Elvis Presley

Ourige: Biquipédia, la anciclopédia lhibre.
Esta páigina ó cacho fui traduzida outomaticamente i percisa de ser rebista por un falante natibo de mirandés. Se sabes bien mirandés ajuda la Biquipédia rebendo este artigo. Apuis de la rebison apaga esta marca. Oubrigado!
Elvis an Jailhouse Rock (1957)

Elvis Aaron Presley[1] (East Tupelo, Mississippi, 8 de janeiro de 1935Memphis, 16 d'agosto de 1977) fui un famoso músico i ator, nacido ne ls Stados Ounidos de la América, sendo mundialmente chamado L Rei de l Rock, tamien coincido pula alcunha de Elvis The Pelvis, apelido pul qual quedou coincido na década de 50 por sue maneira strabagante i ousada de beilar. Ua de sues maiores birtudes era la sue boç, debido al sou alcance bocal, qu'atingie, segundo specialistas, notas musicales de defícel alcance para un cantor popular. La crítica specializada reconhece sou spressibo ganho, an stenson, cula maturidade; para alhá de birtuoso senso rítmico, fuorça anterpretatiba i un timbre de boç que l çtacaba antre ls cantores populares, sendo abaluado cumo un de ls maiores i por outros cumo l melhor cantor popular de l seclo XX.[2]

Acumpanhado pul guitarrista Scotty Moore i pul baixista Bill Black, Presley fui un de ls criadores de l rockabilly, ua fuson de música country i rhythm and blues.

Elvis tornou-se un de ls maiores ícones de la cultura popular mundial de l seclo XX.[3] Antre sous sucessos musicales podemos çtacar "Hound Dog", "Don't Be Cruel", "Love me Tender", "All Shook up", "Teddy Bear", "Jailhouse Rock", "It's Now Or Never", "Can't Help Falling In Love", "Surrender", "Crying In The Chapel", "Mystery Train", "In The Ghetto", "Suspicious Minds", "Don't Cry Daddy", "The Wonder Of You", "An American Trilogy", "Burning Love", "My Boy" i "Moody Blue". Na Ouropa, cançones cumo "Wooden Heart", "You Don't Have To Say You Love Me", "My Boy" i "Moody Blue" fazirun sucesso. Particulamente ne l Brasil, fúrun bien-sucedidas las cançones "Kiss Me Quick", "Bossa Nova Baby", "Bridge Over Troubled Water".

Passado sue muorte, nuobos sucessos benírun, cumo "Way Down" (lougo passado sou falecimiento), "Always On My Mind", "Guitar Man", "A Little Less Conversation" i "Rubberneckin". Trinta anhos depuis de morrer, Presley inda ye l'artista tierra detentor de l maior númaro de "hits" nas paradas mundiales i tamien ye l maior recordista mundial an bendas de discos an todos ls tiempos cun mais de 1 bilhon i meio de discos bendidos an to l mundo.[4][5]

Biografie[eiditar | eiditar código-fuonte]

Ouriges[eiditar | eiditar código-fuonte]

Elvis Presley naciu an 8 de janeiro de 1935 an Tupelo Mississippi filho de Vernon Presley i Gladys Love. Na casa custruída por sou pai an perparaçon pa l nacimiento de Jesse Garon Presley, sou armano mielgo eidéntico, que naciu 35 minutos antes del natimorto. Cumo filho único Elvis Presley tornou-se mais próssimo d'ambos ls pais i forma un laço anquemun apertado cula mai. La sue família custumaba partecipar nua eigreija de la Assembleia de Dius adonde Elvis Presley ancuontrou sue anspiraçon musical enicial. L'ascendéncia Presley era primariamente de la Ouropa Oucidental, ua mistura de scoceses i eirlandeses, cun alguas Norman francés. Un de ls bisabós Gladys fui Cheroke i segundo relatos de la família un de sous bisabós era judiu.[6] Gladys fui cunsidrada por parientes i amigos cumo l percipal nembro de la família pequeinha. Vernon passou dun trabalho ímpar para outro, eibidenciando pouca ambiçon. La família, muitas bezes ambocando l'ajuda de bezinos i d'assisténcia alimentar de l gobierno. An 1938 perdírun la casa passado Vernon ser cunsidrado culpado d'altarar un xeque scrito pul propiatairo. El fui preso por uito meses, i Gladys i Elvis fúrun morar cun parientes.[7][8]

Purmeiros anhos[eiditar | eiditar código-fuonte]

Casa adonde naciu Elvis Presley, an Tupelo, Mississipi.

Elvis Aaron Presley naciu na cidade de East Tupelo (East Tupelo serie agregada mais tarde a la cidade de Tupelo, formando assi ua única cidade), ne l Stado de l Mississippi, ne l die 8 de janeiro de 1935, único subrebibente al parto dua dupla de mielgos ounibitelinos. Sou armano, Jessie Garon, naciu muorto.[9] Na pequeinha cidade de l'anterior de ls Stados Ounidos, el daprendiu cula mai i l pai a ser respeitoso, andependientemente d'aspetos de qualquiera orde, quier étnicos, sexuales i/ó sócio-eiquenómico-financeiros. Ne ls sous purmeiros anhos de bida, creciu an meio als çtroços dun furacon que debastou sue cidade ne l die 5 d'abril de 1936. Esse triste fato fizo, mesmo l stado de l Mississipi sendo na época un centro de l racismo amaricano, ua ounion antre brancos i negros, que deixórun de lhado por algun tiempo, l cunflito racial, todo an prol de la recustruçon de la cidade. An parte de sue purmeira anfáncia, stubo pribado de la figura de l pai, preso an 1937, a la par cul armano de Gladys, debido a stelionato. Somando-se a esso, la família fui çpejada de la sue moradie, antoce, Gladys i Elvis tubírun que se mudar i acabórun por ir morar culs pais de Vernon. Vernon serie lhibertado ne l'anho de 1941. An 1945, Elvis partecipou nun cuncurso de nuobos talentos na "Feira Mississippi-Alabama", adonde cunquistou l segundo lugar i l prémio de 5 dólares, mais angressos para todas las dibersones. Elvis, na oucasion, cantou Old Sheep, cançon que retrata l zespero dun nino pula perda de sou perro. Ne l mesmo anho, l sou pai persenteou-lo cun un biolon, que passou a ser la sue cumpanha custante, até na scuola. Elvis i la família mudórun-se para Memphis ne l die 12 de setembre de 1948. La família Presley morou por bastante tiempo an cundiçones precárias. Ne l período de 1948 até 1954, Elvis trabalhou an bárias atebidades. Fui lanterninha de cinema i motorista de caminon. Cuncluiu sous studos an 1953. Nas horas bagas, cantaba i tocaba sou biolon i, eibentualmente, adonde possible, arriscaba alguns acordes al pianho. Reza la lenda qu'apreciaba cantar na penumbra i até an breu total. Las sues anfluéncias musicales fúrun la pop de la época, particularmente Dean Martin; la country; la música gospel, oubida na 1ªEigreija Eibangélica Assemblé de Dius de la sue cidade; l R&B, caturado na stórica "Beale Stret", an sue adolecéncia, na cidade de Memphis; para alhá de sou apreço pula música eirudita particularmente la ópera. Un de sous maiores ídolos era l tenor Mario Lanza i, naturalmente, cantores gospel cumo J. D. Sumner, sou purferido.

Anhos 50[eiditar | eiditar código-fuonte]

Modelo:Portal-biografie

Ampeço de la carreira porfessional

An 18 de Júlio de 1953 i mais tarde an 4 de Janeiro, 5 de Júnio i 26 de Júnio de 1954, Elvis graba alguas cançones de forma spurmental, ne l "Memphis Recording Service", felial de la Sun Records.


Antretanto, an júlio de 1954, Elvis entra an stúdio i graba outras cançones ampeçando assi sue carreira porfessional. Ne l die 5 de júlio de 1954,[10] cunsidrado l "marco zero" de l rock, Elvis ansaiaba alguas cançones, até que, nun momiento de çcuntraçon, de forma amprobisada, ampeçou a cantar l blues "That's All Right, Mama" de Arthur Crudup, probocando an Sam Phillips un grande antusiasmo. Naciu anton l rockabilly], ua de las purmeiras formas de l rock'm and roll. "Take" rializado, nuoba cançon, ne l género, fui cuncebida; dessa beç, "Blue Moon of Kentucky", un tema bluegrass que fui grabado cula mesma liebada de "That's All Right, Mama". Ambas cumporian sou purmeiro disco, un "cirne simples" (single). Partecipórun de las sessones, para alhá de Elvis i Sam, l guitarrista Scotty Moore i l baixista Bill Black.

