Abdolkarim Soroush

Ourige: Biquipédia, la anciclopédia lhibre.
Abdolkarim Soroush

Hosein Haj Faraj Dabbagh, coincido cumo Abdolkarin Sorush, l Lutero iraniano, ye l'anteletual iraniano mais coincido ne l Oucidente. Ye cunsidrado cumo l pensador amblemático de l Postislamismo i ye-le reconhecida cierta anfluéncia subre l ámbito político de l Eislana. 

Ye filósofo eislamista laico i porsor de ética. Antigo apoiante de Khomeni, acupou un puosto ne l Cunseilho de la Reboluçon Cultural. Zde anton, Sorush mudou até l punto de ser un de ls percipales adbersairos de l percípio d'andisociabelidade de l relegioso i de l político. 

Sou pensamiento queda na linha de Mohamed Khatami. Ancarna ua tendéncia anticlerical, mas ye un “laico” quanto la sou status social i la sue formaçon ounibersitária. 

Sou cunceito de l "coincimiento relegioso"[eiditar | eiditar código-fuonte]

Las percipales preguntas que propone Sorush son: puode eisistir ua anterpretaçon defenitiba de l Eislana? Que papel puode tener an política la religion? Ye l Eislana cumpatible cula democracie? 

Dado que l Eislana stá cunsidrado cumo ambariable, nun cambiable i trascendendo todas las repersentaçones i las manipulaçones de las que puode ser oubjeto, Sorush quier cunceliar l Eislana cun un mundo dinámico, çligando ls fundamientos de la religion i l “coincimiento relegioso” que se oubtén por sou studo. Este pensar zamboca na aceitaçon de l “coincimiento relegioso” cumo ua custruçon houmana que stá necessariamente an cuntínua mudança. 

Sorush propone l'abandono de qualquiera eideologie eislámica que nun seia un coincimiento de la religion senó un strumiento político i social çtinado a ourientar i detreminar l cumportamiento público a partir de cierta cuncepçon de la religion. Trasformar ua religion an eideologie amplica lemitar la libardade d'anterpretaçon de ls dogmas relegiosos. 

Bibliografie[eiditar | eiditar código-fuonte]

/ 978-0415945295

  • FILALI-ANSARY Abdou, Repensar el islam: los discursos de la reforma, bellaterra, Barcelona 2004.
  • KHOSROKHAVAR Farhard e ROY Oliver, Irán, de la revolución a la reforma, bellaterra, Barcelona 2000.

Ligacones sternas[eiditar | eiditar código-fuonte]