Judaísmo messiánico
Judaísmo Messiánico ye l nome dua ramificaçon relegiosa que aceita las tradiçones relegiosas judaicas mas tamien acradita na figura de Jasus de Nazaré cumo l Messias sperado pula tradiçon profética judaica.
Eisisten dibersos segmientos que puoden ser chamados de judaísmo messiánico. Antre estes podemos anfatizar:
- Ne ls purmeiros seclos las seitas de l nazarenos i ls ebionitas, que tratában-se na maiorie de judius que aceitában la fé an Jasus cumo Messias, i nun cumpartilhában de la fé na dibindade de Jasus. Crian que ls gentios que se cumbertessen deberian aceitar las tradiçones relegiosas judaicas. Este grupo, aceito a la príncipio drento de la quemunidade judaica, antrou an choque cun ls defensores de la bison paulina de que Cristo benira abolir la Torá ; i esta redadeira bison acabou tornando-se la oufecial de l Cristandade. Cul crecimiento de la tenson antre ls judius i Roma, ls judius acraditando que este sofrimiento era fruito de heiresie por parte de l crestianos, para alhá de l fato de l crestianos nun tenéren auxiliado na purmeira rebolta judaica, separou permanentemente las dues ramificaçones que a partir de anton custituíran-se an dues religiones isoladas. Inda assi permanecírun neste stado antermediário até ls dies de hoije i nun cumpartilhan de la mesma bison que l Moderno Judaísmo Messiánico.
- L Moderno Judaísmo Messiánico ye un mobimiento surgido ne l seclo XX ne ls EUA cumo fruito dua busca de cumberson por parte de dibersas ourganizaçones eibangélicas de nembros de la quemunidade judaica. Aceitan las dibersas tradiçones de l judaísmo mas julgan que l judaísmo ye ua religion ancumpleta. Assi aqueilhes que aceitan Jasus cumo Messias seguirian anton ua forma de religion mais cumpleta adonde todas ls simblos de l judaísmo son adequados a la bison cristiana de l mundo.
L judaísmo giral an todas las sues ramificaçones rejeita l judaísmo messiánico/nazareno (moderno ó antigo) cumo judaísmo. Neste sentido, l termo judaísmo messiánico ó "nazareno" se torna solo l nome de mais ua chamaçon cristiana, cul probable oubjetibo de promober cumbersones de judius al cristandade. Anque de la ouposiçon stórica als nazarenos i ebionitas, parte de l cristandade atual (chamaçones eibangélicas, an giral) aceita l atual mobimiento cumo ua ramificaçon destas chamaçones.
Stória de l Judaísmo Messiánico
[eiditar | eiditar código-fuonte]Ouriges de l Messianismo judaico
[eiditar | eiditar código-fuonte]Un cunceito de l Judaísmo, l Messias (heibreu משיח Māšîªħ, Mashíach, Mashíyach ó hammasiah, "L cunsagrado"; la forma Asquenazi ye Moshiach; la forma aramaica ye mesiha) refree-se, percipalmente, a la profecie de la benida dun houmano çcendente de l Rei Dabid, que eirie reconstruir la nacion de Israel i restaurar l reino de Dabid, trazendo desta forma la paç al mundo.
Inda que la tradiçon relegiosa judaico-cristiana diga que l Messias yá era ua profecie predita zde ls tiempos de l Patriarcas, este ansino bino a tomar forma passado la çtruiçon de Jerusalén. L retorno de l Catibeiro aliado a a eibentos stóricos (cumo la stória de l Macabeus) serbiu para zambolber ne l pobo judiu ua sperança na reconstruçon de la Nacion Judaica i de l gobierno dun rei selecionado por Dius que submeterie todos ls pobos a la lhegislaçon de la Torá.
Esta sperança messiánica bino a agrabar-se cul Domínio Romano subre la Judéia que ne l purmeiro seclo. Las dibersas ramificaçones judaicas pacíficas ó rebolucionárias (cumo ls zelotes) pretendian oubter sue andependéncia de l domínio romano i anspirados pul eideal de la andependéncia acabórun por zambolber inda mais la fé ne l Messias lhibertador.
Jasus de Nazaré
[eiditar | eiditar código-fuonte]De acordo cula tradiçon cristiana giralmente aceita, Jasus de Nazaré serie l Messias sperado pula tradiçon profética judaica (Mateus 2:1-6, Lucas 2:1-32, baseando-se ne l testo de Miqueias 5:2). Tenerie sido curceficado, ressucitado i eilebado als cielos (Mateus 28:7, Atos 2:22-34, 4:10, 5:30). Ampeçalmente sous seguidores tenerien sido judius que nun abandonórun sou judaísmo mas l praticában i solo acrescentórun la fé an Jasus cumo Messias.