Ne l die 7 de Júlio las dues cançones son eisecutadas pula purmeira beç nua rádio de Memphis, l resultado ye un sucesso abseluto.[11] Debido a to essa repercusson, Elvis ye cumbidado a dar ua antrebista, sue purmeira cumo cantor porfessional. La cançon "Blue Moon Of Kentucky" chega al purmeiro lugar na parada country de la Billboard na cidade de Memphis i "That's All Right" atinge l quarto lugar de la mesma parada. Yá ne l die 17 de Júlio el rializa l sou purmeiro spetaclo na cidade de Memphis, an 2 de Outubre el faç sou purmeiro spetaclo fuora de Memphis, la cidade scolhida fui la capital de l Country, Nashbille. An 8 de Outubre, Elvis faç sue purmeira apersentaçon fura de l stado de l Tennesse, la cidade scolhida ye Atlanta na Geórgia. Ne l die 16 de l mesmo més Elvis ten probabelmente l sou purmeiro grande momiento na carreira, el rializa na cidade de Shrebeport ne l stado de la Louisiana un spetaclo qu'era trasmetido pula rádio local d'einorme sucesso na época chamado "Louisiana Hayride", adonde fui recebido de forma bastante antusiasmada pula plateia. L'anho de 1955 puode ser abaluado cumo la génese de l sucesso nacional de Elvis. Para alhá de las einúmaras polémicas al alredror de las sues apersentaçones. Somando-se a esso, las sues atuaçones an porgramas de rádio i alguas apersentaçones an porgramas lhocales de telbison, adonde el se çtaca. Las sues cançones ampéçan a fazer sucesso nacionalmente,[12] "Mystery Train" chega al 11º lugar na parada nacional country de la Billboard, "Baby, Let's Play House" atinge l 5º puosto na mesma parada, até culminar cula purmeira cançon "númaro un" ne ls charts nacionales, cançon chamada "I Forgot To Remember To Forget". Neste mesmo anho el conhecerie l sou ampresairo Tom Parker, qu'agenciarie sue carreira al longo de sue bida. Anque de ls múltiplos rumores, de ls quales l própio Elvis fura sabedor, solo ne ls anhos 80 rebelou-se, publicamente, sou berdadeiro nome i nacionalidade. Parker recebira títalo-honorairo, sou berdadeiro nome era Andreas Cornelius ban Kuijk, ouriundo de la Houlanda i nacido an 1909. La biografie de Parker ye mui polémica, cuntrobertida i ambibalente, assi cumo sue funçon ampresarial. An nobembre de 1955, passado spressiba repercusson, sou cuntrato fui bendido para RCA Bitor.

Fama i la cunsagraçon mundial
Graceland.

An 1956, Elvis tornou-se ua sensaçon anternacional. Cun un sonido i stilo que, uníssonos, sintetizában sues dibersas anfluéncias, amenaçában la sociadade cunserbadora i repressiba de la época i zafiában ls preconceitos múltiplos daqueles idos, Elvis fondou ua nuoba era i stética an música i cultura populares, cunsidradas, hoije, "cults" i primordiales, mundialmente. Sues cançones i álbuns trasfórman-se an grandes sucessos i alcancórun bendas recordes an todo l mundo. Elvis tornou-se l purmeiro "mega star" de la música popular, até an termos de marketing. Muitos postúlan qu'essa reboluçon chamada rock, de la qual Elvis fui amblemático, tenerie sido la redadeira grande reboluçon cultural de l seclo XX; yá que, las bandas, cantores i cumpositores que aparecírun nas décadas seguintes - i fazírun muito sucesso, fúrun anfluenciados, d'algua maneira, direta ó andiretamente por Elvis. L que puode ser cunsidrado berdade! L précio de l pioneirismo trasformador, antretanto, ye altíssemo. Elvis fui amplacabelmente perseguido puls múltiplos segmientos reacionairos amaricanos i por todas las etnias.[13] Ls brancos, precunceituosos burgueses repersentantes de la classe dominante, achában nel bulgar, anquanto repersentante dua stética popular, cuja anterface negra - l rock, "filho" tamien de l R&B - era ua música de negros i para negros i, por esso, cunsidrada "menor" por aquel grupo dominante. Yá ls negros, achában que por ser ua música d'ourige negra, nanhun branco deberie repersentá-la i dibulgá-la, mormente para un faturamiento que siempre les fura negado! Elvis, an berdade, fui perseguido i tornou-se bítima de muitos precunceitos por ir d'ancuontro a un sistema stablecido i quiçá por tener ouriges houmildes, un "caipira sulista", fato pul qual el siempre fui çcreminado. Muitos de sous admiradores postulan que solamente l sou talento i perseberança l mantibírun "bibo" até ls dies atuales i que la çcriçon de qu'el solo fizo sucesso por tenr ua aparéncia de cierta forma agradable, nun ye mais cunsidrada cumo ua berson admissible puls biógrafos sérios i storiadores daquela época i de la música, sendo cunsidradas ne ls dies atuales cumo resibles i recheadas de cliché. Mas Elvis superou las adbersidades, inda que la pecha de la bulgaridade tenga permanecido ne l teta de ls segmientos mais ostensibos a las camadas mais populares. Tornou-se l "L Rei de la Guitarra Eilétrica"! - lembran ls studiosos de sue obra, cun propiadade, l género que, curiosamente, menos anterpretou quantitatibamente; títalo outorgado purmeiramente pula rebista Variety. Até ls dies atuales, Elvis ye lembrado cumo un de ls maiores nomes de la música an todos ls tiempos, inda que sue amportança maior talbeç inda steia por ser studada i cumprendida, por eipistemólogos de la Sociologie i Psicanálise, percipalmente. Sues apersentaçones telebesibas quebrórun todos ls recordes d'audiéncia, para alhá de las einebitables polémicas geradas por sues performances splosibas. Puoden ser citadas cumo eisemplos, las anterpretaçones de "Hound Dog" ne ls porgramas de Ed Sullivan i Milton Berle. Un fato bastante propalado i qu'eibidencia esse momiento son las famosas censuras an torno de sues apersentaçones telebesibas, fato cumprobado pulas apersentaçones adonde el fui filmado de la cintura para cima, ua an 1956 ne l porgrama "The Steve Allen Show" i outra an 1957 ne l porgrama "The Ed Sullivan Show". An 1 de Abril de 1956 Elvis graba ua performance an quelores de la cançon "Blue Suede Shoes", cena esta que fazie parte dun teste feito pula 20th Century Fox pa l filme "Love Me Tender", sendo que la referida cena nun fui trasmitida na época, tenendo permanecido ne ls arquibos de la "FOX" até finales de la década de 80, essa talbeç tenga sido sue purmeira performance an quelores, afinal, naqueilha época la trasmisson an quelores staba an sou ampeço. Ls filmes "Love Me Tender", "Loving You", "Jailhouse Rock" i "King Creole" fúrun un grande sucesso de público i, percipalmente, ls dous radadeiros, tamien tubírun sous méritos reconhecidos pula crítica specializada. Ne l més de Outubre de 1956, Elvis rializa un spetaclo na cidade de Dallas ne l stádio "Cotton Bowl" para un público estimado de 27 mil pessonas, algo ancomun para un artista tierra naqueilhes idos. An janeiro de 1957, an sue radadeira apersentaçon ne l porgrama de Ed Sulliban, Elvis probocou ua einorme celeuma, quando, contra la buntade de l'apersentador, cantou la música gospel preferida de sue mai, "Peace In The Balley". La repercusson fui eimediata i polémica, liebando-lo a la grabaçon de sou purmeiro çco gospel, un EP (cirne duplo cun quatro cançones). Ne l final de 1957, un show rializado ne l Pan Pacific de Los Angeles fui cunsidrado un de ls maiores momientos de la carreira de Elvis, por sue sensual i arrebatadora apersentaçon, cunsidrada scandalosamente probocatiba puls puritanos de la época. Ne l mesmo anho de 1957, Elvis se apersentou ne l Canadá, ls sous únicos shows fura de ls Stados Ounidos, nun total de cinco spetaclos qu'abalórun l paíç bezino. Neste anho, Elvis adquiriu la manson Graceland, sue eiterna morada. An 1959 conhece Priscilla Beaulieu (que tenie 14 anhos na época), que benerie a ser sue mulhier alguns anhos mais tarde.

Ida al Eisército i muorte de la mai
classe i Ansignia Data de promoçon
Fexeiro:US Army I-2.svg Private
24 de Márcio de 1958
Fexeiro:US Army I-3.svg Private First-Class 27 de nobembre de 1958
Fexeiro:US Army I-4 SPC.svg Specialist 4 1 de júnio de 1959
Fexeiro:US Army I-5.svg Sergeant 20 de janeiro de 1960

An 1958, Elvis fui pa l eisército,[14] ua cumbocaçon rial, facilmente çcartable, mas aprobeitada comercialmente por sou ampresairo para spandir sue faixa de público. Trasferido, permaneciu na Almanha de outubre de 1958 até márcio de 1960. An agosto de 1958, l falecimiento de sue mai trasformar-se-iba ne l marco mais dramático de sue bida.[15] Elvis jamales buoltarie a ser l mesmo ne l quesito pessonal.[16] Ironicamente, nesse momiento, Elvis ye l maior ídolo mundial de todos ls tiempos.

