Claude Debussy

Ourige: Biquipédia, la anciclopédia lhibre.
 Nota: Se percura por outras acepçones de l nome Debussy, cunsulta Debussy (zambiguaçon).


Claude Debussy
Fexeiro:Claude Debussy ca 1908, foto ab Félix Nadar.jpg
Anformaçon giral
Nome cumpleto Claude-Achille Debussy
Data de nacimiento 22 de agosto de 1862
Ourige Saint-Germain-en-Laye
Paíç  Fráncia
Data de muorte 25 de márcio de 1918 (55 anhos)
Género(s) Música clássica
Acupaçon(es) Músico, cumpositor
Período an atebidade 1884 - 1916

Claude-Achille Debussy (Saint-Germain-en-Laye, 22 de Agosto de 1862[1]Paris, 25 de Márcio de 1918) fui un músico i cumpositor francés.

La música inobadora de Debussy agiu cumo un fenómeno catalisador de dibersos mobimientos musicales an outros países. An Fráncia, solo se apunta Rable cumo anfluenciado, mas solo na mocidade, nun sendo propiamente çcípulo. Anfluenciados fúrun tamien Béla Bartók, Manuel de Falla, Heitor Billa-Lobos i outros. De l Prélude a la l'après-midi d'un Faune ("Prelúdio al entardecer dun Fauno"), cun que, para Pierre Bouleç, ampeçou la Música moderna, até Jeux ("Jogos"), to l'arte de Debussy fui ua liçon d'anconformismo[2].

Bida[eiditar | eiditar código-fuonte]

La bocaçon musical de l moço fui çcubierta por Mme Fauté de Fleurbille, que l preparou pa l Cunserbatório, adonde fui admitido an 1873.

An 1884 recibe l Grande Prémio de Roma de cumposiçon. Biaja para Moscobo, cun Mme bon Meck, protetora de Tchaikobsky, antressando-se pula obra de l'anton çconhecido Mussorgsky, que l'anfluenciará.

Passado ua stada na billa Médici, an Roma, retorna la Paris, an 1887, entrando an cuntato cula banguarda artística i literária. Frequenta ls mardis de Mallarmé (reuniones semanales rializadas a las terças-feiras, na casa de l poeta simbolista Stéphane Mallarmé). Ne l mesmo anho conhece Brahms, an Biena. An 1888 oube, an Bayreuth, Triston i Eisolda, de Wagner, que le causa perfunda ampresson. An Paris, na sposiçon de 1889, oube música de l Ouriente.

Por buolta de 1887, ampeça ua relaçon cun Gabrielle Dupont. Ls dous bibiron juntos durante quaije dieç anhos - Debussy liebando ua bida boémia.[3]

Fexeiro:Debussy BLG 2010-08-18 (6).JPG
La casa de Bichain, adonde Claude Debussy passou ls beranos de 1902 a 1904.
Debussy, ne l berano de 1893, na casa de sou amigo Ernest Chausson.

Debussy se separa de Gabrielle para se casar, an 19 d'outubre de 1899 an Paris, cun Marie-Rosalie (Lilly) Texier, ua costureira de Bichain, un poboado de Billeneube-la-Guyard (Yonne)[1], a 80 Km al sul de Paris, adonde el passará ls beranos de 1902 a 1904. Alhá, Debussy cumpone la maior parte de La Mer.

Quatro anhos mais tarde, el ancontra Emma Bardac, mulhier dun banqueiro i ex-amante de Gabriel Fauré, ampeçando culha ua nuoba relaçon sentimental. Deixa, anton, Lilly, que, abalada pula separaçon, tenta se matar cun un tiro ne l peito mas subrebibe. L causo proboca un scándalo, i Debussy ye duramente criticado por sue atitude, mesmo puls amigos mais próssimos. De to modo, el cunsegue l dibórcio i se casa cun Emma an 1908. L casal terá ua filha, Claude-Emma Debussy, apelidada de Chouchou, nacida an 30 d'outubre de 1905, la quien el dedica sue suíte para pianho Children's Corner, cumpuosta antre 1906 i 1908.

Emma Bardac, por Léon Bonnat (1903).

La bida de Debussy corre sin grandes acuntecimientos, scetuando-se l scándalo doméstico de l sou dibórcio i la tumultuada streia de Pelléas eit Mélisande, an 1902.

