Luís Cardoso de Noronha

Ourige: Biquipédia, la anciclopédia lhibre.

Luís Cardoso de Noronha (1958) ye un de ls mais amportantes scritores timorenses. Naciu an Cailaco, bila de l'anterior de Timor-Leste. 

Cumo l sou pai era falante de mambai i la sue mai de lacló, an casa adotórun cumo léngua corriente l tétun-praça. Luís Cardoso studou ne ls coleijos missionairos de Soibada, Fuiloro i ne l Seminário de Dare. Quando se dou la reboluçon de l 25 de Abril de 1974 an Pertual frequentaba l Liceu Dr. Francisco Machado an Díli, benido mais tarde a prosseguir ls sous studos an Pertual.

Não esteve presente na guerra civil e na posterior invasão indonésia, tendo concluído os seus estudos, no exílio. Formou-se em Silvicultura pelo Instituto Superior de Agronomia de Lisboa, onde tomou conhecimento das obras científicas e poéticas de Ruy Cinatti que o ajudaram a fazer a viagem de regresso ao mundo físico e sobrenatural de Timor-Leste. 

Zampenhou las funçones de repersentante de l Cunseilho Nacional de la Resisténcia Maubere, antre outras atebidades cumo las de cuntador de stórias timorenses, cronista de la rebista Fórun Studante i porsor de Tétun i Léngua Pertuesa ne ls cursos de formaçon special para timorenses. 

Obras[eiditar | eiditar código-fuonte]

  • Crónica de uma travessia – A época do ai-dik-funam (1997)
  • Olhos de Coruja, Olhos de Gato Bravo (2001)
  • A última morte do Coronel Santiago (2003)
  • Requiem para o navegador solitário (2007)
  • O ano em que Pigafetta completou a circum-navegação (2013).

Lhigaçones sternas[eiditar | eiditar código-fuonte]