Anhos 60[eiditar | eiditar código-fuonte]

La buolta de l Eisército

An márcio de 1960, Elvis retornou de la Almanha i surprendiu l mundo al aceitar l cumbite para participar de l porgrama de Frank Sinatra, "The Frank Sinatra Show - The Timex Special", rializando ua de sues melhores performances telebesibas. Selou, a partir d'anton, ua relaçon de cordialidade cun sou anfitrion i cun Sammy Davis, Jr. - cun quien, anclusibe, ansaiou ls númaros de orquestra -, que perdurarie al longo de sue bida. L porgrama batiu todos ls recordes d'audiéncia de l'anho, anserindo Elvis nun nuoba faixa de público i apersentado pula "Rat Pack", naquel momiento, cuntaba cun grande prestígio, rezon pula qual l'astuto ampresairo Tom Parker l garimpara. Ne l cinema, Elvis Presley cuntou cula sensible direçon de l beterano Don Siegel ne l filme Flaming Star, un nuobo reconhecimiento de la crítica, birando un de sous mais bien sucedidos filmes an culidade, inda que tenga, curiosamente, zapontado sou público, a la época, eisigente de películas solo striónicas. Ne l mesmo anho de 1960, Elvis outra beç surprende i lança un álbun gospel, cuntreriando l sou ampresairo i ls propiatairos de la grabadora, que nun bian cun buns uolhos un trabalho nesse género musical, antretanto, seguindo sou anstinto i de cierta forma querendo houmenagear sue mai, el participa de to la parte de porduçon i ne l final de l'anho l álbun ye lançado tornando-se un grande sucesso de público i crítica. Yá an 1961, Elvis rializou shows an Memphis (2) i ne l Hawaii cun grande sucesso de crítica i público. L show habaiano, beneficente, cuncordan sous seguidores mais ampeçados i alguns críticos, tornou-se amblemático d'apersentaçones clássicas, ne l género, ne l show-business. Ne l mesmo anho, Elvis fui houmenageado cul "Die Elvis Presley", tanto na cidade de Memphis cumo ne l stado de l Tennesse. Elvis probaba que sue ida al Eisército i la fin de la década de 50 nun abalarie sou sucesso[17] i qu'alguns de sous álbuns na década de 60 tornarian-se clássicos, sendo abaluados cumo alguns de ls melhores de sue carreira.[18]

Hollywod, buonos i malos momientos

Ne l período de 1960 até 1965, ls sous filmes son un grande sucesso de público ne l mundo anteiro. Alguns críticos mais generosos, inda qu'amplacables acerca de la culidade dubidosa de las películas, clamában por melhores ouportunidades i personaiges para Elvis Presley que, antretanto, ambolbido nua ciranda mercadológica, nun se çpunha a daprender l'oufício i frequentar Scuolas de Artes Cénicas cunfiables, para aprimorar-se ne l'oufício - a eisemplo de Marlon Brando, i muitos outros. Inda assi, sue bersatelidade stubo persente i bários géneros fúrun bejitados, sendo eilogiado por alguas de sues performances, mesmo ls roteiros nun sendo abaluados cumo sastifatórios, ó seia, el fazie la sue parte cun méritos, mesmo nun tenndo material de culidade - antre ls géneros apersentados an sous filmes puoden ser çtacados, "musical", "faroiste", "drama" i "comédia" - ls maiores i melhores çtaques nesse período fúrun, Flaming Star (1960), Wild In The Country (1961), Follow That Dream (1962), Kid Galahad (1962), Fun in Acapulco (1963), Biba Las Begas (1964), Roustabout (1964). A partir de 65, sous filmes i trilhas-sonoras perdírun culidade drasticamente, cunfigurando período de grande alienaçon i tédio pessonal pa l'artista. Durante las filmaiges de "Biba Las Begas", an 1963, ls protagonistas, Elvis i Ann-Margret, sueca de beleza stonteante, apaixonórun-se antensamente; l que legou buns resultados al perduto final. I muita speculaçon na média. L filme "Biba Las Begas" ye cunsidrado un de sous melhores momientos ne l cinema, sendo mui eilogiado até ls dies atuales.[19][20]

Elvis Presley i The Beatles

Ne l die 27 d'agosto de 1965, Elvis i la banda anglesa The Beatles ancontrórun-se ne l ámbito doméstico, sin eibidéncias, até agora, de qualquiera perduto áudio/bisual relebante. La única eimaige alusiba al ancuontro de Elvis i Beatles ye ua foto an que John Lennon aparece saindo de la casa de Elvis. Ne l documentairo The Beatles Anthology, de 1996, ls ex-beatles Paul McCartney, George Harrison i Ringo Starr, cunfirmórun jamales tenéren tocado cun Elvis, i que solamente John Lennon l fazira. Ne l mesmo documentairo, Ringo, pa ls biógrafos cunfiables, la grande streilha de la nuite an simpatie i camaradaige giral, comentou tener jogado futebol cun Elvis.

Birada na carreira

Anque de la fase de pouca culidade an sous filmes i respetibas trilhas-sonoras, l'anho de 1967 será lembrado pul lançamiento de l çco que serie cunsidrado un "debisor d'augas" na carreira de Elvis, l gospel How Great Thou Art; decorriente de radical mudança an sue porduçon musical. L álbun surprendiu l mundo, gradatibamente, trasformou-se nun grande sucesso de crítica i público; sendo, mais tarde, agraciado cun un honroso Grammy, l Oscar de la música. D'algua forma, l fonograma - de grande culidade - i sous resultados, aguçou i scitou musicistas, perdutores, fanas i l grande público. Bien porduzido i cun peças smeradas, Elvis Presley dira andícios de sue bitalidade i criatebidade, inda an franca ascenson i plena maturidade musical. Fondou-se, antoce, un tiempo de buns arranjos i melhor seleçon musical. Ocorrírun perfundas mudanças an sous tones, na própia tessitura bocal i, cunsequentemente, an sous registros. Gradatibamente, la própia stenson serie prebilegiada, cun cumprometimiento de l'afinaçon. Ne l mesmo anho, Elvis Presley finalmente casou-se cun Priscilla Beaulieu, yá residente an Graceland, Memphis, zde meados de la década, l matrimónio fui rializado na cidade de Las Begas. Nesse período, antre 1967 i 1968, fúrun lançados alguns cirnes mui eilogiados; rialmente, enormemente criatibos i antressantes - guste-se ó nun de Elvis Presley, reconheciran sous oubintes. Todo debido las sessones de grabaçon ocorridas inda an 1966, mais percisamente an maio i júnio, adonde l repertório fui sendo aprimorado qualitatibamente, gerando para alhá de l álbun "How Great Thou Art", outras cançones de buono nible cumo "Indescribably Blue", "I'll Remember You" i "If Every Day Was Like Christmas". L mesmo puode ser percebido an 1967 an cançones cumo "Suppose", "Guitar Man", "Big Boss Man", "Singing Tree", "Mine", "You'll Never Walk Alone". Ne l período de 66/67, Elvis rializa bárias sessones caseiras, adonde el anterpreta bárias cançones de bários stilos i épocas çtintas, mostrando un talento antuitibo i natural, inda assi, essas grabaçones solo cairan ne l coincimiento de l público, an sue grande maiorie, ne l final de la década de 90. An 1 de febreiro de 1968 nace la sue purmeira i única filha: Lisa Marie Presley.

Elvis NBC TB Special

An 28 de Júnio de 1968 ampeçou la grabaçon dun special que serie lançado an dezembre de 1968, specialmente pa l Natal, Presley grabarie por 3 dies seguidos, quatro shows, dous sentado cula antiga banda an 28 i an 29 grabarie mais dous shows, agora sin la sue banda, solico ne l palco. Die 30, radadeiro die de grabaçones, Presley cantou alguas cançones atuando. Elvis Presley apersentou-se nacionalmente pa la telebison stadunidense, l Elvis NBC TV Special; nun mega-porgrama que, la posteriori, serie cunsidrado l purmeiro acústico de la stória. An performance cunsidrada até ls dies atuales cumo magistral, Presley fui aclamado pul público i crítica specializada. Coronel Tom Parker, lendairo ampresairo de l'artista, bislumbrara un porgrama piegas, tradecional i cunserbador, inda assi, debido la grande ampatie stablecida antre Presley i l'anton moço perdutor Steve Binder, rializou-se un spetaclo cuntundente i ousado; anclusibe cun cenas anterditadas pula "Censura Federal" daqueles idos. Neste special, que fui al aire poucos meses depuis de la muorte de Martin Luther King, assassinado an abril na cidade de Memphis, i por esso mesmo ne l'auge de l racismo, Elvis apareciu al lado de l grupo bocal chamado "The Blossoms", grupo qu'era cumpuosto por trés mulhiers negras (Fanita James, Jean King, Darlene Love) ne l'horairo nobre, fato que causou ua grande polémica. Un trabalho reconhecidamente antológico i pioneiro. Fúrun apersentados clássicos de ls anhos 50, alguas cançones de la década de 60 i, inda outras, inéditas. "Tiger Man" (lançada ne l çco Elvis Sings Flaming Star), "Baby, What You Want Me To Do", "Up Above My Head", "Nothingville", "If I Can Dream", "Memories" i "Saved", stubírun ne l roteiro, dun porgrama debedido an sets; antre "jam sessions" eiletrizantes i performances clássicas an cenairos monumentales i arranjos grandiosos - eilaborados pula cumpetente orquestra de la NBC. Elvis Presley atingira maturidade artística.