An 1909, Debussy soube que sofria de cáncaro. [4]

La maior parte de sue obra tardie custitui-se de música de cámara, ancluindo trés straordinárias sonatas para bioloncelo, para biolino i para fraita, biuola i harpa. Cul ourganismo solapado pul cáncaro, Debussy trabalhou cun notable coraige. L'ecloson de la Purmeira Guerra Mundial, an 1914, roubou-le to l'antresse pula música. Passado un anho de siléncio, el percebiu que tenie de cuntribuir pa la luita de la única maneira que podie, "criando cul melhor de mie capacidade un pouco daquela beleza que l'enimigo stá atacando cun tanta fúria." Ua de sues radadeiras cartas fala de sue "bida de spera - a mie eisisténcia sala de spera, you poderie chamá-la - porque sou un pobre biajante sperando por un camboio que nun benerá." Sou radadeiro trabalho, la Sonata para Biolino i Pianho L 140, fui eisecutado an maio de 1917, cul al pianho. El tocou essa mesma peça an setembre, an Saint-Jean-de-Luç. Fui la radadeira beç que tocou an público.[4]

Debussy morriu an 25 de márcio de 1918, durante l bumbardeio de Paris, durante la radadeira oufensiba almana de la Purmeira Guerra Mundial. Ancontra-se sepultado ne l Semitério de Passy, an Paris.[5] Pouco tiempo depuis, an 14 de júlio de 1919, tamien morrerie sue filha, Chouchou, de difterie. Eilha fui sepultada ne l túmulo de sou pai, an Passy. Modelo:Clr

Obra[eiditar | eiditar código-fuonte]

A la sceçon d'alguas peças mais coincidas, Debussy deixou obra pouco acessible, pul caráter inobador. Pa l grande público sou nome stá ligado als sketches sinfónicos de La Mer (1905), al terceiro mobimiento de la Suite bergamasque (1809-1905), Luar, als noturnos para orquestra i alguas peças de ls Prelúdios para pianho. Ye l Debussy ampressionista, outor dua música baga 'que se oube cula cabeça reclinada nas manos', segundo Coteau.

Caratelísticas de sue cumposiçon[eiditar | eiditar código-fuonte]

Tales cunceitos fúrun, depuis, reformulados. Mas, por algun tiempo, Debussy fui bítima de l'eiquíboco de ser cunsidrado outor dua música 'literária' i 'pitórica', por causa de sues ligaçones cula poesie simbolista i cul Ampressionismo nas artes plásticas. Sue inobaçon fui, antretanto, d'orde musical, i ye an tenermos musicales que la sue obra passou depuis a ser cumprendida.

Ampressionismo[eiditar | eiditar código-fuonte]

L ampressionismo de Debussy residirie ne l caráter fluido i bago, de sous sutis joguinhos harmónicos, an que la melodie parecie dissolber-se. Mas essa fluideç era l'aparéncia, cumo depuis se biu. La melodie nun se dissolbiu propiamente, mas libertou-se de ls cánones tradecionales, de las repetiçones i de las cadéncias rítmicas. Debussy nun seguiu tamien las regras de l'harmonia clássica: dou ua amportança scepcional als acordes eisolados, als timbres, a las pausas, al cuntreste antre ls registros. Trouxe ua nuoba cuncepçon de custruçon musical, que se acentuou na sue radadeira fase. Por esso fui ancumprendido. L que nun le zagradarie, pus el mesmo propós, cierta beç, la criaçon dua 'sociadade de soterismo musical'.

Géneros[eiditar | eiditar código-fuonte]

L'obra de Debussy ye bastante dibersificada, de l punto de bista de ls géneros i de las formas qu'outelizou. Nun se puode dezir que tenga sido cumpositor eissencialmente bocal ó anstrumental, sinfónico ó de cámara, pus todas las sues obras, an que pese la dibersidade de meios qu'outelizou, parécen trasmitir la mesma mensaige. L'abiertura dun ouniberso sonoro anteiramente nuobo, an que la sugeston acupou l lugar de la custruçon temática i defenida. De modo giral, sue obra puode ser debedida an música para orquestra, música de cámara i para strumientos tierra, música para pianho, cançones i música coral, obras cénicas i música ancidental.

Música orquestral[eiditar | eiditar código-fuonte]

La música orquestral de Debussy ye la que corresponde melhor a la sue eimaige d'ampressionista. An 1894, l "Prelúdio a la tarde dun fauno", baseado ne l poema de Mallarmé, causou stranheza pula 'auséncia de melodie': Debussy lançou na berdade, la sugeston dun tema melódico, sin zambolbimiento. Ls Noturnos (1893-1899), L mar i Eimaiges para orquestra (1909) parecian cunfirmar l'eimaige de l musiqueiro bago, cujas melodies nun tenien cuntornos defenidos i cuja custruçon harmónica parecie zarticulada: l ton poético de ls títalos cunfirmarie l'eimaige dua música 'literária'. Mas la poesie staba na música, na libardade melódica, na pesquisa de ls timbres, nua nuoba custruçon harmónica. L'eifeito desso era ua nuoba i stranha sonoridade.

Música de cámara[eiditar | eiditar código-fuonte]

La música de cámara i para strumientos solistas ye ua seçon reduzida na obra de Debussy. An 1893 cumpone l Quarteto para cuordas an sol menor, obra singular cuja custruçon difire eissencialmente de l quarteto clássico bethobeniano. Tamien las trés sonatas de l sou período final fúrun custruídas segundo percípios anteiramente dibersos de la sonata clássica bienense, mas por outros motibos. Fúrun cumpuostas ne l período de la guerra, i Debussy, nacionalista antransigente, rejeitou ls percípios de la sonata clássica bienense para recuperar la forma cíclica de la sonata francesa. Las trés sonatas (1915-1917), parte dun ciclo que quedou ancumpleto, para strumientos dibersos, de las quales la mais amportante ye la Sonata para pianho i biolino, son obras abançadas, cun asperezas inéditas an sue música anterior. Antre las cumposiçones para strumiento tierra çtaca-se, an stilo semelhante, Syrinx, para fraita zacumpanhada.

