Nicolau Cabásilas

Ourige: Biquipédia, la anciclopédia lhibre.

Nicolau Cabásilas (an griego: Νικόλαος Καβάσιλας; 1320, an Tessalónica - 1390) fui un teólogo ourtodoxo bizantino de l seclo XIV. Bibeu por buolta de 1320 a 1390 i defendia l balor cunsagratório de l'eipiclese. 

Cabásilas ye cunsidrado santo pula Eigreija Ourtodoxa i ye comemorado ne l die 20 de júnio. 

Bida i obras[eiditar | eiditar código-fuonte]

Arcebispo de la Tessalónica an 1354, un firme apoiador de ls dreitos i andependéncia de ls griegos contra la Eigreija Romana. Na Cuntrobérsia heisicasta, tomou partido culs monges de l Monte Atos contra Barlaon de Seminara. 

Nicolau era un amigo íntemo de l'amperador bizantino João BI Cantacuzeno, la quien el acumpanhou an sue aposentadoria nun mosteiro. An 1355, el sucediu la sou tio, Nilo Cabásilas, un ardiente oupositor - cumo l própio Nicolau - de la reunion de la Eigreija Ourtodoxa cula Eigreija Católica, apartadas zde l cisma de 1054. 

Obras[eiditar | eiditar código-fuonte]

El screbiu bárias obras antre las quales:

  • Sposiçon de la liturgie griega (an griego), traduzido para latin por Heirbet i çtribuído na Bibliotheca Patrun sob l nome Cumpendiosa anterpretatio in Dibinun Oufficiun 
  • Bida de Jasus Cristo

Sua obra-prima é Περὶ τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς,, na qual ele apresenta os princípio de que a união com Cristo é realizada pelos três grandes mistérios do batismo, confirmação e a eucaristia. Ele também escreveu homilias sobre vários assuntos, além de um discurso contra os usurários, publicado por Migne na Patrologia Graeca (volume CL). Um grande número de suas obras ainda existe em manuscritos. 

Lhigaçones sternas[eiditar | eiditar código-fuonte]