La buolta als spetaclos

Ne l'anho de 1969, Elvis retornou als palcos, passado 8 anhos d'afastamiento boluntairo de l cuntato direto cul público. L lugar scolhido fui Las Begas, adonde passou a rializar bárias temporadas anuales regularmente; aclamadas pula crítica i público. Begas, serie, an berdade, sue grande scuola. Elvis nun fura "crooner", nun passara anhos a filo cantando na nuite i saíra de l'anonimato pa l splendor an mui pouco tiempo. Ne ls anhos 50, sues apersentaçones splosibas éran, an berdade, spontáneas i antuitibas; tan fascinantes cumo, de cierta forma, angénuas i amadoras. Pus, a partir deste 1969, Elvis Presley amadurecerie sue performance i tornar-se-iba un cantor speriente i cun domínio cénico, para alhá de ser abaluado cumo fantástico pula crítica de la época, para alhá de profissional i suberante. I scéntrico, cun sues roupas inda mais strabagantes i stelizadas. L'anho de 1969 tamien serie marcado por sessones de grabaçon mui pordutibas i pula scolha dun repertório i eiquipe musical de grande culidade. La repuosta fui eimediata: "Suspicious Minds", "In the Ghetto" i "Don't Cry Daddy" tornan-se "big hits" an to l mundo. Por rezones cuntratuales, cuncluiu sous radadeiros filmes de ficçon, que pouco antresse çpertórun, tampouco a un Elvis reinbentado an criatebidade, bigor i emoçon.

Anhos 70[eiditar | eiditar código-fuonte]

Persidente Nixon i Elvis, foto de dezembre de 1970 na Casa Branca, nun ancuontro subre ua campanha contra l'uso de drogas.
Na strada

L'anho de 1970 denotou un grande amadurecimiento cénico i bocal de Elvis Presley, an relaçon al anterior. Nuobas temporadas an Las Begas ocorrírun, cun mudanças radicales an repertório - mais bersátil i atualizado para aqueilhes dies -; shows abaluados cumo eiletrizantes, tanto pula crítica cumo pul público, mas cun roteiros mais eilaborados. Muitas dessas apersentaçones fúrun grabadas i dórun ourige la çcos cumo "On Stage". Pula purmeira beç ne l mundo, un artista prescindia de sou nome na cápia - ne l'ouriginal. Un nuobo marco! Anque de l grande sucesso, segmientos de la crítica i de ls studiosos de l show-business temian que la rotina de spetaclos an Begas, tierra de pouca ambentebidade, podíssen tornar Elvis alienado i çmotibado, l que defenitibamente nun acunteciu. Ne l mesmo anho, passado sou retorno a las apersentaçones al bibo, Parker i Presley ampeçórun ua série de grandes spetaclos stóricos i cunsidrados magistrales, mesmo na época de sue rializaçon; i ambentórun, gradatibamente, ua nuoba cuncepçon de shows: las "mega-tours". Presley fizo 6 shows ne l Astrodome, an Houston, adonde quebrou todos ls recordes de público, reunindo 43.000 pagantes na quarta apersentaçon. Un recorde ampensable para aqueilhes idos!

That's The Way It Is

Ne l mesmo anho de 1970, Elvis surprendiu l show-business cula rializaçon de l documentairo That's The Way It Is, filmado ne ls meses de júlio i agosto, cun cenas de stúdio i al bibo; lançado ne l final de l'anho ne ls Stados Ounidos - i, ne l'anho seguinte, ne l Brasil. La película fui recebida cun sucesso strondoso, particularmente ne l Japon, adonde quebrou recordes de público, cun filas anterminables. Tornou-se un mega-sucesso, dirigida pul anton moço i talentoso diretor Dennis Sanders; cun quien, antretanto, Elvis nun chegou a stablecer ua relaçon cunfortable. Elvis tornara-se un artista maduro i un "entertainer" catibante, para bários públicos. L karaté, ua de sues peixones, passou a acupar inda mais spácio cénico an sues coreografies. Ne l final de l'anho, Elvis ancuontrou l Persidente Richard Nixon,[21] an eipisódio ansólito i cuntrobertido biograficamente. An 1971,[22] Elvis fui agraciado cun dues amportantes premiaçones, la purmeira lougo an janeiro, se referie al prémio cuncedido pula "Cámara Júnior de Comércio Stadunidense" an relaçon las dieç pessonas mais amportantes de l'américa an 1970. Seguindo-se a esso l prémio chamado Grammy Lifetime Achievement Award, ua spece de "cunjunto de l'obra", fui cuncedido pul Grammy al rei de la Guitarra Eilétrica.

On Tour i Nuoba Iorque

Antre 1970 i 1972, Elvis Presley rializou, cun einorme éxito, bárias turnés puls Stados Ounidos i, motibado pul grande sucesso de "That's The Way It Is", un nuobo filme fui eidealizado; desta feita, na tentatiba de caturar l'antemidade i l ritmo frenético de l'astro i sous fanas nestas ampreitadas. Anton, an 1972, cuncluiu-se l documentairo Elvis on Tour, de cuncepçon bastante moderna pa la época, bencedor de l Globo de Ouro daquele anho, an sue catadorie. Tamien an 1972, Elvis apersentou quatro mega-spetaclos an Nuoba Iorque, ne l lendairo Madison Square Garden. Nuobos recordes fúrun quebrados, de público i arrecadaçon. L'amprensa local fui al delírio cun ótimas críticas,[23] cumo las de l "New York Times": "Ye guapo por qu'el faç l que sabe fazer de melhor. Sesta feira la nuite, ne l Madison Square Garden, fui assi. El quedou eilhi parado, ne l final, sous braços abiertos, la grande cápia dourada dando-le asas. Un campeon. Único an sue liga.", ó anton, "Cumo un príncepe d'outro Planeta". Ansolitamente, sues únicas performances an palcos de la cidade. Grandes celebridades de l "show-business" stubírun persentes als shows, amplamente noticiados an to l mundo, anclusibe ne l Brasil. Antre outros, Art Garfunkel, Eric Clapton, John Lennon i David Bowie - atrasado pul grande cungestionamiento de l tránsito -, amostrórun-se ancantados. Neste 1972, sou casamiento chegarie al fin, inda de maneira anformal, causando-le eimenso ampato i progressibo trastorno pessonal. Ironicamente, Elvis bibeu un anho triunfal profissionalmente, retornando, glorificado, al purmeiro lugar de las paradas mundiales de sucesso cula cançon "Burning Lobe".

Dibórcio

Nesta época, Elvis i Priscilla sofrian ua crise ne l casamiento. Eilha reclamaba qu'el staba mui loinge deilha por causa de sous shows, para alhá d'eisistiren causos d'anfidelidade de ls dous lados. Todo esso causou, an febreiro de 1972, la fin de sou casamiento, inda de maneira anformal, causando-le eimenso ampato i progressibo trastorno pessonal. An janeiro de 1973, el piede l dibórcio defenitibo. Ironicamente, Elvis bibeu un anho triunfal profissionalmente, retornando, glorificado, al purmeiro lugar de las paradas mundiales de sucesso cula cançon "Burning Love".

Aloha from Hawaii[24]

Anque star mergulhado an porblemas pessonales i de salude, mas ne l'auge cumo artista, an 14 de janeiro de 1973, Elvis Presley rializou l purmeiro show bie satélite de l mundo, trasmitido, al bibo, para muitos países - anclusibe l Brasil, pula Rede Tupi - i, mais tarde, para quaije to l planeta. L special, Aloha from Hawaii, fui assistido por aprossimadamente 1,5 bilhon de telespetadores - númaro surprendente para aqueilhes dies. Ne ls Stados Ounidos, sucesso strondoso, fui al aire an abril de 1973, tenendo recebido l seguinte comentairo ne l'eiditorial de l jornal The New York Times: "Elvis superou sue própia lenda!" Ne l Brasil, fui al aire outra beç an abril de l'anho seguinte, 1974, cun grande éxito. L álbun duplo, einougural de l sistema "quadrafónico", ua spece d'ancestral de l "home theater", fui eimediatamente colocado ne l mercado, atingindo debrebe l marco de 1 milhon de cópias bendidas.

