Heliodoro

Ourige: Biquipédia, la anciclopédia lhibre.

Heliodoro, de la cidade Emesa, na Síria, fui un scritor griego de romances, cuja obra mais famosa ye coincida cumo Aethiopica ("Stória Etíope").

El floresceu durante l período de ls amperadores Teodósio i Arcádio, ne l final de l seclo IV. El se tornou bispo de Trica, na Tessália. 

D'acuordo cun Jorge Cedreno, Heliodoro fui l'outor dun poema subre Alquimia, Subre la ciéncia oculta de ls alquimistas, an 169 bersos, mas l'outoria deste poema ye ancierta. 

Sue obra mais coincida, la Aethiopica, narra las abinturas de Teágenes i Caricleia, esta radadeira ua filha de l rei de la Etiópia. Esta obra cuntén dieç libros. L romance fui squecido ne l Oucidente, até ser trazido durante l saque de la biblioteca de Matthias Corbinus an Buda, an 1526, i ser bendido para Bincent Ousopaeus, que l publicou an Basle, an 1534. 

Billermain, percebendo neste romance senhales de pureza moral, an cuntreste cula licensiosidade de ls scritos griegos, supone que Heliodoro deberie, pul menos, tener sido ampeçado ne l Cristandade. Corey reconhece, ne l testo, spressones fameliares als scritores eclesiásticos. 

L'ambiente de l libro nun apunta para nanhue época specífica de la Stória: l Eigito nun ye nin l'antigo Eigito, l Eigito Ptolemaico ó l Eigito romano; Atenas nun ye nin la Atenas libre, nin la Atenas cunquistada. 

Na Stória Eclesiástica de Nicéforo Calisto, cunta-se que depuis qu'alguns moços caíran an peligro passado líren ciertos romances, fui ourdenado que todos ls romances fússen queimados. Heliodoro, al rejeitar esta eideia, perdiu sou títalo de bispo. D'acuordo cun Bayle, esta stória ye ua fábula. 

Lhigaçones sternas[eiditar | eiditar código-fuonte]


Bibliografia[eiditar | eiditar código-fuonte]

  • Heliodoros, Aquiles Tatius (1980). La Etiópicas o Teágenes y Cariclea. tradução coordenada por Emilio Crespo Gèemes (1ª ed., 2ª imp.). Madrid: Editorial Gredos. ISBN 9788424935351.