Fernando Niño de Guevara

Ourige: Biquipédia, la anciclopédia lhibre.

Modelo:Anfo/Cardeal Fernando Niñl de Guebara (Toledo, 1541 - Sebilha, 8 de janeiro de 1609) fui un cardeal spanhol, anquesidor giral de la Spanha i arcebispo de Sebilha.

Biografie[eiditar | eiditar código-fuonte]

Filho de l marqués de Tajares Don Rodrigo Niñl, studou dreito an Alcalá de Heinares, d'adonde fui la Cuenca cumo Arcediano de Moya na catedral, adonde tirou l doutorado in utroque iure an dreito canónico i cebil. An 1570 fui oidor an Balladolid i an 1580, passou al Cunseilho de Castielha i depuis, recebiu la persidéncia de la chancelarie de Granada, la cumbite de l rei Filipe II de Spanha.

Cardinalato[eiditar | eiditar código-fuonte]

Fui criado cardeal ne l cunsistório de 5 de júnio de 1596 pul Papa Clemente BIII, recebindo l barrete cardinalício i l títalo de Cardeal-presbítero de San Brás de l Anielho an 21 d'abril de 1597. An 8 de janeiro de 1599, mudou de títalo, para San Martico ne ls Montes. Permaneciu morando an Roma até 1599.

An 3 de dezembre de 1599, ye nomeado Anquesidor giral de la Spanha i celebrou un outo giral an Toledo i fui testemunha de l'assinatura de l tratado de paç cula Fráncia. Fui cunsagrado arcebispo-titular de Phelippi an 10 d'outubre de 1599, pul Papa Clemente BIII i tenendo cumo co-cunsagrantes ls cardeales Camillo Borghese i Alfonso Bisconti.

Nun hai praticamente acuntecimientos marcantes, cun sceçon dun litígio cul jesuítas subre se Clemente VIII era berdadeiro bigairo de Jasus Cristo, an que l Papa proíbe estas çcussones, para alhá d'anstruir l rei Filipe III que çtituiu la Niñl de Guebara.

Durante sou mandado fúrun queimados 240 heireges, para alhá de 96 an státua. Outros 1628 andibíduos fúrun ancontrados culpados i submetidos la penas menores.

Eipiscopado[eiditar | eiditar código-fuonte]

Fui feito arcebispo metropolita de Sebilha an 30 d'abril de 1601. Durante sou mandato, ancarregou un anforme subre las cunfraries penitentes, que segundo sou antender, carecian de la spiritualidade neçaira i praticában cumportamientos eirreberentes, ancumpatibles cun sou caráter relegioso.

Segue ls passos de Rodrigo de Castro Osorio i ourganiza outro sínodo an 1604 ne l que legisla las armandades i stablece ua ourganizaçon clerical de caráter pastoral.

Probabelmente debido al sprito sebero dessa legislaçon, essa reforma nun tenerie muita aceitaçon, mesmo assi assentou las bases pa la reflexon subre l sprito an que se celebraba la Sumana Santa.

Procediu a l'outenticaçon de las relíquias de Santa Justa i Santa Rufina an 1602.

Lhigaçones sternas[eiditar | eiditar código-fuonte]

Precedido por
Ippolito de Rossi
{{{título}}}
Sucedido por
{{{depois}}}
Precedido por
Francesco Cornaro
{{{título}}}
Sucedido por
{{{depois}}}
Precedido por
Pedro de Portocarrero
{{{título}}}
Sucedido por
{{{depois}}}
Precedido por
Rodrigo de Castro Osorio
{{{título}}}
Sucedido por
{{{depois}}}