La buolta la Memphis

Anque de l'oumiento de ls porblemas pessonales i ua crecente piora an sue salude cul besible oumiento de peso, Elvis cunsegue ampolgar an muitos de sous shows a partir de 1974,[25] sous spetaclos fúrun se trasformando, adonde era priorizado la culidade i grandiosidade de las cançones i sue boç qu'atingie cada beç mais l sou auge.[26] L'anho de 1974, artisticamente, fui deberas criatibo para Elvis Presley i poderie tener se tornado la piedra fundamental para ua nuoba grande guinada an sue carreira i bida pessonal, l qu'acuntecerie an parte, specialmente an alguns spetaclos an Las Begas, adonde Elvis inobou an sou repertório, bien cumo an sous trajes, bastante çtintos an relaçon als ousados na época; Passado 13 anhos ausente de ls palcos de Memphis, sue residéncia, neste 1974 Elvis boltou a apersentar-se na cidade, triunfalmente.[27] L show de l die 20 de márcio fui grabado, garantindo-le nuobo Grammy pula performance de "How Great Thou Art", un clássico de l cancioneiro relegioso. Até hoije, l feito spressibo ye referenciado cumo de grande relebáncia an sue carreira, por fanas i antressados an música i sue stória. Enormemente ansastifeito culs rumos dados a la carreira por sou ampresairo Tom Parker - repertório, grabadora, Las Begas, recusas de buns roteiros cinematográficos -, Elvis chegou la demiti-lo mas, mais tarde, andiretamente zautorizado por fameliares - zeinteressados ne l rompimiento -, boltou atrás; mui frustrado i ansastifeito.

Radadeiros anhos

Inda ne l'anho de 1974, Elvis boltou la se apersentar ne l Astrodome, de Houston, stádio monumental, jamales cuntemplado cun tal magnitude dun spetaclo de música popular. Nuobos recordes fúrun quebrados, superiores als própios, de 1970. Nun segundo show, 44.175 pagantes fúrun cuntabelizados; público até anton inimaginable para un cuncerto dun único artista. Para alhá de Houston, rializou shows stóricos an Los Angeles, ne l més de maio; prestigiado anclusibe por artistas i bandas de las nuobas geraçones, anton ne l'auge, cumo un eufórico i entusiasmado Led Zeppelin. Ua única sesson de grabaçon fui rializada ne l'anho seguinte, 1975, quando, ne l radadeiro die de l'anho, Elvis Presley quebrou nuobo recorde de público para un artista tierra até anton, apersentando-se para 62 mil pessonas. Segmiento de sous biógrafos afirman qu'este serie sou radadeiro anho primoroso artisticamente; Elvis rializa shows stóricos an sue carreira, sendo eilogiado por todos, propiciando l seguinte comentairo de l jornal The New York Times: "Cada beç mais Presley melhora sue boç atingindo eicelentes notas bocales. El inda ye l rei ne ls palcos.", referindo-se als shows de "Uniondale" ne l cundado de Nassau ne l stado de Nuoba Iorque. Muitos afirman que ls alguns de ls melhores shows de Elvis an to la carreira fúrun rializados an 1975.[28] Ne l mesmo período son lançados dous de ls melhores álbuns de Elvis na década de 70, Elvis Today i Promised Land. Antretanto, pessonalmente, sous percalços se somában gradatibamente. An 1976, anho an que rializou mais de 100 mega-spetaclos, Elvis boltou a apersentar-se ne l radadeiro die de l'anho, na cidade de Pittsburgh; reconhecido pula crítica i público cumo un de ls sous radadeiros grandes spetaclos de culidade; pa ls fanas, antológico! Elvis Presley subiu als palcos regularmente, de forma sofrible, al longo de ls seis purmeiros meses de 1977, cula salude besibelmente deteriorada. Ne l més de júnio, tubo spetaclos filmados pula rede de telebison CBS, bislumbrando un bindouro mega-special, a ser liebado al aire an cadeia nacional ouportunamente.

Muorte[eiditar | eiditar código-fuonte]

Túmulo de Elvis an Graceland.

Na nuite de 15 de Agosto Elvis bai al dentista por buolta de las 11:00 de la nuite, algo mui quemun para el. De madrugada el buolta la Graceland, joga un pouco de ténis i toca alguas cançones al pianho, ando drumir por buolta de las 4 ó 5 de la madrugada de l die 16 d'agosto. Por buolta de las 10 horas Elvis tenerie liebantado para ler ne l casa de banho, l qu'acunteciu desse punto até por buolta de las dues horas de la tarde ye un mistério. L zamlace acunteciu, possiblemente, ne l final de la manhana, ne l casa de banho de sue suite, na manson Graceland, na cidade de Memphis, ne l Tennesse. Ls fatores predisponentes sistémicos, ls hábitos cotidianos i las circunstáncias que culminórun cula muorte de Elvis Presley, son de ls puntos mais polémicos i cuntrobertidos antre sous biografos i fanas. Elvis solo fui ancontrado muorto ne l'horairo de las dues horas de la tarde por sue namorada na época, Ginger Alden. Lougo passado, l sou cuorpo ye liebado al spital "Memorial Batista" i sue muorte cunfirmada.

La muorte de Elvis Aaron Presley ne l die de 16 d'agosto de 1977, causada por colapso fulminante associado a la çfunçon cardíaca, surprendiu l mundo, probocando comoçon[29] cumo poucas bezes fura bista an nuossa cultura; anclusibe ne l Brasil. Ls fanas se aglomerórun an maior númaro an frente la manson. Las linhas telefónicas de Memphis stában tan cungestionadas que la cumpanha telefónica pediu als residentes para nun ousáren l telifone la nó ser an causo d'eimergéncia. Las floriculturas bendírun todas las flors an estoque. L belório acunteciu ne l die 17. Alguns, de ls miles de fanas, podírun ber l caixon por aprossimadamente 4 horas.

Por buolta de las 3 de la tarde de l die 18 d'agosto la cerimónia para fameliares i amigos fui rializada, cun cançones gospel sendo cantadas puls "Stamps" (Grupo bocal gospel) i por Kathy Westmoreland (cantora), ambos fazirun parte de l grupo musical de Elvis na década de 70. Passado la cerimónia todos fúrun liebados até l semitério an limusines, lougo an seguida l cuorpo de Elvis ye anterrado. Mas pa ls fanas i apreciadores d'artistas que birórun ícones, la muorte física de Elvis pouco amporta. I para sous admiradores, anquanto houbir zeio i emoçon, Elvis Presley bibirá.[30]

Depuis de sue muorte[eiditar | eiditar código-fuonte]

Státua de Elvis an Jarusalen, Eisrael.

Depuis de sou falecimiento, bários acuntecimientos tornórun Elvis Presley inda mais famoso i até, segundo alguns, memorable; cunsequentemente, mais pessonas tornórun-se fanas de sue obra. Puosto l ídolo, einougurou-se l mito,[31] eiterno, redentor i fuonte inesgotable d'eidealizaçones. Sou sucesso fui, i inda ye, astronómico! An 1979 fui rializado l purmeiro filme biográfico, pa la TB, chamado "Elvis"; ne l Brasil, antitulado "Elvis Nun Morriu", anterpretado por Kurt Russell. An 1981, porduziu-se un documentairo, abaluado cumo eicelente, chamado This is Elvis; ne l Brasil, "Elvis l Ídolo Eimortal". Ne l anho seguinte, abriu-se al público, inda an caráter bastante amador, la manson Graceland; inda habitada por alguns parientes. Ne l'anho de 1984, Elvis Presley fui houmenageado pula fundaçon de l blues i pula academie de música country. Mais tarde, an 1985, lançou-se cun einorme sucesso, sendo cunsidrado pula crítica de la época cumo ótimo, l libro "Elvis i You", scrito por Priscilla Presley i Sandra Harmon; que serie trasformado, an 1988, an filme pa la TB, tamien mui bien sucedido. Passado l'ampato de sue muorte, ls purmeiros anhos de la década de 80 fúrun de relatiba ouscuridade para Elvis Presley. L libro de Priscilla fui un amportante "debisor de augas" para dies mais prósperos. Prosseguindo culas houmenaiges, an 1986, Elvis antrou pa l preça de casa de la fama de l rock, na catadorie de sócio - fundador. An 1987, la American Music Awards le cuncediu – "in memoriam" - prémio pul cunjunto de l'obra. La manson Graceland fui cunsidrada património stórico de ls Stados Ounidos "(national register of historic places)", an 1991. Elvis Presley, cun justícia, fui agraciado cul títalo de sócio - fundador de l preça de casa de la fama de l rockabilly, an 1997. Nesse mesmo anho, rializou-se, pula purmeira beç, l mega-spetaclo "Elvis The Concert", cun sues eimaiges an telon, musicistas de sue banda al bibo i orquestra. An 1998, nuoba houmenaige, desta feita, angressou ne l preça de casa de la fama de l country i, an 2001, serie la beç de l preça de casa de la fama de l música gospel. An 2002 ua nuoba "Elvismania" tomou cunta de l mundo. Elvis Presley fui "redescoberto", grácias a ua manobra genial de la Elvis Presley Enterprises, de biógrafos-colecionadores i dun DJ houlandés. L remix de la cançon "A Little Less Conversation" i l çco Elvis: 30 #1 Hits oubtibírun strondoso sucesso an to l mundo, apersentando l'artista a las nuobas geraçones. Ne l'anho seguinte, nuobo éxito, cun grande çtaque mundial pa l remix de "Rubberneckin", seguido pul CD 2nd to None. Entusiasmada culas bendaige, la "máquina" çponibelizou, an 2004, dous pacotes de DBDs de dous de ls sous maiores momientos telebesibos: ls speciales "Elvis NBC TB Special" i l "Aloha from Hawaii", nuobos recordes de bendaige. Nesse mesmo anho, Elvis Presley fui eilebado a la catadorie de sócio - fundador de l preça de casa de la fama de la música británica. L filme Jailhouse Rock galgou patamar honroso antre ls filmes stadunidenses; eimortalizado, tamien an 2004, entrando pa l "Registro Nacional de Filmes" de ls Stados Ounidos. Ne l'anho de 2005, l 70º anho de sou nacimiento fui celebrado. Nua stórica botaçon rializada pul site AOL, maior grupo de quemunicaçon de l mundo, Elvis Presley fui eileito l 8º maior stadunidense de todos ls tiempos, an todas las árias; l 5º de l seclo XX i l 1º dentre ls artistas. Ne l'anho de 2006, Graceland fui zeignada cumo "lugar stórico amaricano" (national historic landmark) pul menistro de l'anterior de ls Stados Ounidos. Até 2006, quaije trinta anhos passado sue muorte, Elvis bibe; i acrece dezenas de milhones de dólares anualmente al sou spólio.

