Rabeca

Ourige: Biquipédia, la anciclopédia lhibre.
Rabeca nua pintura

La palabra rabeca fui ousada durante l'eidade média para chamar un strumiento amportado de l Norte de África. Mais tarde, passou a chamar-se qualquiera strumiento fulclórico parecido cul biolino de fatura popular. De timbre mais baixo que l de l biolino, ten un sonido fanhoso i sentido cumo tristonho. Las sues quatro cuordas de tripa son afinadas, por quintas, an sol-ré-lá-mi.

L tocador ancosta la rabeca ne l braço i ne l peito, raspando sues cuordas cun un arco de crina, ountado ne l breu.

Muitas pessonas cunfúnden la rabeca cul biolino, anque nun téngan l mesmo sonido i timbre.