Guira guira

Ourige: Biquipédia, la anciclopédia lhibre.

Modelo:Wikcionário Modelo:Anfo/Taxonomie

Guira guira

L anu-branco (Guira guira Gmel.), tamien chamado rabo-de-palha, alma-de-gato (la Piaya cayana tamien ye chamada d'alma-de-gato), anu-de l-campo, anun-de l-campo, pelincho, guirá-acangatara, piló, piriguá, quiriquiri i quiriru,[1] ye ua spece d'abe de la família Cuculidae (subfamília Crotophaginae). Ye ua de las abes mais quemuns de l Brasil.

Eitimologie[eiditar | eiditar código-fuonte]

"Anu" i "anun" deriban de l termo tupi la'znudo.[2] "Guirá-acangatara" ben de l tupi wi'rá akãnga'tara, que senefica "abe de cocar".[3] "Quiriru" ben de l tupi kiri'ru.[4]

Aparéncia[eiditar | eiditar código-fuonte]

L'anu ten ua plumaige predominantemente creme, cun ua grande faixa preta ne l rabo i un topete ancrespado alaranjado.

Alimentaçon[eiditar | eiditar código-fuonte]

L'anu-branco se alimenta de grandes artrópodes, pererecas, pequeinhas abes i pequeinhos mamíferos cumo camundongos. An épocas de scasseç d'artrópodes, alimenta-se de fruitas, bagas, coquinhos i semientes de forma altarnatiba.[5] Alimenta-se tamien d'ansetos, cumo las checharras qu'apanhan an pleno bo.

Reproduçon[eiditar | eiditar código-fuonte]

L niu ye custruído an forquilhas d'arbles a cinco metros de l tierra. Pon de quatro la siete uobos de quelor berde-marino cun ua camada calcária d'alto relebo. L'uobo ten de dezessete a 25 por ciento de l peso de la fémea. Fázen nius andebiduales ó coletibos, neste radadeiro, sendo ancontrados até binte uobos. Ls filhotes abandonan l niu antes de bolar i son alimentados por alguas sumanas mais.

Estes hábitos reprodutibos son semelhantes als de l anu-negro.

Hábitos[eiditar | eiditar código-fuonte]

Anda mui ne l tierra, an bandos de seis la duoze andibíduos, al lado d'outras abes, cumo sabiá-de l-campo, anu-negro i pica-palo-de l-campo.

Refréncias

  1. FERREIRA, La. B. H. Nuobo Dicionário de la Léngua Pertuesa. Segunda eidiçon. Riu de Janeiro: Nuoba Frunteira, 1986. p.135
  2. FERREIRA, La. B. H. Nuobo Dicionário de la Léngua Pertuesa. Segunda eidiçon. Riu de Janeiro: Nuoba Frunteira, 1986. p.134
  3. FERREIRA, La. B. H. Nuobo Dicionário de la Léngua Pertuesa. Segunda eidiçon. Riu de Janeiro: Nuoba Frunteira, 1986. p.878
  4. FERREIRA, La. B. H. Nuobo Dicionário de la Léngua Pertuesa. Segunda eidiçon. Riu de Janeiro: Nuoba Frunteira, 1986. p.1 438
  5. Ambrapa (eid.). «Anu-Branco». Fauna de Bertebrados de Campinas  Parâmetro desconhecido |acessmonthday= ignorado (ajuda); Parâmetro desconhecido |acessoano= ignorado (|cunsultadata=) sugerido (ajuda)