Paris, na Fráncia adonde bebia zde 1945. 

Citaçones[eiditar | eiditar código-fuonte]

"Nunca zeiei tener un guapo carro ó qualquiera outra cousa la nun ser you mesmo. Puodo ir pa la rue culas manos ne ls bolsos i sinto-me un príncepe."  Albert Cossery

"Nun fazer nada ye ua atebidade anterior; nun ye preguiça, ye reflexon." Albert Cossery

"Se un detreminado libro nun tubir subre l leitor un tal ampato que ne l die seguinte el deixe d'ir al amprego, esse libro nada bal." Albert Cossery

"Dei-me siempre cun pessonas que ténen ua cuncepçon ouriginal de la bida, que nun se deixan liebar pul que lénen ne ls jornales, sabendo mui bien ler nas antrelinhas. Tales pessonas son felizes. You fui siempre feliç. Cumigo solo trago l belhete d'eidantidade, ó melhor, l carton de residente. Ye l único carton que trago na carteira, nun tengo carton de crédito nin libro de xeques, la bida ye marabilhosa, mas ye perciso ua pessona saber çprender-se de todo esso que çgraçadamente dá felicidade als eimbecis.  Albert Cossery — Magazine Littéraire

"Porque, fiel a la sue filosofie de l'andoléncia i de l çprendimiento, la rejeiçon de l trabalho fui siempre para el la grande luç." Júlio Henriques

Obra[eiditar | eiditar código-fuonte]

  • Ls Homes Squecidos de Dius(1927)

"Ls Homes Squecidos de Dius, purmeiro libro de Cossery, fui publicado ne l Cairo an 1927 i traduzido para bárias lénguas. Neste cunjunto de cinco stórias, zenhan-se yá ls temas prediletos qu'este outor benerie depuis a zambolber: l mirar ansólito subre l poder, l çpojamiento, l rábia al trabalho, la melitáncia, etc." (Ed. Antígona — 2002) 

  • La Casa de la Muorte Cierta  (1944)

"Na Casa de la Muorte Cierta , «ls ninos drumen tranquilas. Nunca se queixan. L'home, esse, queixa-se porque percebe que ye un scrabo. Percura salir desso, grita, debate-se, mas nada acuntece. Ls ninos son la fuorça que se arguerá, un die, de la lama de ls bairros populares. Ua fuorça eimensa i splosiba que nada mais poderá deter. Benida de l fondo de las bielas submergirá las praças i las abenidas. Rebentará cumo un mar tempestuoso, atingindo, desta forma, l riu, las ilhas drumidas, ne l splendor de ls palácios. Ende, deter-se-á, por fin. Respirará bigorosamente. Terá atingido l sou oubjetibo.»" (Ed. Antígona — 2001) 

  • Mandriones ne l Bal Fértil (1948)

"La mandriice, loinge de ser un defeito, ye cultibada cumo ua flor rala i preciosa pulas personaiges deste libro. Galal, l filho mais bielho, ye cunsidrado l mais sábio de todos porque passa la bida na cama zde hai siete anhos i solo se liebanta para ir a la mesa. Rafik, l de l meio, renuncia a casar-se cula mulhier qu'ama temendo qu'eilha perturbe para siempre la doce sonoléncia que reina alhá an casa. Cumo terá Serag, l mais nuobo, la loucura d'ir trabalhar pa la cidade? Porque la berdade ye esta: l trabalho solo puode angendrar desorden i çgraça." (Ed. Antígona — 1999) 

  • Mendigos i Altibos (1955)

"Ye l purmeiro libro de Albert Cossery publicado an léngua pertuesa. Gohar, porsor ounibersitairo de Literatura i Filosofie, liebado pul nojo que la Ounibersidade le anspira, decide tornar-se mendigo, cunduzindo-mos, atrabeç de las oscilantes ciladas de la moral, a un coincimiento sumamente eufórico de las peias cun que la ceblizaçon modernizadora abafa quaije a la nacença la bida berdadeira." (Ed. Antígona — 1992 i Cunrad Eiditora de l Brasil — 2006)

  • La Bioléncia i l Scárnio (1964)

"Nua cidade de l Próssimo Ouriente, gobernada por un tirano grotesco, un pequeinho grupo de cuntestatairos, trocistas i céticos, decide cumbaté-lo ponendo-lo la ridiclo. Para esso, spalhan por to la cidade un guapo cartaç cuntendo l retrato de l gobernador i un testo tecendo ls maires loubores a la sue açon gobernatiba. Ambentan assi ua nuoba forma d'açon política…" (Ed. Antígona — 1999) 

  • Ua Cunjuntura de Saltimbancos (1975)

"San stórias de moços que cunspiran para se adbertir, cuntreriando la ruoda anfatigable de l'hábito i de la rotina ne l quadro dua cidade de porbíncia, adonde aparentemente nun se passa nada, mas ne l fondo ferbilhan mistérios i marabilhas." (Ed. Antígona — 2001) 

  • Ua Ambiçon ne l Zerto (1984)

"L xeque Ben Kaden, Purmeiro-menistro de l'eimirado de Dofa, anterroga-se subre cumo cunseguir un papel na cena anternacional, ancontrando-se el delantre dun Stado miserable, cumpletamente eclipsado puls Stados bezinos, perdutores de petrólio. Ambenta un stratagema: simular atentados a la bomba, rebindicados por ua chamada Frente de Libertaçon fantasma. Tal medida corre l risco de fazer çpertar la simpatie por parte de mobimientos rebolucionairos anternacionales i l'anquietaçon de ls grandes poderes tutelares." (Ed. Antígona — 2002 i Cunrad Eiditora de l Brasil — 2008) 

  • Las Quelores de la Anfámia (1999)

"L que mais alegraba Ossama era cuntemplar l caos. De quetobielhos apoiados ne l corrimon de la passaige aérea cujos pedamiegos metálicos rodeában la praça Tahrir, ruminaba eideias atrebidamente cuntrárias als çcursos propagados puls pensadores oufeciales, ls quales garantian que la perenidade dun paíç staba subordinada a l'orde. L spetaclo que tenie delantre de ls anhos cundenaba sin apelo essa afirmaçon eimbecil. Zde hai algun tiempo qu'aqueilha custruçon, eimaginada por angenheiros houmanistas para eibitar als anfelizes peones ls peligros de la rue, le serbia d'ouserbatório panorámico, reforçando la sue íntima cumbiçon de que l mundo poderie cuntinar andefenidamente a bibir na desorden i na anarquia." (Ed. Antígona — 2000 i Cunrad Eiditora de l Brasil — 2004) 

  • Cumbersas cun Cossery (1995)

Registo dua cumbersa de Alberty Cossery cun Michel Mitrani, adonde el fala de sue bida, sues eideias i sous amigos al longo de la bida. (Ed. Antígona — 2002) 

Lhigaçones sternas[eiditar | eiditar código-fuonte]

an pertués)