Coincimiento

Ourige: Biquipédia, la anciclopédia lhibre.

Modelo:Portal-filosofie L tema "coincimiento" trata, mas nun stá lemitado a, çcriçones, heipóteses, cunceitos, teories, percípios i porcedimentos que son ó úteles ó berdadeiros. L studo de l coincimiento ye la gnoseologie. Hoije eisisten bários cunceitos para esta palabra i ye sabido por todos que coincimiento ye aqueilho que se conhece de algo ó alguien. Esso an un cunceito menos specífico. Assi i todo, falar deste tema ye ançpensable nun abordar dados i anformaçon.

Dados son uns ambaranhados de códigos decifrables ó nó. L abc russo, por eisemplo, para leigos ne l idioma, ye solo un ambaranhado de códigos sin nanhun sentido. Alguas letras son solo alguns númaros ambertidos i más nada. Mas, quando estes códigos até anton andecifrables, passan a tener un segneficado própio para aquel que ls ouserba, criando un porcesso quemunicatibo, oubten-se ua anformaçon zde la descodificaçon destes dados. Antoce, podemos até dezir que dados nun son solamente códigos juntos, mas tamien ua base ó ua fuonte de absorçon de anformaçones. Anton, anformaçon serie aqueilho que se ten atrabeç de la descodificaçon de dados, nun podendo eisistir sin un porcesso de quemunicaçon. Essas anformaçones sirben de base para la custruçon de l coincimiento. Segundo esta afirmaçon, l coincimiento ben de las anformaçones absorbidas. Podemos dezir que l coincimiento ye aqueilho que se admite zde de la cataçon sensitiba sendo assi acumulable a la miente houmana. Ó seia, ye aqueilho que l home absorbe de algua maneira, atrabeç de anformaçones que de algua forma le son apersentadas, para un determinado fin ó nó. L coincimiento çtingue-se de la mera anformaçon porque ten ua antençon. Tanto l coincimiento cumo la anformaçon son declaraçones berdadeiras, mas l coincimiento puode ser cunsidrado anformaçon cun un perpósito ó ua outelidade.

La definiçon clássica de coincimiento, oureginada an Platon, diç que el cunsiste de crença berdadeira i justeficada.

L coincimiento nun puode ser anserido nun cumputador por meio dua repersentaçon, pus neste causo serie reduzido a ua anformaçon. Assi, neste sentido, ye abselutamente errado falar-se dua "base de coincimiento" nun cumputador. Ne l mássimo, podemos tener ua "base de anformaçon", mas se ye possible porcessá-la ne l cumputador i stransformar l sou cuntenido, i nun solo l modo, l que nós tenemos de fato ye ua tradecional base de dados.

Ligamos anformaçon a la semántica. Coincimiento stá ligado cun pragmática, esto ye, relaciona-se cun algua cousa eisistente ne l "mundo rial" de l qual tenemos ua speriéncia direta.

L coincimiento puode inda ser daprendido cumo un porcesso ó cumo un perduto. Quando falamos dua acumulaçon de teories, eideias i cunceitos l coincimiento aparece cumo un perduto dessas daprendizaiges, mas cumo to l perduto nun se puode apartar dun porcesso, podemos anton mirar l coincimiento cumo ua atibidade anteletual atrabeç de la qual ye feita la aprenson de algo sterior a la pessona.

La defeniçon clássica de coincimiento, oureginada an Platon, diç que el ye ua crença berdadeira i justeficada. Aristóteles debide l coincimiento an trés árias: 'CIENTÍFICA' , PRÁTICA' i TÉCNICA' .

Para alhá de l cunceitos aristotélico i platónico, l coincimiento puode ser classeficado an ua série de catadories:

Coincimiento Sensorial: Ye l coincimiento quemun antre seres houmanos i animales. Oubtendo zde las nuossas speriéncias sensitibas i fisiológicas (tato, bison, cheiro, oudiçon i palhadar).

Coincimiento Anteletual: Esta catadorie ye solo houmana; ye un raciocínio más eilaborado que la quemunicaçon antre cuorpo i ambiente. Eiqui yá pressupone-se un pensamiento, ua lógica.

Coincimiento Ampírico/Bulgar/Popular: Ye la forma de coincimiento de l tradecional (heireditário), de la cultura, de l senso quemun, sin cumpromisso cun ua apuraçon ó análise metodológica. Nun pressupone reflexon, ye ua forma de aprenson passiba, acrítica i que, para alhá de subjetiba, ye legeira.

Coincimiento Científico: Daprendida pula apuraçon i custataçon. Busca por leis i sistemas, ne l antuito de splicar de modo racional aqueilho que se stá mirar. Nun se cuntenta cun splicaçones sin probas cuncretas; ls sous aliçaces stan na metodologie i na racionalidade. Análises son fundamentales ne l porcesso de custruçon i síntese que l baloriza, esso, junto culas outras caratelísticas, faç de l coincimiento científico quaijeque l cuntrário de l ampírico.

Coincimiento Filosófico: Más ligado a la custruçon de eideias i cunceitos. Percura las berdades de l mundo por meio de las preguntas i de l debate; de l filosofar. Antoce, de cierto modo ye aparecido al coincimiento científico - por baler-se dua metodologie spurmental -, mas ye defrente del por tratar de questones que nun puoden ser medidas, metafísicas. Zde la rezon de l home, l coincimiento filosófico dá mais atençon l sou mirar subre la cundiçon houmana.

Coincimiento Teológico: Coincimiento adquirido zde la fé teológica, ye fruito de la rebelaçon de la debindade. La finalidade de l Teólogo ye porbar la eisisténcia de Dius i que ls testos Bíblicos fúrun screbidos pula anspiraçon Debina, por esso diebe ser rialmente aceites cumo berdades abselutas i ancuntestables. La fé nun ye ciega, ten cumo aliçacelas speriéncias spirituales, stóricas, arqueológicas i coletibas.

Coincimiento Antuitibo: Einato al ser houmano, l coincimiento antuitibo stá ligado a la subjetibidade, al nuosso antendimento de l mundo sterior i a la racionalidade houmana. Amostra-se de modo cuncreto quando, por eisemplo, se ten ua eipifanie.

1.Antuiçon Sensorial/Ampírica: “La antuiçon ampírica ye l coincimiento direto i eimediato de las culidades sensibles de l oubjeto sterno: quelores, sabores, oulores, palhadares, testuras, dimensones, çtáncias. Ye tamien l coincimiento direto i eimediato de stados anternos ó mentales: lembranças, deseios, sentimentos, eimaiges.” (in: Cumbite a la Filosofie; CHAUÍ, Marilena).

2.Antuiçon Anteletual: La antuiçon cun ua base racional. Zde la antuiçon sensorial tu antendes l oulor de la margarida i l de la rosa. Zde la antuiçon anteletual tu antendes lougo que son defrentes. Nun ye neçairo demunstrar que la “parte nun ye maior que l todo”, ye la lógica ne l sou stado más puro; la rezon que se antende de modo eimediato.

Ber tamien[eiditar | eiditar código-fuonte]

Lhigaçones sternas[eiditar | eiditar código-fuonte]

Modelo:Sboço-filosofie