Hesíquio de Mileto

Ourige: Biquipédia, la anciclopédia lhibre.

Heisíquio de Mileto (an griego Ήσύχιος ό Μιλήσιος, "Heisýchios l Milétos"; seclo VI) fui un storiador griego de Custantinopla, chamado tamien L Eilustre, Heisychius Eillustrius an latin, Ήσύχιος ό Ίλλούστριος an griego. Rializou la sue atebidade durante l reinado de Justeniano I. 

Segundo Fócio , screbiu trés obras amportantes:

  1. Cumpéndio de Stória Ounibersal (Βιβλίον ἱστορικὸν ὡς ἐν συνόψει κοσμικῆς ἱστορίας) an seis libros, de Guapo, suposto fundador de l Ampério Assírio, até l'amperador Anastácio I Dicoro (muorto an 518). Cunserba-se un fragmiento cunsidrable de l libro sesto, ua stória de Bizáncio de las sues ouriges até la época de Custantino.
  2. Dicionário Biográfico de Homes Dotos (Περὶ τῶν ἐν παιδεἴᾳ λαμψάντων σοφῶν), que custaba de bárias seçones (poetas, filósofos). La sue fuonte percipal fúrun las obras de Élio Dionísio i Heirénio Filon. Grande parte fui ancorporada a la Suda, segundo sabemos por tal obra. Hai zacordo, mas, subre se l'afirmaçon de la Suda ("de la qual este libro ye un eipítome") quier dezir que l cumpilador desta anciclopédia tomou diretamente l sou material de l'obra de Heisíquio ó dun resumo de la mesma. An giral, prefire-se esta segunda anterpretaçon. A julgar pula eibidéncia anterna, l'eipítome ousado pula Suda fui cumpilado por buolta de 829-837 i altarou l'orde ouriginal por seçones, çpondo las antradas an orde alfabética. A las antradas cumpuostas por Heisíquio acrecentórun-se outras subre scritores crestianos, cumo cuncesson als tiempos. Tanto l'obra ouriginal cumo l'eipítome quedórun perdidos, ambora queden alguns fragmientos ancluídos an Fócio i na Suda. 
  3. Stória de Custantinopla (Πάτρια Κωνστινουπόλεως), stória de l reinado de Justino I (518-527) i ls purmeiros anhos de l reinado de Justeniano, de la qual nun se cunserba nada.

Bibliografie[eiditar | eiditar código-fuonte]

  • Arístides Quillet, tomo 4 (1966)
  • Edições; J. C. Orelli (1820) e J. Flach (1882)
  • C. W. Muller, Frag. hist. Graec. iv. 143. Inclui fragmentos da obra.
  • Theodor Preger Scriptores originis Constantinopolitanae, i. (1901); Pseudo-Hesychius, por J Flach (1880). Inclui fragmentos da obra.
  • Karl Krumbacher, Geschichte der byzantinischen Literatur (1897). Inclui informação sobre o autor e a sua obra em geral.

Lhigaçones sternas[eiditar | eiditar código-fuonte]

Modelo:1911domínio públicoModelo:1911