Inda assi cula spanson de la pregaçon de l ansinos de Jasus de Nazaré dibersos nó-judius passórun a a acraditar an Jasus (Mateus 28:19, Romanos 9:30). Por este fato surgiu la purmeira crise antre ls seguidores de Jasus : ls gentios que crian an Jasus deberian ó nun ser submetidos a las normas de l judaísmo ? L choque antre ls dous grupos : judaizantes i antijudaizantes yá ye aparente ne l lhibro de Atos, adonde la çcusson antre ls dous grupos oubriga a la cumbocaçon de la assembléia de l apóstolos (Atos 15 ). Ls antijudaizantes cujo percipal spoente era Paulo de Tarso cunseguiran ampór sue bison contra ls judaizantes : aqueilhes que éran gentios nun percisában submeter-se als dogmas de l judaísmo i aqueilhes que éran judius poderien prosseguir cun sou judaísmo zde que nó ampusessen sou modo de bibir als gentios.
L sucesso de la pregaçon paulina fizo cun que ambos ls lhados se afastassen. Inda que téngan sido aceitos a la príncipio pul judaísmo cumo mais ua ramificaçon ,ls seguidores de Jasus acabórun cul tiempo sendo eidantificados cul ansino de Paulo que causaba cuntrobérsias na quemunidade judaica. Ls sofrimientos de l judius sob domínio romano passórun a ser amputados als seguidores de Jasus i a a esto somou-se la nó-ajuda por parte destes na Rebolta Judaica que culminou cula çtruiçon de Jerusalén.
Passado la çtruiçon de Jerusalén ls seguidores de Jasus rompírun sues lhigaçones cul judaísmo ( que crian que habie recebido castigo por tener çprezado aqueilhes que chaman de Messias) i passórun a a zambolber dibersos ansinamientos que les dórun sue peculariedade i criórun l que chamamos de Cristandade.Ls choques antre crestianos i judius seran mais ó menos lhebes até la adoçon de l Cristandade cumo religion oufecial de l Ampério Romano. Cumo religion oufecial l Cristandade passa a tentar cumberter ls judius i la ampór dibersas sançones que darien ourige al anti-semitismo relegioso de la Eidade Média. Este sentimiento serie cumpartilhado pulas dibersas ramificaçones cristianas protestantes tradicionales que berian ne ls judius un pobo retrógrado que tenerie matado (ó antregue para morrer) sou Messias i que se recusarian a cumberter-se al cristandade.
Nazarenos i Ebionitas
[eiditar | eiditar código-fuonte]Ls seguidores de Jasus, que defendian l judaísmo, éran coincidos ne l percípio cumo nazarenos (notzrin/netzarin que deriba-se de la palabra heibraica que ye l nome de la cidade Nazaré, Netzereth [ó para outros, deriba de netzar - inda an Heibraico -, que quier dezir an cunceito giral anxerto]. La spresson era ua analogie feita antre galhos de oulibeira braba i oulibeira cun buns fruitos), ó inda (nas palabras de Paulo/Shaul) ls de la circuncison. Se bien que esses chamados de "ls de la circuncison' éran aqueilhes que fazien de las Massei HaTorah (Obras de la Lhei: era un cunjunto de tradiçones cumpiladas, aceitas cumo sendo çcritas pul própio Dius i rejeitadas puls seguidores de Yeshua, alguns de l grupo de l çcípulos querien oubrigar ls recén chegados la fé i outros mais antigos a ouserbar las tales Obras de la Lhei. Esso nun quier dezir que eilhes nó respeitassen la Torá). Estes crian que Yeshua HaNotzri/HaNetzari nun tenerie benido abolir la Torá cumo prega la doutrina Paulina Cristiana moderna. Desta forma, pregában que tanto judius cumo gentios cumbertidos deberian seguir ls mandamientos de la Torá, l que lhebou a un choque cul Cristandade i cul Judaísmo. Inda nun ye possible determinar se este grupo judaico era ua bariaçon de l ansinos de Yeshua ó se era la doutrina ouriginal de Yeshua. Inda assi se acraditarmos ne l sucesso einicial de l mobimiento de Yeshua drento de la religion judaica, debe-se crer que l ansino ouriginal nun tenga sido mui defrente çto.