Música para pianho[eiditar | eiditar código-fuonte]

La música pianística ye ua seçon amportante na obra de Debussy. San coincidas subretodo las coleçones Suite Bergamascque, Stampas (1903), Eimaiges (1905-1907), Canto de las ninos (1906-1908) i ls Studos (12) I i II (1915). De la Suite Bergamascque als Studos l'eiboluçon ye marcante: ls títalos poéticos zaparecen. Ls títalos técnicos de ls studos (notas repetidas, sonoridades oupostas, scalas cromáticas, etc.) solo rebelan la cuncéncia técnica inobadora que se ocultaba atrás de títalos poéticos cumo Jardines sob la chuba, Campanas por antre las folhaiges, La catedral submersa, YA., an outros cunjuntos (Stampas, Eimaiges, etc.).

Ne l radadeiro período, nun solo la música pianística se torna mais abstrata cumo tamien mais áspara na pesquisa de nuobos timbres. Finalmente, an Seis Eipígrafes Antigas i An Branco i Negro, ambos de 1915, Debussy retorna a las fuontes clássicas francesas, Couperin i Rameau.

Música bocal[eiditar | eiditar código-fuonte]

Debussy ampeçou la sue carreira cumpondo música bocal, persistindo ne l género até ls radadeiros anhos de criatebidade. L'acerbo ye grande, ancluindo la musicalizaçon de muitos poetas. Antre las coleçones mais célebres stan ls Cinco poemas de Baudelaire (1887-1889), Arietas squecidas (1888), de Berlaine, las Cançones de Bilitis (1897), de Pierre Louys, i las Trés baladas de François Billon (1913). La técnica melódica de Debussy fundamenta-se na melodie de ls própios bersos, mas, nas baladas de Billon, nota-se l'eiboluçon para un sebero çpojamiento.

Ópera i balé[eiditar | eiditar código-fuonte]

An 1902, la streia de la ópera Pelléas eit Mélisande, subre testo de Maeterlinck, causou stranheza: era quaije ua antiópera, que se pretendia anti-wagneriana na sue strema cuntençon de testo declamado. Neilha Debussy boltou-se contra to la tradiçon dramática, de Berlioç la Wagner. Anhos depuis, an 1911, L martírio de San Sabastian ye ua obra cénica inda mais ansólita. De la mesma época ye la música para balé Jeux (1912), obra de surprendentes inobaçones i de grande cumplexidade harmónica.

Na astronomie[eiditar | eiditar código-fuonte]

L'asteróide 4492 recebiu l nome de Debussy, an houmenaige al cumpositor. L nome de Debussy tamien fui dado a ua cratera de l planeta Mercúrio, cun mais de 80 Km de diámetro. La cratera fui formada possiblemente pula colison dun meteoro i ye caratelizada por sulcos que, a partir deilha, se stenden por bários quilómetros, l que serie ua metáfora de l'anfluéncia de l músico.[6][7]

Refréncias

  1. 1,0 1,1 Archibes départementales ç Ybelines, état-cebil de Saint-Germain-en-Laye, registre ç naissances de l'année 1862[lhigaçon einatiba], cote 1139097, ate m°239 (p.49).
  2. Júlio Ottoboni (22 de márcio de 2005). .com.br/eiditoria/almanaque/news/115656/?noticia=CLAIR+DE+LUNE+COMPOSICAO+DE+DEBUSSY+COMPLETA+CEM+ANOS «Clair de Lune, cumposiçon de Debussy, cumpleta cien anhos» Cunsulte valor |url= (ajuda). Portal Paraná-Online 
  3. Myrian Chimènes, Mécènes eit Musicienes : Du salon au cuncert a la Paris sous La IIIe République, Fayard, 2004, 776 p. (ISBN 2-213-61696-5)
  4. 4,0 4,1 Debussy's Life - la brief synopsis[lhigaçon einatiba]
  5. Modelo:Findagrabe
  6. .com/noticias.php?noticia=25935 «NASA dibulga fotos de Mercúrio tiradas pula sonda Messenger» Cunsulte valor |url= (ajuda) (an pertués). Jornal Digital. Cunsultado an 31 de márcio de 2011 
  7. .com/reports/Ten_Craters_On_Mercury_Receibe_New_Names_999.html Ten Craters On Mercury Receibe New Names[lhigaçon einatiba]. 18 de márcio de 2010

Ligaçones sternas[eiditar | eiditar código-fuonte]

Commons
Commons
L Commons ten multimédia relacionada cun: Claude Debussy
Wikiquote
Wikiquote
L Wikiquote ten ua coleçon de citaçones de ó subre: Claude Debussy.

Modelo:Rabisco-músico