Cundado Portucalense

Ourige: Biquipédia, la anciclopédia lhibre.

L bínclo antre l Norte de la Galiza i las Astúrias custata-se yá ne l Paroquial Suébico, decumiento de l seclo VI adonde se fala de la sede eipiscopal de Britonia, que se stendia puls territórios de la porbíncia de Lhugo i Astúrias.


Ne l decorrer de la cunquista muçulmana de la Spánia, ls muçulmanos cunquistórun Tui, i ende stablecírun un senhorio cun base ne l baixo bal de l Riu Minho. La rebelion berbere de ls anhos 740 i 741 trarie, cumo cunsequéncia, l abandono por parte de las guarniçones berberes de todas las sues posiçones al norte de la Serra de Gredos. Deste modo, l Sul de la Galiza tornaba-se lhibre de l domínio muçulmano, ambora sofrendo un porcesso de çpoboamiento semelhante al de l Bal de l Douro que lhebou al abandono de to l tipo de bida ourbana.

Por outro lhado, l Norte de la Galiza fui ancorporado al florescente reino asturiano pul rei Afonso I, que anstalou l bispo Odoário na cidade de Lugo. La débil posiçon asturiana fui antretanto cunsulidada pul sou sucessor, Fruela I, que dominou ua ansurreiçon de ls galegos i derrotou an Pontubia ua spediçon de castigo ambiada pul emir de Córdoba Abderramon I. Décadas depuis, outra ansurreiçon de ls galegos fui derrotada pul rei Silo na batailha de Montecubeiro, próssimo la Castroberde.

De qualquier forma, la çcubierta de l sepulcro de l apóstolo Santiago, durante l reinado de Afonso II, i l susequente aparecimiento de l Caminos que heirdórun l sou nome, assegurórun la antegraçon spritual de la Galiza ne l Reino de las Astúrias i mais tarde ne ls de Lion i Castielha.

La spanson an direçon al Sul fui ampeçada por Ourdonho I, que repobou Rui. An décadas posteriores, Bímara Peres, bassalo de Afonso III, chegou até Porto (tomado an 868), assentando las bases de l Cundado Portucalense, que mais tarde darie lhugar al Reino de Pertual.