Leite de Vasconcelos

Ourige: Biquipédia, la anciclopédia lhibre.

José Leite de Vasconcelos Cardoso Pereira de Melo, mais coincido por Leite de Vasconcelos (Ucanha, 7 de júlio de 1858Lisboua, 17 de maio de 1941), fui un lenguista, filólogo, arqueólogo i etnógrafo pertués.

Biografie[eiditar | eiditar código-fuonte]

Zde nino, Leite de Vasconcelos era atento al ambiente an que bibie i anotaba an pequeinhos cadernos todo que le chamaba l'atençon. Als zuito anhos, fui pa l Porto cuntinar sous studos, lhicenciando-se an Ciéncias Naturales (1881) i, an 1886, an Medecina, na Scuola Médico-Cirúrgica. Todabie, solo eiserceu l nuobo oufício por un anho, an 1887, ne l Cadaval.

Sue tese de lhicenciatura, Evolução da linguagem (1886), yá demunstraba sou grande antresse pulas lhetras, que, por fin, beneríen a acupar to la sue lhonga bida. Las ciéncias eisatas deixórun-le l stilo ambestigatibo rigoroso i eisaustibo, seia na filologie, seia na arqueologie ó na etnografie, çciplinas an que mais tarde iba a tornar-se ua refréncia.

Fondou la Revista Lusitana, an 1889, l Arqueólogo Português, an 1895, i l Museu Etnológico de Belén, an 1893.

Doutorou-se n'Ounibersidade de Paris, cun Esquisse d'une dialectologie portugaise (1901), l purmeiro amportante cumpéndio de la diatopia de l pertués (depuis cuntinado i melhorado por Manuel de Paiva Boléo i Luís Lindley Cintra). Fui tamien pioneiro ne l studo de la onomástica pertuesa cula obra Antroponímia Portuguesa.

Tenendo lhecionado Numismática i Filologie Pertuesa na Biblioteca Nacional, adonde era cunserbador zde 1887, chegou a porsor de l ansino superior an 1911, na Faculdade de Lhetras de l'Ounibersidade de Lhisboua.

Faleciu als 82 anhos, deixando an testamiento al Museu Nacional de Arqueologie parte de l sou spólio científico i lhiterário, ancluindo ua biblioteca cun cerca d'uito mil títalos, para alhá de manuscritos, correspondéncia, graburas i retratos.

Obra[eiditar | eiditar código-fuonte]

La lhista d'obras de Leite de Vasconcelos ye bastante stensa, citando-se an seguida alguns de ls sous trabalhos:

  • O Dialecto Mirandez (1882) - (Wikisource)
  • Flores Mirandezas (1884) - (Wikisource)
  • Revista Lusitana (primeira série: 1887-1943; 39 belumes)
  • Religiões da Lusitânia (1897-1913; an trés belumes)
  • Estudos de Filologia Mirandesa (1900 i 1901; dous belumes)
  • Textos Archaicos (antologia, 1903)
  • Livro de Esopo (1906)
  • O Doutor Storck e a litteratura portuguesa (1910)
  • Lições de Philologia Portuguesa (1911)
  • Antroponímia Portuguesa (1928)
  • Signum Salomonis, A figa i A barba em Portugal (1918)-(1925)
  • Opúsculos (1928, 1928, 1929, 1931 i 1988; cinco belumes) Arquibado an 2009-09-12 ne l Wayback Machine.
  • Etnologia Portuguesa (1933-????, an uito belumes)
  • Filologia Barranquenha - apontamentos para o seu estudo (1940, ed. 1955)
  • Romanceiro Português (ed. 1958, an dous belumes)
  • Contos Populares e Lendas (ed. 1964, an dous belumes)
  • Teatro Popular Português (1974-1979)

Ber tamien[eiditar | eiditar código-fuonte]

Curjidades[eiditar | eiditar código-fuonte]

Ligaçones sternas[eiditar | eiditar código-fuonte]