Cul sucesso de la pregaçon paulina, la dúbia anterpretaçon disses scritos (que sin ua base judaica queda fácele de distorcer) i passado la çtruiçon de Jerusalén, ls Judius que crian an Yeshua fúrun çprezados por crestianos i por judius. Percipalmente passado la muorte de Ya’akob (Tiago) - un de l percipales lhíderes de l mobimiento - muitos tornórun-se coincidos cumo ebionitas (de l heibraico eibionin "pobres"), ourganizando sue própia lhiteratura relegiosa i cul passar de l tiempo fúrun birtualmente zaparecidos. Mesmo assi ancontra-se ua gama de relatos stóricos disses pequeinhos grupos crestianos que datan aprossimadamente de l seclo XIV i XV. Antre las percipales fés de l Notzrin/Netzarin stá la fé de que la bençon de "abençoar las famílias de la tierra" fui passada para Efrain, que recebiu tal bençon de Ya’akob (Jacó) sou pai. Portanto ls cumbertidos que fússen anxertados, an grande parte serien Efraimitas i dependendo de l grau de parentesco i de prossimidade cun tal quemunidade relegiosa, serien cunsiderados lhegítimos seguidores. La dibindade Jasus até hoije ye ua grande cuntrobérsia ne l meio nazareno/messiánico. Parte cré que Yeshua seia ua dibindade, outra parte cré que nun seia, outra parte cré que el serie ua manifestaçon an pequeinha scala de Dius i que de mesma forma de la sarça ardiente, fui ua manifestaçon de l própio Dius i tubo sou propósito cumprido, portanto solamente Dius an sue cumpletitude debe ser adorado i nun sues manifestaçones. La percipal defrença antre ls Ebionitas i ls Nazarenos, ye que ls Ebionitas nun crénen absolutamente na “dibindade” de Yeshua i ls Notzrin/Netzarin (Nazarenos) acraditan que el era ua manifestaçon de Dius feito chicha. Outra caratelística de l Nazarenos ye que crénen que Yeshua bino al mundo para que to la houmanidade biba ua bida pautada na Torá. Mas nun aceitan acréscimos a eilha. Mas aceitan dibersas tradiçones que segundo eilhes nun firen tal Lhei, mas cumplementan sue fé. Ambos ls grupo (Nazarenos i Messiánicos) negan lhigaçon direta cul Cristandade bien cumo cun sues tradiçones, músicas i culto, que segundo eilhes tal Cristandade serie ua religion mundanizada i cuntaminada pula cultura i mitologie Romana. Anque desso, la lhigaçon disse grupos cul Cristandade ye fato (ber splicaçon detalhada arriba, adonde l Judaísmo ouriginal i tradicional rejeita tales ramificaçones marginales - tanto modernas quanto antigas.). Hai dibersos mobimientos relegiosos que an maior ó menor grau cumpartilhan la bison ebionita. Dentre eilhas ,podemos mencionar l mobimiento criado por Shemayah Phillips,que an 1985 fondou l mobimiento coincido cumo la Ebionite Jewish Community. Esta quemunidade, stritamente monoteísta, reconhece Jasus/Yeshua cumo un profeta justo, i defende ua anterpretaçon judaica de l Tanakh i que tal sirba cumo meio de ounion antre judius i gentios para amplantaçon dua sociadade justa.
Moderno Judaísmo Messiánico
[eiditar | eiditar código-fuonte]L Moderno Judaísmo Messiánico ó Mobimiento Messiánico ye un mobimiento recente ampeçado ne l seclo XIX baseado ne ls sfuorços de las eigreijas eibangélicas de trazer ls judius la Cristo. Alguas ramificaçones eibangélicas cumo ls adbentistas yá habien promobido un retorno al cumprimiento de alguas lheis de la Torá sob ua ótica cristiana. An 1718 John Toland an sue obra "Nazarenus" fizo la sugeston de que ls "crestianos antre ls judius guardassen la Torá". Ne l ampeço de l seclo XIX, naciu l Mobimiento Crestiano-Heibreu na Anglaterra. An 1886, fui fundada an Kishineb, la purmeira Cungregaçon Judaico-Messiánica Moderna, por Ioseph Rabinobich.
Na Anglaterra ampeçou-se l mobimiento coincido cumo Heibreu-Crestiano cujo príncipio básico era la cumberson de l judius al Cristandade. An 1911, este termo reapareciu nun debate, i tamien na década de 20 an artigos de l jornal de la Heibrew-Christian Anternational Aliance. Nas décadas de 60 i 70 l termo afirmou-se cumo definiçon. An 1976 la Heibrew-Christian Aliance of America mudou l nome para "Messianic Jewish Amarican Alliance" (MJAA). An 1979 fui fundada la Union of the Messianic Jewish Cungregationes (UMJC).
Destes mobimientos messiánicos talbeç l mais coincido seia l mobimiento Jews fur Jasus que tubo ua repuosta por parte de l judaísmo atrabeç de l mobimiento Jews fur Judaisn.
Estes grupos messiánicos son apoiados por eigreijas eibangélicas que atualmente ten promobido ua aceitaçon de las tradiçones judaicas cumo l uso de músicas i ouraçones an heibraico, adoçon de fiestas relegiosas judaicas, itenes cumo kipá i tefilin, para alhá de uso de nomenclatura i tenermos de ourige judaica (cumo Rabino) mas negando muitas bezes outras tradiçones eissenciales de l judaísmo cumo la brit milá i outros mandamientos sob la bison de que estes mandamientos tenerien sido abolidos por Jasus.
L gobierno de Israel nun reconhece judius messiánicos cumo judius, sendo classeficados pul Menistério de l Anterior de Israel cumo crestianos.