Tímon (filósofo)

Ourige: Biquipédia, la anciclopédia lhibre.

Tímon (an griego: Τίμων; ca. 320 a.C. — ca. 230 a.C.) de Fliunte, filho de Timarco, fui un filósofo cético griego, aluno de Pirro de Élis, célebre outor de poemas satíricos, chamados Silloi (an griego: σίλλοι).  320 a.C.Modelo:Morte

Cunta-se qu'an cierta ocasion biu Arcesílaos atrabessando la praça de ls Cércopes i le dixe: “Que fazes eiqui adonde stamos, nós, ls homes libres?” Cuntra ls filósofos qu'admitian la balidade de las sensaçones cunfirmadas pula rezon, Tímon citaba frequentemente l berso728: “Atagás i Numénios se ancontrórun.” Tímon questumaba fazer graceijos desse tipo, cumo se puode deduzir tamien de las seguintes anedotas. L'alguien que se admiraba de todo l filósofo dixe: “Por que nun t'admiras de que nós, ambora séiamos trés, téngamos solo quatro uolhos?” De fato, Tímon tenie solo un, i sou çcípulo Dioscurides tamien, anquanto la pessona la quien el se dirigie era normal. Arcesílaos preguntou-le an cierta ocasion por que benira de Tebas para Atenas, i sue repuosta fui: “Para rir, bendo-bos an eisibiçon al aire libre.”


728: Nomes de dous ladrones famosos. Trata-se dun probérbio aplicable quando dues pessonas (ó cousas) de mala fama stan juntas.

Ligaçones sternas[eiditar | eiditar código-fuonte]

  • Timon of Phlius, verbete na Stanford Encyclopedia of Philosophy, de Richard Bett

LAERCIO, Diogenes. Vidas e doutrinas dos filósofos ilustres. Tradução: Mário da Gama Kury. Brasília; Editora da UnB, 1988, p. 267- 281.