Elvis in Cuncert

Einicialmente pensado para dezembre, l porgrama special Elvis in Concert fui liebado al aire an outubre i registrou ua de las maiores audiéncias de la stória de la rede amaricana CBS. Inda que portador d'eimaiges custrangedoras de sue fesionomie i cundiçones físicas, l porgrama mostrou-mos un profissional çpojado i ampenhado an tentar superar-se i apersentar-se de a melhor forma possible. Antretanto, l que poderie tener sido ua catástrofe pa la sue carreira an bida, emocionou un mundo saudoso i agradecido. Musicalmente, l porgrama mostrou un Elvis Presley apegado al sou maior trunfo, sue berbe de grande antérprete i, munido de maturidade i stenson bocal surprendente, mais ua beç ampatou a todos cula perfundidade i eiloquéncia de sues anterpretaçones, mais ua beç rebolucionárias. Até agosto de 1977, Elvis bendera 600 milhones de çcos, antre 150 álbuns i singles; superior la qualquiera outro artista. Até 2005, stima-se por buolta de 2 bilhones d'eisemplares, recorde absoluto, coronado cun cientos de çcos d'ouro, platina i, mais recentemente, multi-platina. Antre sous muitos prémios, stan 14 andicaçones al Grammy, cun 3 premiaçones; cabe çtacar, justíssemas; mormente se cunsidrarmos ls prémios antes nun outorgados, possiblemente, por preconceito. I segundo alguns, porque Elvis Presley fui un artista popular, un sujeito - zde siempre - la frente de l sou tiempo; anserido nua angrenaige sócio-stórica-cultural bastante cumplexa, i pa ls mesmos, nun ye pouca cousa. Modelo:Portal-música

Atualidades[eiditar | eiditar código-fuonte]

Ne ls dies atuales, Elvis ye cunsidrado por sous fanas, assi cumo alguns specialistas, i até nomeado por alguas pesquisas, cumo un de ls melhores cantors populares de l seclo XX,[32] sue boç, reconhecen ls specialistas, era poderosa i tena un timbre çtacado, percipalmente a partir de la metade de ls anhos 60, era detentor dua surprendente musicalidade, cantando an bários ritmos i, an alguas ouportunidades, an outros lénguas - quier alman, espanhol i eitaliano - para alhá dua rala capacidade anterpretatiba; to essa abaluaçon an torno de la boç[33] de Elvis debe-se an grande parte l'análeze por parte de las pessonas que gozan dua cierta noçon de l melhor de cada cantor, ó seia, l'auge de la carreira de cada un desses artistas, i até mesmo la cumparaçon de las bersones de cançones anterpretadas por quaije todos ls cantores, cumo eisemplo podemos citar ls clássicos "My Way", "Danny Boy", "Impossible Dream", "You'll Never Walk Alone", antre outras. Barítono, fizo-se, cun méritos, baixo (boç grabe masculina) i tenor, an alguas ouportunidades. Andiscutíbel ye sue bersatelidade i poténcia bocal: possiblemente, jamales houbo un cantor tan eclético ritmicamente! Na cuntemporaneidade, parte de l'andústria fonográfica, al bejitar sue biografie, l reconhece, anclusibe, cumo buono perdutor musical, para alhá de arranjador; Elvis, cumo yá cumprobado pulas biografies lançadas, (hoije podemos ber tamien bários de sous ansaios cun sous musiqueiros an bídeos) sue atuaçon/participaçon ne ls [arranjos] andamiento (ritmo que la música deberie tener), arranjos bocales, anstrumentales etc; i ne ls çcos que retratan l sou trabalho an stúdio, participaba afetabamente de las percipales i mais eilogiadas obras an stúdio de sue çcografie. Elvis, al cuntrairo de nomes cumo Beatles i Michael Jackson, nunca çpós de la cumpanha de grandes perdutores musicales, ls perdutores de Elvis son abaluados cumo regulares i an alguns momientos cumo de buono nible, mas nada cumparado a perdutores cumo Quincy Jones, George Martin, Phil Spector, antre outros, que de cierta forma auxeliórun antensamente la carreira de nomes cumo Beatles, Michael Jackson i l'até mesmo l'ampeço de la carreira tierra de ls ex-beatles i que grande parcela de l sucesso i reconhecimiento ne l'auge de las respetibas carreiras de ls artistas yá mencionados, fúrun grácias la sous perdutores; eigualmente, subretodo ls mais entusiasmados, ye reputado cumo un anstrumentista birtuoso. Yá cumo ator, fizo l que lha cabie, cun profissionalismo i, an alguas ouportunidades, cunquistou reconhecimiento por sou ampenho i até mesmo, talento.

Polémicas[eiditar | eiditar código-fuonte]

Modelo:Rigor

Cobers[eiditar | eiditar código-fuonte]

Cobers de Elvis Presley an 2005.

Possiblemente Elvis seia l artista cul maior númaro de cobers an to l planeta, até 2005. Ls purmeiros cobers probabelmente surgiran ne ls anhos 70 ne ls Stados Ounidos i fúrun se spalhando por to l mundo ne ls radadeiros anhos, atualmente son rializados bários cuncursos an to l mundo. Por to essa cantidade, i segundo alguns, sin culidade, ls cobers son criticados por sue suposta falta d'andebidualidade, ocasionando assi, ua suposta buntade ancontrolada de simplesmente solo se parecer cul sou ídolo, sin cun esso tener ua eidantidade própia, para alhá de l mais, tamien son bastante criticados por parecíren caricatos demales, tanto na forma que cantan quanto na forma de beilar. Ls críticos an giral afirman qu'eilhes deberian dibulgar Elvis dua forma menos "caricatural", ó seia, cantando sin ls trejeitos i cun roupas cunsidradas "normales". Ls admiradores de ls cobers inda assi, áchan qu'esso ye pura i simples ambeija, yá que muitos cobers se apersentan an porgramas de telebison i fázen shows ne ls sous respetibos paíçs, para alhá de l que, an alguns causos ralos, grában até çcos. L fato que parece inegable ye que l númaro de cobers crece la cada anho, anclusibe, ls shows stan siempre lotados, até mesmo ne l Brasil.

Medicamientos[eiditar | eiditar código-fuonte]

L que stá probado ye qu'el se biciou an medicamientos, perdendo totalmente l cuntrole a partir de ls anhos 70, quando l dr. George Nickopoulos receitaba abusibas doses de medicamientos para Elvis, culminando assi na sue muorte an 77. L referido médico fui liebado al Tribunal an 1981, acusado de receitar la Elvis un tratamiento médico "ultrajante", mas fui absolbido. L fato ye que Elvis era ua pessona altamente cumplexa an sue bida pessonal i artística, ua pessona de temperamiento defícel, trasformaba-se dun anstante para outro dua pessona alegre, simpática i falante nua pessona carrancuda i até mesmo anfeliç; era, segundo pessonas próssimas, heipocondríaco, l que talbeç splique sue paranóia pula leitura de bulas de remédios i l'alta cantidade de remédios qu'angerie, tenie porblemas ne l cólon (çcolamiento), l que le causaba horribles delores, para alhá de porblemas ne l fígado, essas anfermidades deteriorórun to l sou ourganismo i porbocórun l mal cardíaco culminando cun sue muorte. Segundo J. D. Sumner, Elvis relatou an cierta ocasion que tenie l'ampresson que nun alcançarie ls 50 anhos d'eidade, pul fato d'outros fameliares tenéren falecido antes de cumpletar essa eidade.

Elvis nun morriu[eiditar | eiditar código-fuonte]

Ber artigo percipal: Elvis nun morriu!

Ua outra polémica ambolbendo l nome de Elvis ye la famosa frase "Elvis Nun Morriu",[34] surgida debido a la repetitiba propaganda feita na TB brasileira, pa la dibulgaçon de l filme de mesmo nome. Para alguns, essa frase ten un fuorte apelo comercial i de marketing, antretanto, muitos de sous fanas acraditan plenamente que Elvis rialmente inda stá bibo, ó, pul menos, nun morriu na data cunsidrada oufecial.

Muitos afirman que Elvis yá fui bisto an defrentes localidades i qu'eisistirian bárias coincidéncias an sue suposta muorte que cumprobarian ua cierta armaçon. Muitos de ls que nun acraditan nessa heipótese de Elvis star bibo, dízen que simplesmente ye mais ua daquelas teories cunspiratórias.

La frase eigualmente tornou-se un jargon bastante difundido i ousado puls fanas i nó-fanas de Elvis Presley an aluson a ua lenda ourbana de que Elvis nun tenerie de fato morrido i starie bibendo nua ilha. La spresson tamien puode seneficar que Elvis ye "eimortal" na mimória de ls fanas.

Se el stubisse bibo, tenerie Modelo:Eidade an anhos i dies.

Cinebiografie defenitiba[eiditar | eiditar código-fuonte]

Ls fanas de Elvis reclaman ansistentemente até hoije ne l que se diç respeito a ua cinebiografa decente i defenitiba subre Elvis, ó seia, todos ls filmes feitos até hoije subre l Rei de l Rock fúrun cunsidrados ruines i de mui malo gusto, para alhá de las anterpretaçones de ls ators que tentórun anterpretá-lo séren cunsidradas pífias. Ls mesmos fanas admiten que ye mui defícel fazer un filme decente subre Elvis, yá qu'el fui ua pessona i artista altamente cumplexo, por esso mesmo, sue alma seia tan defícel de ser assimilada por algun ator, ocasinando assi, quien sabe, nua grande anterpretaçon. Ls fanas dízen que ye perciso un diretor, assi cumo roteirista i atores que conheçan l'obra de Elvis a fondo i quérgan fazer un filme sin antençones meramente comerciales. An cumpensaçon, muitos documentairos de buona culidade yá fúrun rializados durante esse período, l purmeiro i mais çtacado de todos ye This is Elvis (Elvis l ídolo eimortal) de 1981 i mais recentemente l documentairo qu'aborda l lado gospel de Elvis, He Touched Me de 1999.

Mitos i lendas[eiditar | eiditar código-fuonte]

Alguns mitos i lendas fúrun sendo criados an torno de l nome i eimaige de Elvis Presley, percipalmente depuis de sue muorte física. Ambaixo ua relaçon d'alguas mintiras que, segundo alguns, fúrun sendo çmascaradas cul passar de ls anhos.

  • Un fato bastante comentado antre ls fanas siempre fui subre l suposto "pior show" de Elvis Presley que tenerie acuntecido an 27 de Setembre de 1974 na cidade de College Park an Maryland. Rezaba la lenda que Elvis staba mal de salude, falaba demales i cantaba pouco, antretanto, esse "mistério" fui solucionado an 2006 cul lançamiento de l botleg "Chaos In College Park", adonde, segundo ls oubintes, mostra ua performance ne l giral de razoable para buona i até mesmo cun momientos mui buonos. Anclusibe l títalo "chaos" fui abaluado cumo mentiroso i de malo gusto puls fanas, afinal, l show nun stá associado a essa palabra, pul cuntrairo.[35]
  • Outro mito que fui çfeito trata de las radadeiras sessones de grabaçon an sou stúdio particular na manson Graceland an febreiro i outubre de 1976. Criou-se ua "eimaige" de que Elvis staba de malo humor, cula boç fraca i cometie supostas falhas bocales, por esso ls dous çcos ouriginados dessas sessones (From Elvis Presley Boulevard i Moody Blue) sofrírun un scesso d'oberdus. Inda assi, l çco lançado pul selo FTD chamado "The Jungle Ron Sessiones" de l'anho 2000 çtruiu esses mitos na oupenion de ls fanas, mostrando un Elvis ampecable cumo cantor i que, pul menos nas sessones, staba de buono humor, probando que Felton Jarbis, na oupenion d'alguns, tenerie sido un péssimo perdutor, al menos nestes trabalhos.[36]

Roupas de ls spetaclos[eiditar | eiditar código-fuonte]

Las mais famosas roupas de spetaclos de Elvis son chamadas de "jumpsuits", ls macacones que Elvis outelizou an sues apersentaçones ne l período de 1969 até 1977. Las purmeiras roupas son abaluadas cumo bien simples. Grande parte desses trajes fúrun cunfecionados a pedido de Elvis para que tubíssen l'aspeto de roupas de karaté, cul passar de ls anhos las sues roupas fúrun tomando formas mais strabagantes. La sue jumpsuit mais famosa ye la de l show de l Hawaii de janeiro de 1973, la "Aloha Eagle". Mas, antes mesmo desses macacones, Elvis quedou bastante coincido por sues roupas strabagantes i até mesmo stóricas. Todas stan an sposiçon hoije an die an Graceland; cada un desses macacones recebie un nome, antre eilhes podemos citar;

  • Gold Suit ó The Gold Lame Suit: Fui ousada an 1957 an alguns shows, la famosa "roupa dourada", cumo quedou coincida antre ls fanas brasileiros, se tornou cápia dun çco de 1959 chamado Elvis Golden Records Bol.2.
  • Black Leather Suit: Essa ye la famosa roupa de couro preta de l special de la NBC de 1968, el solo l'outelizou nesse special.
  • Aloha Eagle: Esse ye un de ls mais famosos, fui ousado ne l show stórico de l Hawaii de 1973, antretanto, essa nun fui la única ocasion qu'el l'outelizou, Elvis tamien l bestiu an outros cuncertos ne l'anho de 1973 i ampeço de 1974.
  • American Eagle: Ye por bezes cunfundido cul "Aloha", fui un macacon ousado por Elvis an alguns spetaclos ne l'anho de 1974, anclusibe, ne ls shows de Los Angeles, ne l qual, la banda Led Zeppelin marcou persença, esse que ye cunsidrado un de ls melhores momientos de Presley ne ls anhos 70.
  • Benefit: Ye un daqueles an que l sou formato difire bastante an relaçon als demales, cunsidrado por alguns, cumo un de ls mais simples i guapos, ousado an 1975.
  • Azteca: Esse ye eileito por buona parte de ls fanas, cumo un de ls mais feios ousados por Elvis an to la sue carreira, el l'outelizou durante alguns spetaclos de 1975 i 1976.
  • Blue Bicentennial i White Bicentennial: Possuen esse nome (Bicentennial), debido a ua houmenaige que Elvis querie prestar als duzientos anhos d'andependéncia de ls Stados Ounidos an 1976.
  • Indian Feather: Segundo fuontes, era un de ls preferidos de l rei de la guitarra, debido al fato qu'el l'outelizou durante alguns spetaclos de 1975 até 1977.
  • Mexican Sundial: Un de ls macacones mais famosos de Elvis, el l bestiu durante buona parte de l'anho de 1977, sendo bastante reconhecido debido al fato del tener serbido de bestimenta durante ls shows que se tornórun an special de TB, l Elvis in Concert, tamien fui outelizado ne l radadeiro cuncerto de Elvis an 26 de júnio de l mesmo anho.
  • Historic Suit: Esse, segundo dízen, serie l macacon que Elvis ousarie na sue turné de agosto de 1977, la qual nunca fui rializada, eibidentemente debido la sue muorte ne l die 16 d'agosto de 1977.

La boç de Elvis[eiditar | eiditar código-fuonte]

Elvis çpunha dun registo bocal mui flexible i eclético para quien nunca tubo aulas de canto ó mesmo ansino teórico cumbencional. Elvis, barítono, cunseguia atingir 3 oitabas i, por bezes, atingir l registo bocal de tenors i baixos, talbeç, debido a esses fatores, muitos conhecedores de sue obra, fanas propiamente, chaman nel de La Boç.

Segundo aqueilhes que son ábidos d'apersentaçones al bibo de Elvis, percipalmente de la década de 70, el demunstraba cun maestria l sou poder bocal, i qu'até ls dies atuales, inda ampressiona aqueilhes que nun conhecen la sue carreira an sue forma mais abrangente; Elvis atingie an muitas de sues performances l chamado "dó de peito", que corresponde la nota musical "Sol 3", feita cun boç de cabeça - cumo se fusse un falsete.

Para surpresa d'alguns ampeçantes an sue basta obra, Elvis yá daba senhales de grande poder bocal yá na década de 50, percipalmente an notas grabes, la génese desse feturo fenómeno bocal se dou, na abaluaçon d'alguns, ne l'anho de 1957. Dando prosseguimiento la sue eiboluçon cumo antérprete, Elvis atingirie na década seguinte, ua maturidade bocal bastante eilebada, tanto an notas grabes i agora tamien, an notas agudas; un marco dessa eiboluçon, serie l álbun How Great Thou Art, grabado an 1966 i lançado lougo an seguida, ne l'ampeço de 1967.

Elvis dou ampeço a la sue carreira profissional cun solo 19 anhos d'eidade, antoce, l período de trasiçon de la adolescéncia pa la fase adulta, la chamada puberdade, adonde, la boç de Elvis staba an plena trasformaçon, atingido assi la sue maturidade ne ls anhos posteriores.

Cul uso custante de la boç, las pregas bocales ban se tornando mais resistentes, respundendo mui melhor i mais prontamente, permitindo assi al cantor atingir notas mais agudas i melhorar la culidade sonora cumo un to, fazendo assi de sue boç un berdadeiro strumiento, cumo dízen qu'era l causo de Elvis Presley.

L grande zafio de quien prebilegie la stenson ye l'afinaçon, canto stremamente técnico, i Elvis cunseguiu an bárias ouportunidades la cunceliaçon defícel, segundo ls specialistas. Ua de las notas mais defíceles de se atingir ye l "dó arriba dó central", i Elvis atingiu muitas bezes an spetaclos al bibo durante la década de 70, dezido por specialistas.

Cun un stenso alcance bocal i sue técnica de cierta forma ouperesca, percipalmente na década de 70, Elvis Presley se notabelizou por ser un de ls mais ampressionantes eisemplos de l qu'un cantor puode fazer cun sue boç, trasformando-la nun berdadeiro strumiento, probocando até dúbeda an alguas pessonas, culs sous ceticismos, se las performances son mesmo d'outoria de Elvis.

Eisemplos[eiditar | eiditar código-fuonte]

  • Anhos 50: "I Believe", "Peace In The Valley", "Don't", "My Wish Came True", "Loving You", "Lonesome Cowboy", "Oh Little Town Of Bethlehen", "I'll Be Home For Christmas", "Steadfast Loyal and True", antre outras.
  • Anhos 60: "Like a Baby", "El Toro", "Can't Help Falling in Love", "Guadalajara", "Biba Las Begas", "Santa Lucia", "Somebody Bigger Than You and I", "If I Can Dream", "Charro", "Edge of Reality", "Surrender", "How Great Thou Art (stúdio), antre outras.
  • Anhos 70: "Unchained Melody", "Hurt", "How Great Thou Art" (al bibo), "I'll Never Fall In Love, Again", "América The Beautifull", "An American Trilogy", "What Now My Love", "Rags To Riches", "It's Now Or Never" (an bersones al bibo), "My Way", antre muitas outras;

Cronologie[eiditar | eiditar código-fuonte]

  • A seguir alguns de ls momientos que son cunsidrados cumo marcantes na carreira de Elvis Presley.

Çcografie[eiditar | eiditar código-fuonte]

Modelo:Main

Anhos 50[eiditar | eiditar código-fuonte]

Anhos 60[eiditar | eiditar código-fuonte]

Anhos 70[eiditar | eiditar código-fuonte]

Bideografie recomendada[eiditar | eiditar código-fuonte]

  • This is Elvis (1981)
  • Elvis in Concert (1977)
  • Aloha from Hawaii (1973)
  • The Alternate Aloha (1973)
  • Elvis on Tour (1972)
  • That's The Way It Is (Special Edition)
  • That's The Way It Is (1970)
  • Elvis NBC TV Special (1968)
  • Roustabout (1964)
  • Biba Las Begas (1964)
  • Kid Galahad (1962)
  • Follow That Dream (1962)
  • Wild in the Country (1961)
  • Flaming Star (1960)
  • Welcome Home Elvis (1960)
  • King Creole (1958)
  • Jailhouse Rock (1957)
  • Loving You (1957)
  • Love me Tender (1956)

Outros[eiditar | eiditar código-fuonte]

  • The Great Performances 1, 2 i 3
  • The Lost Perfomances
  • He Touched Me (Documentário)
  • One Night With You

Ber tamien[eiditar | eiditar código-fuonte]

Notas i refréncias

  1. Aaron fui l nome pul qual Elvis fui batizado, mesmo que por anganho, inda assi, el siempre dou preferéncia assinaba Aron, essa grafie cun solamente un "A" era la que deberie tener sido registrada.
  2. «Eileiçon de la "rebista Q" que pon Elvis cumo l melhor cantor popular» 
  3. «Elvis an 8º lugar na eileiçon de ls maiores stadunidenses de todos ls tiempos» 
  4. «Elvis Presley - Biography» (an anglés). Rolling Stone. Cunsultado an 27 de abril de 2009 
  5. «Person of the Week: Elvis Presley» (an anglés). Time. Cunsultado an 27 de abril de 2009 
  6. Dundy, Elaine (2004). Elvis and Gladys 2ª eid. Jackson: University Press of Mississippi. ISBN 1-57806-634-4 
  7. Guralnick, Peter (1994). Little, Brown, eid. Last Train to Memphis: The Rise of Elvis Presley. [S.l.]: Back Bay Books. ISBN 0-316-33225-9 
  8. Victor, Adam (2008). The Elvis Encyclopedia. Lhondres: Overlook Duckworth. ISBN 1-58567-598-9 
  9. «The MusicsOver» 
  10. «Elvis Presley na Time: 80 dies que mudórun l mundo» 
  11. «Posiçones alcançadas ne ls charts de Memphis» 
  12. «Posiçones alcançadas ne l chart nacional de la Billboard (country)» 
  13. Greenwood, Earl; Tracy, Kathleen (1992). "Elvis: Top Secret: The Untold Story of Elvis Presley's Secret FBI Files". Kolkata: Signet. ISBN 0-451-17311-2 ; Obra que mostra parte de ls arquibos secretos de l FBI subre Elvis Presley, custatando la reboluçon causada por Elvis i sues cunsequéncias, cumo la perseguiçon sofrida por el an todos ls nibles.
  14. «Elvis ne l Eisército» 
  15. «Foto de Elvis al lado de sou pai, depuis de la muorte de Gladys» 
  16. «Subre ua de las idas de Elvis al túmulo de sue mai» 
  17. «Rebista brasileira de 1962 qu'eibidencia l sucesso de Elvis naqueilha época» 
  18. «Análeze de Elvis is Back, álbun de 1960» 
  19. «Biba Las Begas na AMG» 
  20. «Biba Las Begas na AMC TB» 
  21. «Carta de Elvis andereçada al persidente Nixon» 
  22. «Ua análeze subre Elvis an 1971» 
  23. «Bison giral subre l çco al bibo de l spetaclo de Nuoba Iorque an 1972 i citaçones de jornales de la época» 
  24. «Anformaçones subre l Aloha from Hawaii» 
  25. «Bison i citaçones acerca dun spetaclo de 1975» 
  26. «Review dun show de 1976» 
  27. «Resenha subre l show de Memphis an 1974» 
  28. «Show de 1975» 
  29. «Declaraçon de l Persidente Jimmy Carter subre la muorte de Elvis Presley» 
  30. «Bison giral subre sue carreira i legado» 
  31. «Númaros subre l'ampato cultural de Elvis Presley» 
  32. Eileiçon de 2001 de la rádio BBC mostra Elvis an segundo lugar an sondaige feita cul público para eileger las melhores bozes de l seclo XX, quedando atrás solo de Frank Sinatra i na frente de nomes cumo Nat "King" Cole i Bing Crosby.
  33. «Matéria subre ua série de TB acerca de las grandes bozes de la stória Série "The Voice" ne l IMDb» 🔗  Lhigaçon sterna an |títalo= (ajuda)
  34. «Matéria: Elvis bibo ó muorto?» 
  35. «L show de 1974» 
  36. «Análeze de las sessones de grabaçon de 1976» 

Bibliografie[eiditar | eiditar código-fuonte]

Lhigaçones sternas[eiditar | eiditar código-fuonte]

Ls outros porjetos Wikimedia tamien ténen material subre este tema:
Wikiquote Citaçones ne l Wikiquote
Commons Eimaiges i média ne l Commons
Precedido por
Irving Berlin
{{{título}}}
Sucedido por
{{{depois}}}

Modelo:Elvis Presley Modelo:Álbuns de Elvis Presley